I Can't Tell You

☆Chapter 4☆

Pagkatapos kumain ay uminom narin ako ng gamot ko at nakita kong bumaba narin si Casper.

"Ehem..."

Medyo nasamid pa ako nung nakita ko siya. Para kasing may sparks pa dahil sa kaguwapuhan niya.

Bakit ganun. Nakauniporme lang siya pero ang lakas ng dating. Haaissttt..

"K-kumain ka na..." nauutal pa ako.

"Sa kotse nalang ako kakain. Malelate na tayo. Ininom mo na yung gamot mo?" Sambit niya sakin at tumango lang ako sa kaniya.

"Tara na..." kinuha niya naman ang mga gamit ko.

Himala nagiging gentleman ata siya sayo Cassie. Pinagbuksan din niya ako ng pinto ng kotse.

This gestures, that I wish na gingawa niya with feelings pero imposible. Haha. Tawanan mo nalang Cassie.

Saglit lang ang biyahe at nakarating narin kami agad. Siguro 15 minutes drive lang.

Inalalayan pa ako ni Casper pababa ng sasakiyan. Iniwan naman namin sila kuya Lebron.

This is a prestigious school kaya di na namin kailangan ng guard. Maganda ang security system nila pati ang pagtuturo and facility.

Pagkapasok namin sa gate ay palaging ang mga mata ng mga estudyante nakadikit kay Casper pati din sakin.

And as usual kaya sila nakatingin sakin dahil sa tingin nila ay para lang akong nerd na babaeng sunod ng sunod kay Casper at dahil din sa panglalait nila.

'Omg! Andyan na si crush!!' Sambit ni Ate 1

'Ang gwapos talaga niya beshiee! Bagay talaga kayo...' -Ate 2

'Mas bagay talaga kami kesa sa kasama niya.' Sambit ulit ni Ate 1.

Hay nako bagay nga. Bagay siya maging utusan. Tss. Sorry lumalabas pagkamaldita ko. Peace.

'Ang pangit naman ng babaeng yan.' Narinig kong bulong ni Ate 2. Atleast I'm a woman with brain.

'Bakit ba siya sunod ng sunod and look inutusan pa niya si Casper na buhatin ang bag niya. Ang kapal.' Sambit naman ni Ate 3.

Di ko naman siya inutusan eh. Siya lang kaya kusang kumuha ng bag ko at nagdala.

'Guess what... balita ko dun din siya nakatira sa mansyon ni Casper. Siguro katulong siya doon.' Sabat ni ate 4.

Ang dami dami nilang sinasabi tungkol sakin. Nakakapagod narin silang pagaksayahan ng panahon pero minsan napupuno din ako.

Ang famous kasi nitong si Casper tapos guwapo naman kasi talaga at crush siya ng halos lahat ng babae dito sa school. May fansclub pa nga siya. Ayan tuloy pati akong nananahimik nadadamay.

Kahit naman sanay na ako sa panglalait nila, minsan nasasaktan parin ako noh. Tao lang din naman po ako.

Binilisan ko na lang ang paglalakad ko at kinuha na ang shoulder bag ko kay Casper para wala na silang masabi.

Naiinis din naman ako sa sarili ko minsan kasi nagpapaapekto ako. Ang hirap naman din kasi magpanggap nang walang naririnig diba.

"I don't care about what they say about us. Sana ganun ka din." Sabi naman ni Casper at nauna nang pumasok sa Classroom.

Napatigil ako sa sinabi niya... Wala ngang 'US' eh. Wish ko lang na merong 'tayo'.

Pumasok narin naman na ako sa classroom nang parang walang naririnig at nakikita dahil pinagbubulungan nanaman nila ako.

Magkaklase kami at magkaseatmate din. Since birth, lagi na kaming magkasama niyan. Parang magkapatid nga.

But, oneday nagulat nalang ako dahil  nahuhulog na ako sa kaniya.