Mal Boy

Bölüm 1

(YAZAR NOTU: MULTİMEDYA BUĞRA VE DEĞİŞİK İFADESİ HBJBGFKDM BÖLÜMÜ ŞARKISIYLA OKUYUUN^^ GAME OF THRONES'A TAKILMAYIN SADAFADF İYİ OKUMALAAR ^^ )

Alarmın lanet olasıca iğrenç müziğiyle uyandım. Alarmı duymamla panikleyip yataktan düştüm ve kafamı yatağın kenarına çarptım. Ah hadi ama bir gün bile saçma sapan şeyler yapmaktan vazgeçmeyecek miydim ben?! Bir erkek olarak hiç kız arkadaşım yoktu zaten. Aa doğru ya yüzüme bakan yoktu ki. Bakanlar da dalga amaçlı bakıyordu. En başta da Beril, Ecem ve tayfası. Yerden kalktım ve banyoya gittim. Yüzümü yıkadım. Telefonumu elime aldım ve Tamer'i aradım. İki çalışta açtı.

-Ne var lan bir sabahın körü uyandırmasan olmaz mı?

-Ya oğlum kes sesini. Bugün de geç kalıp dalga konusu olmayacağım.

-Tamam

~

Dolmuşa bindik ve kapının paralelindeki ikili yere oturduk. Tamer benim en iyi arkadaşımdı. Daha doğrusu tek arkadaşımdı. İndiğimizde okul binasına doğru yürüdük. Beril ve adını bilmediğim kız çok derin bir sohbete dalmışlardı. Beni farketmediklerini umdum ve koşmaya başladım. Koşarken arkama bakıyordum ve birine çarptım. Önüme dönüp baktığımda Ecem'i gördüm.

"Kimden kaçıyorsun Buğra? Ah yoksa kimden kaçamıyorsun mu demeliyim. Kahvem üstüme döküldü sersem!!"

"Sadece kazaydı."

"Doktor da hastanede annenle babana böyle mi demiş?"

Cevap veremedim ve sınıfıma ilerledim. Ne zaman sakarlıktan vazgeçecektim? Sakarlığım yüzünden bu haldeydim zaten. Sınıfa girdim ve boş bir sıraya oturdum. Sınıfta herkes bana bakıyordu.

"Buğra? Ecem'in kahvesini üstüne dökmüşsün. Ah be dostum. Ecem ve Beril'e bunları yapma. "

"Buğra bu gün de kendini göstermiş arkadaşlar. Kesin bilgi yayalım "

Hadi ama dostum sınıfa gelene kadar duyulmuştu bile. İşte bu yüzden çok tehlikeliydiler.

~

Öğle arasına kadar dersler her zamanki gibi geçmişti. Her zamanki gibi derken sıkıcı değil, mükemmel. Diğer herkesin aksine ben okuldaki ortamı falan değil dersleri seviyordum. Zaten bu yüzden hiç arkadaşım yoktu ya. Tamer de benim gibi değil, sıradan bir öğrenci. Okuldakilerle arası da iyi. Normal şartlarda o da benimle takılmazdı. Tabii işkence yapmıyorum benimle takılması için. Ailelerimiz tanışıyormuş, biz de araya kaynamışız.

Yemekhanede en köşedeki masaya geçmeye çalışırken birine çarptım. Ecem, Beril veya onların tayfadan birinin olmaması için dua ederek kafamı kaldırdım. Daha önce hiç görmediğim bir simayla karşılaştım. Bu da kimdi yahu?! Yeni biri gelmiş olamazdı değil mi? Yok, daha neler. Ben hala kızın yüzüne değişik bir ifadeyle bakarken arkadan Ecem seslendi.

"Bakıyorum da kendine çarpmak için yeni birilerini bulmuşsun Buğra?"

Beril de eksik kalır mı hiç?

"Sadece çarpmak için değil, takılmak için de birini bulmanı öneririm Buğra. Tek başına takılmanın zevkli olduğunu sanmıyorum."

"Beril, bildiğin üzere o tek başına değil."

Tamer'in araya girmesiyle olayın içine iyice batmıştım. Sen neden karışıyorsun kardeşim? Bir şey söylemeyince bırakıyorlar zaten!

"Seni ilgilendirmez Tamer, bu ezikle bizim aramızda."

Helal be kızım! Bu dediğimi yazın bir yerlere, tekrar duyamazsınız.

"Sanmam. İkiye tek, adil değil."

"Adil olup olmaması da umrumuzda değil zaten."

"Gözüme takıldı, kilo mu verdin sen?"

Bu olay da bitti burada. Tamer'in son cümlesinden sonra Beril'in sevecen yüzü devreye girdi. Bu yüzü görürseniz bilin ki Beril'e biri iltifat etmiştir. Gün boyu o yüzle dolaşır artık.