Evet,düşüncelere dalmış bir vaziyette uyuya kalmışım. Korkunç bir rüya ile irkildim: yüzlerini,kokularını,seslerini hiç hatırlamadığım annem ve babamı çok korkunç bir şekilde öldürüyorlardı. Soğuk terlerle uyanmıştım ki sabah saat 6.30'u bulmuştu güneş yeni doğuyor herkes hala uyuyordu. Hemen herkesin uyumasını fırsat bilip çantamı ve adamlara vermediğim birikmiş 5-10 lirayı yanıma aldım. Yazı yazmayı bilmediğim için küçük bir kağıda resim çizmiştim. Annemi beni babamı kamyoncu amcayı. Evet dün ki saatte beni alıcaktı kamyoncu amca o saate yaklaşmıştı. Hemen kağıdı yattığım yere bıraktım ve çıktım. Yolu biliyordum koşar adımlarla ilerliyordum. Oraya vardığımda kamyoncu amca ordaydı. Beni bekliyordu. Gel gel diye işaret ediyordu. Yanına gittim beni kucağına kaldırdı ve kamyonun arkasına koydu. Orda bir sürü çocuk vardı. Onlara yöneldim ve ; "sizde mi annenizin yanına gidiyorsunuz ?" Dedim. Konuşmadılar hayır anlamında kafalarını salladılar. Onlara ya nereye gidiyorsunuz dercesine bir bakış attım. Aralarında yaklaşık 5 yaşlarında elinde oyuncak bebeği olan ince,tiz,korkak bir sesle:"bizi kaçırıyor" dedi ve geri çekildi napacağımı henüz bilmiyordum. O sıra kırmızı bir ışıkta durmuştuk. Aklıma süper bir plan geldi.
