gün ışığım

kalp krizi

Bir insanın en korktuğu an seviği şeyin elinden gittiğini anladığı andır . insan kendini o kadar çaresiz , eli kolu bağlı hisseder ki .O an hiçbir şey yapamazsın ama çok şey yapmak istersin . Hiç bir zaman yaşamak istemiyeceğin duyguları yaşarsın ve o an yaşamak istemezsin , sevdiğinin o halini görmek istemezsin ama elinden hiçbir şey gelmez ve o anı hiçbir zaman peşini bırakmaz hep aklına gelir,kanın donar. öyle bir şey ki kelimelerle anlatamazsın . O an benim için herşey durur ama o iğrenç ,korkunç an hiç durmayacakmış gibidir. Yekta'nın o hali beni her saniye biraz daha parçalıyor , öldürüyor . Hiçbir şey yapamıyorum korkudan kurumuş dudaklarımı araladım ama hiç ses çıkaramadım . Yekta nöbet geçiriyordum benim bir şey yapmam gerekiyordu . Yutkunup son gücümle çığılık attım. öylece oturup  ağladım . İçerden sesler gelince yavaşça yüzümü kapıya çevirdim amcam kan ter içinde kalmış öylece bana bakıyordu . yekta'yı görmemişti galiba öylece bana bakıyordu . Elini kalbine götürüp yere yığıldı . Hızla ona yaklaştım ve elini tuttum . Ağlayarak "Amca lütfen beni bırakma aç gözlerini lütfen "dedim . Ama hiç tepki vermemişti. Yengem'de öylece sırtını kapıya dayamış ifadasizce bizi izliyordu . Bu bana biraz tuhaf gelmişti . O bakıp bağırarak "Ne duruyorsun öyle ? Ambulansı arasana " dedim. Bir anda irkilip anlamayan gözlerle bana baktı . Ona tekrar "Amcam ölüyor görmüyor musun ? Abulansı  ara. "dedim . Hızla içeri gidip telefonu getirip ambulansı aradı ayaklaşık  yirmi dakika sonra ambulans geldi . Yekta ile Amcamı yerleştirdikten sonra bende binecekken aklıma yengem geldi arkamı dönüp eve baktım .Yengem öylece kapıda durup bakıyordu. Ona " yenge gelmeyecek misin?diye sordum."siz gidin ben taksiyle gelirim " dedi. kafamla onaylayıp ambulansa bindim. Kısa sürede hastaneye varmışdık . Yaklaşık bir saattir yoğun bakım alanı ile ameliyathane arasında mekik dokuyordum . Amcam kalp krizi geçirmişti ve ameliyat oluyordu . Yekta yüksek dozda uyuşturucu kullanmış . Şuan hayatta olması bile bir mucizeymiş ama hala durumu kritik . Yengem desem hala gelmedi . Ben bunları düşünürken  ameliyathaneden doktor çıktı . Hızla doktora yaklaşıp "Amcamın durumu nasıl ? " diye sordum. Doktor bir iç çekip "Ameliyat başarılı geçti ama yoğun bakıma alacaz onun şuan başka bir şey söyleyemem  geçmiş olsun "deyip uzaklaştı . Bacaklarım tutmuyordu . Duvara yaslanıp yavaşça yere kaldım . Kollarımla bacaklarımı sarıp başımı diz kapağıma yasladım . Göz yaşlarım  akmaya başladı . Keşke annem yanımda olsaydı da bana sımsıkı sarılsaydı . Onunla ağlamak bile güzel oluyordu. Başımı boynuna gömer  vanilya kokusunu içime çekerdim . Oldum olası o koku beni rahatlatırdırdı .Bir yıldır hep o kokuyu arıyordum ama bir türlü bulamıyordum ve belki ömrümümün sonuna kadar o kokuya hasret kalacam . Derin düşüncelere dalmışken yengemin sesini duydum kafamı kaldırıp baktım hemşirelere amcamın odasını soruyordu galiba yavaşça ayağa kalktım o sırada beni fark edip yanıma geldi öylece gözlerime baktı ."Güneş amcanla noktanın durumu nasıl ?"diye sordu titrek bir sesle . "ikiside yoğun bakımda amcam kalp krizi geçirmiş  , Yekta yüksek dozda uyuşturucu kullanmış başka bir şey söylemediler " dedim . Yanımdan geçip oturanlara oturdu ellerini dizine yaslayıp çenesini eline başladı . İç çekip uzunca ofladı . Yanına geçip oturdum . " Neden bu kadar geç kaldın ?"dedim. Yere bakarak "trafik vardı. "dedi. Pek tatmin olmamıştım ama daha fazla üstelemedim . İki gün boyunca hastanede kaldım . Amcamın durumu gittikçe kötü oluyordu . Yekta eskisine göre iyiydi  , şimdi uyanmasını bekliyorduk daha doğrusu bekliyordum. çünkü yengem hep ortadan kayboluyordu. Uzun süredir okula gitmiyordum ceren bir kaç kez gelmişti . İhtiyacım olan her şeyi getirmişti ve galiba okuldan atılmıştım . Ceren listede adımın olmadığını söylemişti. Yekta 'nın odasındaydım . Biraz odayı havalandırmak için gelmiştim. Pencereyi açıp derin bir nefes aldım ve her şeyin düzelmesini diledim.Odadan çıkacaken yekta'nın gözlerini yavaşça kırpıştırdığını gördüm hızla dışarı çıkıp Yekta 'nın uyandığını söyledim. Doktor hızla yekta 'nın odasına  girdi. Ben de girip kapıyı kapattım . Yekta çok yorgun gözüküyordu ve boş boş duvara  bakıyordu . Doktor "Yekta Bey nasılsınız ? Kendinizi nasıl hissediyorsunuz ? "diye sordu . Yekta hiç ses çıkarmadı öylece baktı . Doktor önce sağ sonra sol gözüne ışık tutup baktı sonra Yekta'nın üzerindeki pikeyi kaldırdı . Kaleminin ucunu bacağına hafifçe batırdı . Yekta hiç tepki vermiyordu . Doktor yekta' nın baş ucuna geçip "Yekta Bey parmaklarınızı oynayabilir misiniz ?"  dedi. Korkuyordum Yekta 'nın tepkisizliği beni korkutuyordu . Doktor pikeyi tekrar örttü ve o anda kapı açıldı . İçeri bir hemşire girdi. Doktor hemşireye dönüp "Tomoğrafiye alalım "dedi . Hemşire kafasını sallayıp yekta 'nın serumunu çıkardı . Doktor odadan çıkarken ben de arkasından çıktım "Doktor kardeşimin neyi var ? Neden tepki vermiyor ?"diye sordum . "Güneş Hanım  Yekta beyin öncelikle psikolojik tedavi görmesi ve fizik tedavi görmesi lağzım . Beyni zarar görmüş bundan dolayı herhangi bir tepki veremiyor . Biraz sonra beyninin ne kadar bölümü zarar görmüş ona bakacam . Sizin için üzgünüm . Kardeşinize destek olmanız lağzım onun için zor olacak . Geçmiş olsun "deyip yanımdan geçti . Yekta 'nın tomoğrofisi çekilmişti. Öylece uzanıyordu ölü gibiydi . Ona yaklaşıp yatağın kenarına oturdum .Saçlarını okşadım , alnından öptüm .Aklıma amcam gelmişti onu çok ihmal etmiştim zaten yengem de dünden beri ortalıkta yoktu . Amcamın kaldığı yere geldim hala yoğun bakımdaydı . Durumu iyi değildi . Bir kere kalbi durdu ama müdahalelerden sonra tekrar atmıştı kalbi amcamın dün kalbi durmuştu ama yengem onun yanında değildi bu beni çok sinirlendirmişti . Düşünceler dalmışken amcamın odasından o ses geldi kafamı o cama çevirip içeri baktım kalp atışlarına baktım birkaç saniye önce zikzak şeklinde olan o çizgi şimdi düzdü . Göz yaşlarım akmaya başlamıştım yere çöküp çığlık attım yorgun bedenimi yere bıraktım yerde   cenin pozisyonundaydım Birkaç hemşire başıma toplandı ve sonra birkaç doktorun amcamın odasına hızlıca girdi . Ağlamaktan gözlerim bulanıklaşmıştı , gözlerimi kapatıp kendimi karanlığa teslim ettim.

                             ♥♥♥
Biliyorum bölüm biraz geç geldi  affedin beni...
Lütfen oy vermeyi unutmayın benim hayallerim sizin parmaklarınızın ucunda