Dışarıda yağmur yağarken Draco ihtiyaç odasından çıktı ve kütüphaneye gitti. Beyninde milyon tane düşünce artık ıçerde kalmayacaklarına karar vermiş ve idareyi Draco'dan almış onu yönlendirirken Draco ne yapacağına inanmaz halde rastgele bir kitap aldı ve bir köşeye oturdu. Hermione bu saatlerde aritmansi çalışmak için burda olurdu. Ve yanlız olurdu. O değerli arkadaşları Potter ve Weasley yanında olmazdı. Draco bekledi. Beklerken kitabın ilk sayfasını açtı ve sayfadaki boşluğa odaklanarak düşünmeye başladı.
Nasıl olsa öleceğim. Nasıl olsa Dumbledore'u öldüremeyeceğim ve o, kim-oldugunu-bilirsin-sen beni öldürecek. Beni ve ailemi. Ölmeden önce bilmeli. Bunları düşünürken gözleri yine yaşlarla doldu. Ağzından istemsizce bastırılan boğuk bir hıçkırık sesi geldi. Sonra Hermione onu böyle görürse diye hemen gözlerini cübbesinin ucuyla sildi ve derin nefes aldı. Kafasını kaldırdı.
Ve ışte gelmişti. Kabarık saçları, güzel teni, gözleri, burnu, dudakları... herşeyiyle oradaydı ışte. Hermione Granger kucağındaki kitap yığınlarından en ustte olan ve kapağı açık olan kitaba kaşlarını çatmış bakıyordu.
Ve sonra onu gördü Draco. Weasley'i. Yüzünü buruşturdu ve önündeki kitaba bakmaya devam etti. Onun burada olmaması gerekiyordu diye düşündü kendi kendine. Şimdi Hermione ve Weasley önündeki masaya geçmiş oturmuslardı. Draco konuşmalarına biraz kulak misafiri oldu.
"Ron! Artık sihir tarihinde tuttuğum notları almana izin vereceğimi sanmıyorum! Hiç emek vermiyorsun!" diyordu Hermione.
"Ama ne yapabilirim ki çok sıkıcı!" diye sızlandı Ron.
Hermione kafasını onaylamaz bir şekilde sağa sola salladı ve tekrar kitabına gömüldü.
Draco Hermione'nin Ron'u azarlamasından bir nebze mutluluk duyarak yerinden kalktı. Ama tam o sırada Ron da kalktı. Draco Ron'un gideceğini düşündü ve bir kitap daha almak için kalkmış gibi yaptı. Ron ve Hermione kahkahalar atarak birbirlerine veda ettiler ve Hermione tekrar kitabına gömüldü.
Draco neye güldüklerini merak etti.
Sonra yerine oturdu. Ellerini yüzüne dua yaptıktan sonra amin dermiş gibi sürdü. Ve kararlı bir şekilde ayağa kalktı.
Ya şimdi ya hiç.
Hikayem kısa olacak ama umarım beğenirsiniz.
