I Can't Tell You

☆Chapter 5☆

Casper's POV

Ayoko sa mga babaeng nagkakagusto lang sakin dahil sa physical aspect.

Magaganda nga sila pero grabe naman silang mangmata kay Cassie.

Narinig ko ang lahat ng bad comments nila kay Cassie. Kaya naiinis din ako minsan pinipigilan ko lang, baka kasi kung ano pa ang masabi ko.

Nung malapit na kami ay bigla namang kinuha sakin ni Cassie ang bag niya at nauna nang naglakad papasok ng building.

Nararamdaman kong naiinis narin si Cassie dahil sa kanila kaya tningnan ko yung babaeng kanina pa siya pinaguusapan at pinagsabihan ko sila.

"One more bad comment to Cassie the I'll be really mad to all of you girls. This is my warning."

Nagulat naman sila sa sinabi ko at hinabol ko na si Cassie.

Malapit na siya sa classroom kaya binilisan ko ang takbo.

"I don't care about what they say about us. Sana ganun ka din." Sambit ko kay Cassie.

Nauna nang pumasok sa classroom at sumunod din siya.

Lumipas ang isang subject pero di siya kumikibo. Ano nanaman kayang iniisip niya. Kanina ko pa siya pinagmamasdan pero wala parin siyang naisusulat sa notebook niya.

Tinawag tuloy siya ni Ms. Charlotte kasi kapansin pansin ang pagiging lutang niya.

Nagsulat naman ako ng sa papel habang nagsasagot siya sa harap at inilagay ko sa table niya. Binasa niya naman iyon pero tumango lang siya.

After four subjects lunch time na pero ganun parin siya. Iniisip niya siguto yung mga bad comments sa kaniya.

"Cassie wag mo na nga intindihin ang mga sinasabi nila sayo. Tara na kumain nalang tayo." Sambit ko sa kaniya pero parang di niya ako narinig.

Inulit ko ulit pero wala parin.

"Cassie!! Di ka nakikinig. Sabi ko mag lunch na tayo..." sigaw ko sa kaniya na ikina gulat niya.

"Ay siomai kong maliit!"

Haha... Ang cute talaga nito magulat kung ano anong salita lumalabas sa bibig niya pag nagugulat.

Hinila ko naman na siya para kumain sa canteen.

Ako na ang nagorder at nang matapos ay ibinigay ko naman na sa kaniya yung macaroni. Favorite niya yun kaya yun ang binili ko.

Nagsimula na kaming kumain. Napansin kong kanina pa niya pinupunas punasan yung salamin niya.

"I think, you already need to have a check up. Di naman lilinaw paningin mo pag pinunasan mo ang salamin mo. Punta tayo mamaya sa EO."

Naubusan na ata siya ng contact lense at naisipang gamitin ulit ang salamin niya.

"Oo na..." yan lang ang sinabi niya at nagpatuloy nalang sa pagkain.

Ilang sandali lang ay nauna na siyang matapos kumain at iniwan na niya ako.

May 20 minutes pa bago ang next class kaya nagpasiya akong pumunta muna sa locker ko at kunin ang librong binabasa ko.

It's a novel book. Di naman talaga ako mahilig sa novel nahawaan lang ako ni Cassie. Mahilig kasi siya magbasa.

Pagkabukas ko ng locker ay nakita ko ulit yung picture naming dalawa ni Cassie nung bata pa kami pati yung picture naming dalawa nung Birthday namin as a teenager.

That's the first time when we sing for each other. Kasi madalas sila mom ang kumakanta ng birthday song para samin.

That's one of the reasons kung bakit ko idinikit sa pinto ng locker ko ang litratong to. Para din palagi kong maalala yung masayang pangyayare samin ni Cassie.