Vanessa: Laura! Laura!
Laura: Hııı
Vanessa: Laura kalksana!
Laura: Yaa biraz daha uyiyim.
Vanessa: Maia aradı.
Laura gözlerini açıp Vanessa'ya baktı.
Vanessa: Bizi kahvaltıya çağırıyo.
Laura: Tamam hazırlanayım o zaman.
Vanessa dışarı çıktı. Laura dolabın kapağını açıp esnedi. İçerden kırmızı elbisesini alıp giydi. O elbiseyi Austin&Ally'de de giymişti. Laura her zaman böyleydi. Giydiği şeyleri bi kaç kez daha giyerdi. Hafif bir makyaj yapıp aşağı indi. Ayakkabılığa baktı. Converse'lere baka kaldı.
Vanessa: Laura daldın!
Laura: Hı?
Vanessa: Oww gözlerin dolmuş.
Laura Vanessa'ya baktı. 2 ay olmuştu. Gerçekten çok özlemişti.
Laura: Yok ben iyiğim. Gidelim mi?
Vanessa: Unuttuğun bişey var diyip Laura'nın ayaklarına baktı. Laura toplu ayakkabılarına doğru uzandı. Ama vazgeçip beyaz converselerini aldı. Arabaya bindiler. Maia onları kahvaltı salonunda karşıladı. Laura kocam gözlerini açıp etrafa baktı. Burası çok hoşuna gitmişti. Her yer yemyeşildi. Bi masaya oturdular. Laura'ya durmadan Twitterdan bildirim geliyordu. Laura bakmadı keyfi yerinde değildi.
Maia: Laura sen iyi misin?
Laura: Hı? Evet.
Maia: Laura Noldu?
Vanessa: sadece özledi diyip güldü.
Laura Vanessa'ya sertçe baktı.
Vanessa: Ne yalan mı?
Laura: Doğru.
Maia: Belki bu senin neşeni yerine getirir diyip çantasından yaklaşık 30 Gogurt çıkarttı. Laura'nın gözleri parladı.
Laura: Çok teşşekür ederim Maia!
Vanessa yapmadık bi şekilde öksürdü.
Laura: Ne?
Vanessa: Ne konuşmuştuk?
Laura: Tamam tamam kahvaltıdan önce Gogurt yok diyip Gogurtları Vanessa'ya verdi.
Vanessa: Hıh böyle.
Maia gülmeye başladı. Sonra ardından ikiside gülmeye başladı.
Çok keyifli geçiyordu.
Maia: Aslında sizi buraya çağırmamın bi nedeni var.
Vanessa ve Laura gözlerini dikmiş Maia'ya bakıyordu.
Garson bi pasta getirmişti. Üstüne iyiki doğdun Marie yazıyordu. Laura pastaya baktı. Ona tek Marie diyen Ross'du. Gözleri etrafta Ross'u arıyordu.
Maia: Iyiki doğdun Laura!
Laura çok mutlu olmuştu.
Laura: Peki Ross nerde?
Maia: Ross gelemedi ama bu pastayı falan o hazırlattı bana.
Laura: Şey ben Ross'u arasam sorun olur mu?
Maia: Hayır.
Laura Ross'u aradı.
Ross: Alllooo
Laura: Ah pardon uyandırdım mı?
Ross: Sorun yok sen uyandırmasan annem uyandırcaktı zaten.
Arkadan Stormienin sesi geldi "Ross hadi kalk!"
Ross: demiştim. Uyandım ben!
Laura: Ha tamam.
Ross: Iyiki doğdun hayatımın anlamı.
Laura'nın gözleri dolmuştu.
Ross: Hediyemi nasıl buldun? Daha bitmedi ama.
Laura: Çok güzel! Burda olsan daha iyi olurdu ama.
Ross: Keşke.
Laura: Seni seviyorum Ross.
Ross: Bende seni Laura. Bizimkiler çağırıyo gitmem lazım diyip kapattı.
Laura gözündeki yaşı sildi. Ağlamamalıydı. Ama dayanamadı. Hıçkıra hıçkıra ağladı.
Laura: Eve gitsek ayıp olur mu?
Maia: Saçmala Laura. Tabiki kendini iyi hisset. Diyip Laura'ya sarıldı.
Laura eve gittiğinde kapının önünde kocaman bi kutu duruyordu. Laura kutuya baktı. Rossdandı. Laura kutuyu alıp içeri geçti. Vanessa sete gitmişti. Laura kutuyu açtı. İçinde birsürü mektup vardı. Herkes Laura'nın doğum gününü kutluyordu. En son mektup Rossdandı. Mektubun başında Superhero ile oku yazıyordu. Laura şarkıyı açtı. Mektubu okumaya başlamıştı. Okurken ağlamaya başladı. Arkadan bi el Laura'nın omzuna dokundu. Laura arkasına baktı. Ross'du. Laura kalkıp Ross'a sarıldı. Ross sımsıkı sarılıp her zamanki gibi Laura'nın kokusunun içine çekti.
Laura: Ross burda ne işin var?
Ross: Doğum günün için geldim ama az zamanım var.
Laura: Ne kadar?
Ross: 15 dk
Laura: Ne!?
Ross: konuşmasakta bişey yapsak.
Laura: Ne gibi?
Ross: Sarılmak.
Ross koltuğa oturdu. Laura hemen yanına gelip ona sarıldı. Laura'nın gözleri dolmuştu. Gözünden bi yaş aktı. Ross Laura'ya baktı.
Ross: Iyi misin?
Laura: evet sadec çok özlemişim.
Ross: Bende ama ağlamasak. Onun yerine akşam yatmadan önce benim gibi ağlasak.
Laura: Ne sen ağlıyor musun?
Ross: bunu sesli söyledim demi?
Laura: Aynen diyip kafasını Rossun omzuna koydu. Dalıp gitmişti.Uyuyup kaldı. Kalktığında Ross yoktu ve odasındaydı. Aşağı indi. Vanessa ordaydı.
Laura: Ross nerde?
Vanessa: Ne Ross'u?
Laura: Geldi burdaydı.
Vanessa: Laura iyi misin sen?
Laura etrafına baktı. Ne bir mektup vardı ne kutu.
Laura: Demek herşey rüyaymış.
Vanessa: Ohhh doğum gününde bunu yaşamanı istemezdim.
Laura: Ne? Yani sabah Maia ile kahvaltıya gittik mi?
Vanessa: Evet.
Laura: Ross'un pasta hediyesi?
Vanessa: Evet onlar oldu. Sonra sen ağladın. Eve geri geldik sen yatağına uzandın uyuyup kaldın.
Laura: Tamam dedi.
-Story of my life-
Evet bölümün sonu. Vote commentlar düşmüş :(
ŞİMDİ OKUDUĞUN
story of my life
Fiksi PenggemarMerhaba günlük yine sıkıcı hayatım ile Laura Marano. Ama bi hafta içinde bütün hayatım değişti. Yeni ev ortamı, yeni iş, yeni arkadaşlar, yeni aşk...Bundan sonra adım artık Laura Marie Marano.