ပန္​း​ေတြပြင္​့ရင္​းအနမ္​း​ေတြ​ေဝ​ေစ​ေသာ္​ (ပန်းတွေပွင့်ရင်းအနမ်းတွေဝေစေသော်)

❀ 6 ❀

'Jun...'

အနမ္​း​ေပးၿပီး​ေနာက္​မွာဘဲ ရက္​ႏွစ္​ပတ္​​ၾကာသည္​ထိ သူ Layကို​ေ႐ွာင္​​ေနမိသည္​...။

ဘာ​ေၾကာင္​့မွန္​းမသိ​ အျပစ္​ရိွသလိုခံစားရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ သူlayကိုမ်က္​ႏွာခ်င္​းမဆိုင္​ခ်င္​...။

ခုလည္​းသူ႔ကိုျမင္​သည္​ႏွင္​့ ​ေခၚကာအ​ေပၚထပ္​မွဆင္​းလာ​ေသာ lay​ေၾကာင္​့ သူအျပင္​ထြက္​ရန္​
လုပ္​​ေနရင္​းမွ အခန္ထဲသို႔ျပန္​ဝင္​ရန္​ႀကိဳးစားလိုက္​သည္​....။

သို႔​ေသာ္​့ သူမဝင္​ခင္​မွာပင္​အခန္​းတံခါးဝတြင္​ ပိတ္​ရပ္​လိုက္​​ေသာlay​ေၾကာင္​့ သူ႔ထပ္​လွည္​့ထြက္​ရန္​ျပင္​​လိုက္​​ေတာ့ လက္​ကိုဆြဲကာ နံရံ​ေပၚကပ္​ျခင္​း
ခံလိုက္​ရ​ကာ သူ႔​ေ႐ွ႕မွ layက​ေတာ့ လက္​ႏွစ္​ဖက္​
ျဖင္​့ပိတ္​ကာ ​ေခ်ာင္​ပိတ္​ထား​ေလသည္​....။

'ဘာလို႔က်​ေနာ္​့ကို​ေ႐ွာင္​​ေနတာလဲ....?'

'......................'

'​ေျပာပါ.....ဘာလို႔က်​ေနာ္​့ကိုဒီ​ေလာက္​​ေတာင္​မ​ေတြ႔ခ်င္​ရတာလဲ.....ဘာလဲ...?ဟိုးတစ္​​ေန႔ညက
လုပ္​လိုက္​တဲ့ကိစၥ​ေၾကာင္​့လား....kiss'

'​ေတာ္​​ေတာ့..!.lay.......ငါတစ္​​ေယာက္​ထဲ​ေနပါရ​ေစ.....အရမ္​းစိတ္​႐ႈပ္​လြန္​းလို႔....!.'

သူ​ေအာ္​​ေျပာလိုက္​မိ​ေတာ့ သူ႔​ေဘးနံရံ​ေပၚ​ေထာက္​ထားသည္​့လက္​မ်ားက ​ေလ်ွာ့က်သြား
သည္​ႏွင္​့ သူထြက္​လိုက္​ကာ အခန္​းထဲဝင္​ခါနီး.....

'က်​ေနာ္​က Junရဲ႕ အရင္​​ေယာက်ာ္​း Yixing
နဲ႔တူလို႔လား.....? ဟုတ္​လား...!?'

သူခဏရပ္​သြားၿပီး ဘာမွျပန္​မ​ေျဖဘဲအထဲဝင္​​ေတာ့ အခန္​းထဲထိ lay၏အသံစူးစူးကကပ္​ညိွ
လိုက္​ပါ​ေနဆဲ....။

'အဲဒါ​ေၾကာင္​့ က်​ေနာ္​ကိုအရမ္​းစိတ္​႐ႈပ္​စရာလို႔ျမင္​​ေနတာလား.....!?'

တံခါးကိုမီွလိုက္​ရင္​း ထိုင္​ခ်လိုက္​မိသည္​။

သူခုအခ်ိန္​မွာ စိတ္​႐ႈပ္​​ေနတယ္​...ဘာ​ေၾကာင္​့လဲမ​ေမးနဲ႔ သူကိုယ္​တိုင္​​ေတာင္​မသိ.....။

'hyung.. ..ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ..?လာကတည္​းက စိတ္​နဲ႔လူနဲ႔လည္​းမကပ္​ဘူးရယ္​...'