Chapter 2.

83 3 0
                                    


สมาชิกคนหนึ่งของแก๊งค์นำเขาไปยังที่นั่ง

"อาจารย์ฉี เชิญนั่งครับ"

เขากล่าวอย่างนอบน้อม

ฉีซิ่วหยวนไม่ได้พูดอะไร ในขณะที่ลอบมองอาหารหน้าตาแปลกๆ หลากหลายจานบนโต๊ะอย่างเงียบๆ พร้อมทั้งข้าวของเครื่องใช้ที่ดีไซน์มาอย่างสวยงามภายใต้แสงเรืองรองของพระอาทิตย์ แม้แต่โต๊ะอาหารสุดหรูหราที่ไม่พูดถึงก็คงไม่ได้ ถูกประดับตกแต่งไปด้วยดอกไม้สดนานาพันธุ์ในแจกันสวยงามหรูหรา

หลังจากนั้น เหล่าสมาชิกแก๊งค์ก็นั่งลงข้างๆพวกเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาพยายามที่จะเข้ามามีส่วนร่วมด้วย บรรยากาศแบบนี้ ทำให้ฉีซิ่วหยวนรู้สึกราวกับว่ากำลังตกอยู่ท่ามกลางความขัดแย้งบางอย่างที่มีรัศมีแห่งความน่ากลัวล่องลอยปะปนอยู่ในอากาศ

เขาถอนหายใจหนักๆอย่างเด็ดเดี่ยวแล้วกล่าวขึ้นว่า

"ผมนึกว่าคุณเซียวอยากพูดคุยตกลงกับผมเรื่องสำคัญมากๆ ซึ่งไม่น่าจะใช่เรื่องทานข้าวนะ"

เซียวหลี่มองเขาด้วยสายตาแปลกๆ แล้วพูดว่า

"อาจารย์ฉี คุณเพิ่งเลิกงานมา ตอนนี้คงจะหิวแล้ว เราทานข้าวกันก่อนค่อยคุยกันทีหลังดีมั้ยครับ? ถ้าอาหารไม่ถูกปากล่ะก็..."

ฉีซิ่วหยวนเอนหลังกับพนักเก้าอี้ แล้วจ้องหน้าเขา

"ผมไม่หิว"

เซียวหลี่นิ่งเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะพยักหน้า เป็นการยอมรับคำอธิบายอย่างไม่พอใจของฉีซิ่วหยวนแต่โดยดี

"งั้นเราก็มาคุยกันก่อนก็ได้ หลินจวื่อ เอาของพวกนี้ออกไปให้หมด"

สมาชิกท่าทางเหี้ยมโหดแต่ก็ยังเชื่อฟังคำสั่งเป็นอย่างดี แสดงสีหน้าค่อนข้างจะผิดหวังตอนหยิบจานอาหารขึ้นมา พวกเขาต่างถอนหายใจต่อกันเป็นทอดๆ ในขณะที่นำอาหารแสนเลิศรส ของตกแต่ง และแม้แต่โต๊ะอาหาร ก็ยังต้องยกออกไป ภายใต้คำสั่งของเซียวหลี่ เขาเพียงพยักหน้าเบาๆเป็นสัญญาณ เหล่าสมาชิกต่างก็พากันลุกขึ้นยืนแล้วพากันปลีกตัวออกห่างจากพวกเขาทันที ตอนนี้สิ่งที่หลงเหลืออยู่ระหว่างหัวหน้าแก๊งค์กับอาจารย์หนุ่มนั้นจึงมีแค่พื้นเรียบลื่นเป็นประกายเท่านั้น มีเพียงพื้นที่ว่างเพียงนิดเดียวเที่แบ่งแยกพวกเขาเอาไว้

[นิยายจีนแปลไทย] Lawless GangsterWhere stories live. Discover now