His TOTGA!

What Happened?

Shovel's POV

"Love kwento mo sakin yung tungkol dun sa 'the one that got away mo dali.' " sabi ko sa boyfriend kong si Dav habang nakatutok siya sa cellphone at naglalaro ng online games.

"Ha? Anong the one that got away?  Ayan ka na naman love ha! Tapos magseselos ka na naman" sagot niya at tumingin sakin.

"Please that girl in your wallet. You said she's Louise diba? Anong kwento niyo?" Tanong ko ulit.

"Ikaw talaga wag na nga nating pag usapan yung past ko" sagot niya.

"Please love, I'm so curious na kasi e. Nasa likod siya ng picture ko" Pilit ko pa sa kanya.

"Ok Ok" sagot niya. "Promise me na this is the last na magtatanong ka tungkol sa past ko ha" dagdag niya pa.

"I can't promise but I'll try" sagot ko sa kanya habang naka ngiti. Hahaha. Buti nalang.

"Hay nako Eto talagang girlfriend ko. Sige na ito na" sagot niya pa.
"Louise Mechalin yan ang pangalan nya" simula niya at agad na napangiti. "She's a very simple girl. Sobrang bait niya, kahit san mo dalhin o kung anong trip mo masasabayan ka niya, walang kaarte arte sa katawan yung babaeng yun, niligawan ko siya ng 1year biruan mo napakatagal, pero worth it naman. Nung sinagot niya ko sobra sobrang saya ko, feeling ko ako ang pinaka swerteng lalaki sa buong mundo, because I have her, she's already mine." Kwento niya habang nakangiti. Masakit man isipin pero mahahalata mo na meron pa. Meron pa siyang nararamdaman para sa babaeng kinukwento niya ngayon."simula non lagi kaming magkasama,nagkukulitan, nagkekwentuhan, nagaasaran, at kung ano ano pa ng kami lang dalawa. Siya yung first ko sa lahat. She's my first love, first kiss, first touch and" Pabitin niya napangiti siya lalo. " She's my first sex, and hell yeah she's still virgin nung magalaw ko siya it's my 17th birthday at yun ang pinaka magandang gift na binigay niya sakin. Napakasaya ko nung mga oras na yun" dagdag niya. "Hindi ko alam pero pagkatapos ng gabing yon. Nawala siya. Naglaho siya ng parang bula. Alam ko na bata pa ko and oo mas matanda siya sakin she's already 20 that time but age is just a number kaya wala akong pakelam, hinanap ko siya. Nagpunta ko sa lahat ng lugar na pinupuntahan namin noon, nagbaka sakali na makita ko siya. Pero wala e. Iniwan niya na talaga ako. Iniisip ko nga non minsan na sana kahit isang beses lang yon sana may nabuo. Sana nabuntis ko siya." may lungkot ang mga matang kwento niya pa. Nagulat ako sa luhang tumulo sa mga mata niya. I feel weak that time parang gusto ko ng umiyak. Naninikip na yung dibdib ko sa sobrang pag pipigil ng luha. Masakit pala lalo na pag nakikita ko siyang nasasaktan. Pinunasan ko ang luha niya gamit ang kamay ko. Nagulat ako ng bigla niyang hawakan yun. "But thanks to you love. Nakilala kita, tinulungan mo kong bumangon ulit, tinulungan mokong mag move on at tinulungan mokong magmahal ulit" nakangiti niyang saad. Napangiti ako.

"Kelan nga pala anniversary niyo love?" I asked ewan ko ba. Pero ang nasa isip ko pag sumagot siya agad habang nakangiti. He still love Louise.

"February 14 2016 nung 16 ako" sagot niya habang nakangiti. It hurts me so much. I wanted to cry. Pero pinigilan ko at ngumiti sa kanya.

"Go get some rest na love. I'm going home na" saad ko ng nakangiti. Sasabog na kasi ako e. Sobra na yung sakit.

"Love? Are you mad?" He asked. Umiling ako at ngumiti.

"No love. I'm just tired" nahihilo na ko at nahihirapan huminga.

"Love are you alright? Ill get my keys ihahatid kita." Hindi na ko umimik nahihirapan ako. Ano na naman kaya to.

DUGDUG DUGDUG DUGDUG DUGDUG DUGDUG DUGDUG DUGDUG DUGDUG

yan yung pag tibok ng puso ko god help me.

"Love what happened? Halika na dadalhin kita sa hospital" nagulat ako kaya tinatagan ko yung loob ko.

"Im fine love. Mejo nahihilo lang ako, ansakit ng ulo ko e. I want to go home" mahabang saad ko. Di na siya umangal at tumango nalang. Inalalayan niya kong pumunta sa kotse niya. Buti nalang 2nd floor lang tong condo niya kaya mabilis kaming nakadating. Pagsakay namin pinaandar na niya.

---

"Are you sure your ok?" Nagaalalang tanong niya. Siguro pang sampu na yan. Tango lang ako ng tango.

"We're here love. Sandali lang" biglang salita niya. Bababa na sana siya kaya pinigilan ko siya agad.

"I'm fine love. Don't worry about me. I just want to rest. Wag kana bumaba kaya ko na" saad ko at hinalikan siya sa pisngi. Nagtataka siyang tumango nalang.

"You sure?" Tanong niya pa. Tumango ako.

"Umuwi kana din ha. Iloveyou" sagot ko pa at bumaba na.

Binuksan niya pa yung bintana at dumungaw. "Magpahinga ka na ha. Kumain kana at uminom ng gamot. Iloveyou" sagot niya pa. Tumango tango pa ko. Pag alis niya tumakbo na ko papasok pagpasok ko bumungad agad si mommy.

"Honey your here, what happened? Are you alright?" Sunod sunod na tanong niya.

"Mom" huling nasabi ko bago ako mawalan ng malay.

______________________________

Dav pronounced as Dab... Happy reading :-)