Benim Sevgilim Katil

Benim Yüzümden

Ebrar'dan
Hazar'ı yurda bırakmıştık yolda eve dönüyorduk
"Kendini üzme bir daha geliriz" dedi ona gülümseyerek baktım
"Teşekkürler" dedim ve cama döndüm yolu seyrederken araba durmuştu ben ona anlamsızca bakarken
"Gel benle" dedi arabadan inip elini tuttum dondurmacıya gelmiştik sevinçle gözlerim parlamaya başladı
"Dondurma" dedim oda başını salladı beraber dondurmayı alıp sahilde kumlara oturduk Umut sade vanilya almışken bende çikolatalı ve vanilyalı almıştım aşağı tarafta ise sahil vardı beraber yemeye başladık nerden geldi bilmiyorum ama birden aklıma geldi
"Annemde senin gibi sade vanilyalı severdi ben ile babam karışık yerdik" dedim Umuta bakanda kaşları çatık denize bakıyordu
"Peki senin annen ve baban neyli severdi" dedim bana baktıktan sonra denize dönüp konuştu
"Annem sade çikolatalı severdi babam ise sevmezdi biz hep annemle yerdik" dedi üzülmüştüm babasıyla yemekte isterdi
"Peki onlar nerede" dememle sinirle bana baktı sorduğuma pişman olmuştum
"Seni ilgilendirmez bir daha abuk subuk sorular sorma gidiyoruz" dedi şimdi ne oldu ama benim kalbim kırılmıştı o önden giderken bende arkadan gittim gözümden düşen yaşı silip arabaya bindim ses etmedim
"Tamam fazla bağırmış olabilirim ama bu konuda konuşulmasından nefret ediyorum özür dilerim" ona bakmadım sinirlenmişti arabayı hızla kullanmaya başladı korkuyla koltuğa sindim araba eve gelende bende indim eve girdim yukarıdan kapı çarpma sesi gelmişti kendimi koltuğa koydum gözlerimdeki yaşları silmeye başladım yorulmuştum mutfağa gidip su içtim telefonum çalanda baktım babam arıyordu açamadım tekrar çalanda açtım
"Alo kızım nasılsın" dedi sesinide özlemiştim
"Ne oldu" dedim umursamazca
"Yapma kızım" dedi
"Neyi yapmamıyayım ha annem öldü ve sen onun yerine başkasını getirdin" dedim sesim sonlarda titremişti
"Kızım ben senin babanım" demişti son söylediğime bende şaşırmıştım
"Benim senin gibi babam yok" diyip telefonu kapattım canım acıyordu daha azla ayakta kalamadım elimdeki bardakla yere düştüm ve son hatırladığım Umutun beni saran kollarıyla havaya kalkan bedenim oldu

Sabah gözlerimi açanda Umut yoktu dün aklıma gelende gözümden yaş düştü yaşı silip üstümü değiştirip banyoya gidip dişlerimi fırçalayıp aşağıya indim Umut kahvaltıyı hazırlamıştı şaşırsamda oturup kahvaltıya başladım
"Dün ne oldu" diye soranda ona bakıp tam cevap vereceğim sırada telefonum çaldı telefona bakanda bilinmeyen numara cevapladım
"Alo siz kimsiniz" dedim karşı tarafta ağlama sesleri geliyordu
"Ala Ebrar kızım ben Mira teyzen" dedi aa evet Mira teyze bizim yan komşuydu
"Hayırdır Mira teyze ne oldu" dedim Mira teyze biraz bekledikten sonra konuştu
"Kızım sakin ol önce...baban baban dünen vefat etti" dedi bu kelime beynimde yankılanırken telefon yere düştü ve o sırada bir damla göz yaşı düştü Umut bana doğru gelip sordu
"Be oldu Ebrar" dedi endişeyle benim ise ağzımdan tek kelime çıktı
"Babam" dedim sonra devam ettim
"Babam babam ölmüş Umut" diye ona sarıldım hıçkırıkla ağlarken konuştum
"Beni babama götür" dedim o ise başını salladı beni odaya bırakıp aşağıya indi bende valizi hazırlamaya başladım
Umut'dan
Ebrarın ağzından dökülen kelime ile kanım çekildi hemen sekreterimi arayıp
"Çabuk bugüne uçak bileti al" dedim ve telefonu kapattım yukarı çıkanda Ebrar herşeyi hazırlamış yatağa oturmuş ağlıyordu yanına gidip sarıldım ona
"Şşşt sakin ol" dedim ama o hala ağlıyordu başına öpücük kondurdum sonra telefonuma gelen mesaja baktım biletler hazırdı yarım saatimiz vardı Ebrara bakıp
"Yarım saatimiz var hadi çıkalım" dedim başını salladı ayağa kalktı göz yaşlarını silip valizi aldım ve aşağıya indim oda arkamdan geldi valizi yerleştirip arabaya binip gaza bastım

Havaalanına vardık uçağa doğru ilerledik Ebrara bakanda çökmüştü babasının ölümü iyi gelmemişti uçağa binende Ebrar başını omzuma koyup uyumaya başladı bende onun gibi yaptım tabi başınıda öptüm gözlerimi kapattım
Uçak iniş yapıyordu Ebrarı yavaşça uyandırdım
"Ebrar kalk geldik" dedim yavaş yavaş uyandı uçaktan indikten sonra Çetin'in getirdiği arabaya bindik
"Önce eve mi yoksa oraya mı" dedim bana bakıp
"Oray'a" dedi direk Oray'a geçtik herkes baş sağlığı diledik Ebrar bir yere geçip babasının fotoğrafına bakıp ağlamaya başladı sonra üvey annesi geldi
"Senin burda ne işin var katil o senin yüzünden öldü katil" diye bağırmaya başladı Ebrar ise daha fazla ağlamaya başladı kadın elini kaldırıp vuracakken elini tutup yere attım
"Sakın deneyeyim deme! Seni gebertirim o öldürmedi" dedim sinirle kadın korkmuştu
"Sen bir baba katilisin seni aradı sen ona benim babam değilsin dedin ve Ada'm oracıkta öldü baba katili" diyerek götürdüler Ebrara dönende ağlıyordu durmamaksızın
"Beni.....götür" dedi başımı sallayıp onu kolundan tuttum çıkışa ilerlerken durdurdu ona dönende
"Yukarı çıkalım" dedi başımı sallayıp yukarı çıktık bir odaya girdi galiba babasının odasıydı dolabı açıp birkaç parça birşey aldı sonra o odadan çıkıp diğer odaya girdi burası onun odasıydı bir yere gidip parkeyi kaldırdı ben şaşkınca baktım
"Annem öldükten sonra eşyalarını buraya koymuştum" dedi benimde suratım düşdü oradan eşyaları çıkarıp bir kutuya koydu bana bakıp
"Gidelim daha fazla burada kalamam" dedi merdivenlerden inende o kadın yine geldi
"Hala gitmedin mi ne yüzsüz birisin sen defol katil" diye  bağırdı tam ilerleyecekken Ebrar tuttu Ebrarın elinden tutup indik
"Bırak onun eşyalarını katil" dedi Ebrar güçsüz sesiyle
"Babam annem ve benim seni ilgilendirmez" dedi evden çıkanda Ebrar durdu bende durmak zorunda kaldım sonra Ebrar yere yığıldı kahvaltı yapmadı çok üzüldün kucağıma aldım tabiki kutuyuda aldım arabaya binip eve sürdüm çok yorulmuştu ve yıpranmıştı ortada ruh gibi geziyordu
Ebrar'dan
Telefondan sonra gitmiştik evde o kadın bana katil diye hitap etti doğruydu benim yüzümden öldü benim yüzümden benim kutuya babamın eşyalarından koydum dışarı çıkanda daha fazla dayanamayarak bayıldım ah baba benim yüzümden
Arkadaşlar umarım beğenirsiniz yazım yanlışları varsa kusura bakmayın oy ve yorumları beklerim😊😘😘😊