"Lalisa! Ben geldim, hatta içeri kadar girdim nerdesin?"
Bugün Lalisa doktora gidecekti ve beni de çağırmıştı. Bensiz gidemiyor ki. İllaki de Jungkook. Ama, hayatındaki ilk erkek olmak ne kadar mutluluk verici, anlatamam.
"İndim! Günaydın, Jungkook!"
Üstüne uzun kollu bir kazak altına da siyah pantolon gitmişti. Beresini takmıştı fakat düzgün takmadığı için yine ona yardım edecektim.
"Lalisa, şu beren yine yamuk olmuş. Gel buraya, düzeltelim."
Saçındaki beresini çıkarttı ve yanıma geldi. Yine çok yakındı, kahretsin! Herneyse, yapacağım şeye odaklanmalıydım. Evet, saçını düzeltmeli ve beresini takmalıydım. Ama sabah sabah hormonlarım pek de rahat değildi.
"Bak bunu böyle alıyorsun, sonra böyle düzelterek takıyorsun. Bak, işte böyle."
Teşekkür etti ve yanağımı öptü. Tabi sonra annesi ve babası geldi. Gelenekselleşmiş gibi her zaman beraber doktora gidiyoruz. Çünkü Lalisa ilk tanıştıktan 1 hafta sonra falan doktora gitmişti. Doktor ona arkadaşının yanında olmasının -beni- iyi olacağından bahsetmişti.
"Günaydın efendim."
Sonra Lalisa çantasını aldı ve evden çıktık. Beraber onların arabasına bindik. Ana yola girdik fakat biraz trafik vardı. Neyseki erken çıkmıştık biraz.
"Jungkook, yine o oyunu oynayalım mı? Ben onu çok sevdim, ve her zaman sen kazanıyorsun. Biraz da ben kazanmak istiyorum. O yüzden çalışıp geldim."
Ona gülümsedim. Bugün hiç oyun oynayacak halim yoktu fakat başka bir fikir geldi aklıma. Kucağıma yatabilirdi ve biraz konuşabilirdik. Uzun zamandır yapamıyorduk.
"Bacağıma yatsana. Biraz konuşalım hem. Uzun zaman olmuştu."
Hiç ikiletmeden kucağıma yattı ve bana en son yaşadığı olayları anlatmaya başladı. Okuldaki sınavları, arkadaşları, mutlu olduğu zamanları. Bu sefer fark etmiştim, hepsinde de ben vardım. Evet, hepsinde ben.
Sonra araba durdu, bizde indik. Lalisa yine koluma girdi. Yine yakındık ve kahretsin, yine hormonlarım! Fakat yanımda annesi ve babası vardı. Daha sakin olmalıydım.
Hastaneye girdik ve 4. kata çıktık. Orada Lalisa'nın polikliniği vardı. Oradan sıra aldık ve bekleme yerlerinde beklemeye başladık. Orada çok insan vardı ve çoğunun durumu kötüydü. Lalisa neyseki onlara göre çok iyiydi.
Çok geçmeden sıramız geldi ve bizde içeri girdik. Yine bembeyaz bir oda, birkaç eşya siyah ve doktor. Yanında da asistanı vardı. İçimden 'Umarım gerilemiştir.' dedim. Lütfen iyileşsin ve biz daha gelmeyelim.
"Merhaba Lalisa. Bugün nasılsın? En son neler yaptın? Anlat bakalım bize."
Heyecanlı bir şekilde beklemeye başladım. Eğer yaşadığımız çoğu şeyi anlatırsa bu ilk olacaktı ve iyileşmesine de çok az kalmış demekti.
Aslında bunu devam ettirecektim ama şuan üşemdim ama olsun :) yb gelecek yakında, görüşürüz ❤ oy yorum atalım lütfen 💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Remember me | Liskook
FanfictionSöylenen ve yaptığı çoğu şeyi unutan kız ve onun biricik meleği Jeon Jungkook. Ama Jungkook'un asıl amacı yardım etmek yerine kıza daha yakın olup ona aşık olmak mıydı? Peki ya bu kız birisini sevmeye başladığında hastalığı geçerse? Ve o sevdiği kiş...
