Summer Nights

Chapter 2

Nalalasahan ko na ang aking sariling nerbiyos dahil sa nangyari. Unang pagkakataon ko na makakita ng ganon, at hindi pa nga ako nakahuma, eto na naman. In the past years, hindi ko kailanman nakausap o hindi ako nakalapit ng ganito sa magkapatid.

"Bakit ako hinahanap ni mama?" Bagot na sagot nito sa nakakatandang kapatid.

" Dahil alam niyang ganito ang gagawin mo?" Patanong na sagot rin ni Manuel without breaking his stare on me. His brooding eyes and dark expression made my heart skipped a bit.

Kinagat ni Ezekiel ang labi bago ako tinignan ulit. "Sa susunod wag ka na dito dumaan." hahawakan sana nito ang pisngi ko. I step back and gasped but...

"Isa...Ezekiel.." Banta ulit ni Manuel rito. Papalit pakit ang tingin ko sa nagtatangkarang magkapatid sa aking harap.

"Fuck you Manuel!" He raked his hair at agad umalis. Nawala ako sa pagkakakulong niya sa akin. Nakaginhawa ako ng mabuti na kanin ko pa pinipigilan.

Humalukipkip si Manuel, Hindi ko magawang tapunan siya ng tingin. Hindi ko rin alam ang sasabihin dahil wala naman akong dapat sabihin.

Huminga ako ng malalim at yumuko. To show him my respect. Sa magkakapatid, rinig ko siya ang nakatakda sa kanilang kompanya na kasalukuyan niyang pinag aaralan gamayin. Siya rin ang unang anak ng Montenegro kaya dapat lang na galangin ko siya. Lahat naman sila, ginagalang namin dito,hindi ko lang talaga makuha kung ano ang unang gagawin ko kanina dahil sa pagkakagulat sa nakita.

Before I could say a words naunahan na ako nito. "Babanyo ka?" Ang boses nito na malamig at lalaking lalaki. Nakakaintimida,nakakatakot.

Tumango ako ng agaran hindi makatingin sa kanya. Hindi alam ang sasabihin..

"Come on." Mando nito sa akin na ikinabigla ko.

"Po?"

"Samahan kita." He put his hands inside his pocket. I saw his muscles flexed. Kitang kita iyon at bakat sa suot niyang polong puti..nakabukas din ang dalawang butones sa itaas. Nakasilip doon ang balahibo niyang nakalatag sa malapad niyang dibdib.

Dumapo ang tingin ko sa mukha niya. His eyes glint of darkness. Seryosong seryoso siya na nakatingin sa akin.
"Your dress is too short. I saw how boys watch you earlier..madilim dito. Delikado."

"Lalaki rin po kayo a?" Nakagat ko nalang ang labi dahil sa nasabi ko. Naman! Naman! Bakit ko yun nasabi!

His brows furrowed abit and his lips rose.
"Bakit? Anong naiisip mo na gagawin ko sayo?" Unti unti siyang lumalapit sa akin. I almost choked out my heart. Inatake ng pabango niya ang ilong ko. Naramdaman ko rin ang lamig ng dingding sa aking likod.

"W-Wala po." Lumibel ang ulo ko sa dibdib niya. Ganon siya kataas! Nakikita ko ang malapad niyang dibdib at naamoy ko ang pabango niya. Gusto ko iyong ibulsa at iuwi sa bahay!

"Hindi ka dapat nagsusuot ng ganyan kung ayaw mong matripan."

Umiling ako. "W-Wala na po akong ibang damit.B-Bibili ako s-sa susunod."

Tumango siya ng marahan. Ramdam ko ang titig niyang mariin sa akin.

"K-Kuya.." Wala sa sarili ko'ng hawakan ang dibdib niya at itulak siya na lumayo. Nagpatianod ito ng konti pero hindi sapat..

"A-Aalis na ako kuya.." sabi ko rito. Dahil matanda siya sa akin kuya itatawag ko lalo na sabi ni lola, kuya raw itawag ko sa mga nakakatanda sa akin o ate.

I stiffened when his hands slipped down on my waist and he pinned me on place.
"Ikaw ba yung pumasok sa kwarto ko noon?"

My eyes widened. Naalala yung mga nangyari noon na hindi ko sadyang mapunta sa kwarto niya. Sa sobrang mangha ko sa mansyon nila nilibot ko lahat. Tsaka bata pa ako noon.