Bir sokak buldum senin için
Pencerelerin önünde çiçekler var
Ama sulamasını bilmiyor mahalledekiler
Bir sokak buldum bizim için
Oraya uğramamış hiç rüzgarlar, kasırgalar
Ağaçların yaprakları değmemiş yere hiç
Hep aynı yeşil
Bir sokak buldum kendim için
Her yer kahverengi
Ve çöpler bırakılmış evler terk edilmiş
Hepsi kendi halinde
Yıkık dökük
Hep aynı kahverengi
Bir sokak biliyorum senin için
Yokuşundan koşturdukça kaybolacağın
Az ileride merdivenlerin seni şehre götüreceği
Ama yine de senin bilmediğin o yerden
Çıkmak istemeyeceğin
Bir sokak buldum bizim için
Ellerin olmazsa gidemeyeceğim
Perilerin ve cinlerin gezindiği
Sokakları denize çıkmasa bile
Deniz kokusunu bize getireceği
Bir sokak buldum kendim için
Ezbere bilmeden gitmek isteyeceğim
Renkli, süslü ve azıcık senin kadar gösterişli
Bir pembe ev buldum bizim için
Sana ''al, senin için'' diyebileceğim
Sana inşa etmek istediğim
Perdeleri tülden
Kapısı demirden
Yağmur taneleri bırakarak kaldırımına ağlarcasına
Bizi sıcak tutabilecek
Karşısında kedilerin uyuduğu bir çatısı olan
Bir ev buldum sonunda
Bir sokak buldum senin için
Yürüdükçe ayakkabı eskiteceğin
İnsanları garip, insanları karmaşık
Türlü düşünceleri olan bir sokak
Bir de gazeteleri hep dolu kalan
Terk edilmiş bir bakkal
Kızartmak için ekmek
Bir de tereyağı satan
Bir bakkal buldum bizim için
Eskileri satmayan
Bir yer buldum kendim için, senin için, bizim için
Kaçıp bu dünyanın gürültüsünden
Kendi gürültümüzü yaratabileceğimiz
Haykırsak duyulmaz sesimiz
Belki bir gün oraya gideriz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
konuşmalar ve susmalar
De Todokeşke daha çok konuşabilseydim. (bu kitabı edebi bir değeri olsun diye yazmıyorum, hatta kitap bile sayılmaz. sadece bu sefer dertleşeceğim sizlerle. şiir yok. hiçbir şey yok. kural bile yok. hadi, dertleşelim ölmeden önce.) 100219'
