Çünkü sabah uyandığım yerde değildim. Başka bir yerde sıcak,bir sürü küçük çocukların olduğu bulunduğu bir ortamdaydım. Sevinsem mi,üzülsem mi ? Aslında bende karar veremedim. Çünkü küçükler burda çalıştırılıyor fakat;bir yandanda sıcak ekmek veriliyordu. Bir anlık bu düşüncelere dalmış gitmiştim. Bir adamın sesiyle irkildim.
-"Hey küçük kalk ordan şunlarla çalışmaya çıkacaksın,hadi kalk!"
Dedi çok korkmuştum ayaklarım titriyor,gözlerim doluyor,zor nefes alıyordum hemen ayağa kalktım ve adamın işaret ettiği çocukların yanına gittim. Çocukların en arkasında, ortama çok yabancıydım. Herkesin gözü üstümdeydi. Sanki onlara bir canavardım. Bende korkmuştum. Çocukların bakışları fazla içten ve fazla duygusaldı mavisi,yeşili,kahverengisi,siyahı... Her renk göz fakat tek bakışda huzur ve mutluluk isteği vardı. Zaman gelmişti arabaya binip henüz daha hiç tanımadığım bir yere geldik. Burası bir sürü arabanın gelip geçtiği bir yerdi. Elime bir sürü kağıt peçete verdiler. "BUNLARI SAT" diyip beni ittirdiler. Nasıl yapacağım hakkında bir bilgim yoktu. Önce çocukları izledim. Birer birer arabaların yanına yaklaşıp camı tıktıklayıp mendil isteyip 7istemediklerini soruyorlardı. Çoğu tersliyor,bir çoğuda parayı veriyordu. Toplanan paraları aşkam kaba saba bir herif alıp duruyordu karşı çıkan ise dayak yiyordu. Onların dayak yiyişlerini gördükçe bende hem üzülüyor hem de korkuyordum. Bu sefer bende bir arabanın camına yaklaştım fakat umduğum şey olmamıştı...
