YILDIZLAR ARASINDA/NEFTAH {TAMAMLANDI}

Bölüm 15/HAMİLEYİM

Nefes Gözlerini Açtığında Öğlen Olmuştu. O Kadar Yorulmuştu Ki Öğlene Kadar Uyuyabilmişti. Nefes Öyle Oturmuş Etrafı İzlerken Telefonu Çaldı.

     'İlayda Arıyor...'

N: "İlayda?"
İ: "Nefes İyi Misin?"
N: "İyiyim Merak Etme"
İ: "Nefes Konuyu Açmak İstemiyorum Ama-"
N: "Haklıydın"
İ: "Ne?"
N: "Tepkim Fazlaydı Biliyorum. Bu Cana Kıyamayacağımıda Biliyorum"
İ: "Nefes İnan Bana Her Şey Çok Güzel Olacak. Sevdiğin Adamla İkinizden Bir Parça Taşıyorsun. Eminim Abim Bunu Öğrenince Çok Mutlu Olacak"
N: "Sakın!"
İ: "Ne!?"
N: "Şimdilik Söylemek İstemiyorum. İlayda Lütfen Bu Aramızda Kalsın"
İ: "Mide Bulantılarını Gördükçe, Halsizleştikçe, Belki Yorgunluktan Bayılınca Anlamayacak Mı?"
N: "Sadece Şimdilik Bilmesin Kimse. Sonra Açıklayacağım"
İ: "Peki Nasıl İstersen Öyle Olsun. Bu Arada Abim Eve Gelmedi Orada Değil Mi?"
N: "Hayır. Beni Bıraktıktan Sonra Gitmişti"
Nefes Camdan Bakınca Tahir'in Arabası Hâlâ Oradaydı.

N: "Arabası Burada"
İ: "Arabada Mı Kalmış?"
N: "Bilmiyorum. Sen Kapat Ben Bi Çıkıp Bakayım Sana Haber Veririm"
İ: "Tamam. Dikkat Et"
N: "Tamam. Görüşürüz"
Nefes Montunu Alıp Dışarı Çıktı. Arabanın Camına Yaklaşınca Tahir'in Arabanın İçinde Uyuduğunu Gördü. Cama Tıklatınca Tahir Sıçrayıp Cama Yöneldi. Kendine Gelip Kapıyı Açtı.

N: "Tahir? Sen Burada Mı Kaldın!"
T: "Evet. Seni Bu Halde Yalnız Bırakamadım"
N: "Ya Deli Misin Be Adam! Arabada Kalmak Ne Ya!"
T: "Deliyim"
N: "Sormam Hata!"
T: "Sen İyi Misin?"
N: "İyiyim Tahir. Geç İçeri Üşümüşsündür!"
T: "Yok Ben Böyle İyiyim"
N: "Geç Dedim!"
T: "Bende Böyle İyi Dedim!"
Nefes, Tahir'in Elini Tutup Eve Soktu.
Tahir Sadece İzledi Sevdiği Kadını. Hasret Kalmıştı Ellerine. Nefes Koltuğa Oturup Tahir'i De Yanına Çekti. Ellerini Saçlarına Götürüp Okşadı.

N: "Keşke Gece Benimle Kalsaydın"
T: "Yalnız Kalmak İstedin"
N: "Özür Dilerim Sevgilim"
T: "Nefes, Seni Bu Kadar Yıpratan Şey Ne Güzelim? Anlat Bana"
N: "Hiç Bir Şey Sadece Sinir Krizi. Tahir Bu Konuları Kapasak. Ben Senin Göğsünde Yatsam, Sen Saçlarımı Okşasan"
T: "Özledim Be Güzelim"
N: "Bende Çok Özledim"
Uzun Bir Bakışmadan Sonra Nefes, Tahir'in Dudaklarına Bastırdı Dudaklarını. Birbirlerine Hasret Kalmışlardı. Tahir, Nefes'i Kucaklayıp Odaya Götürdü. Uzanıp Nefes'in Başını Göğsüne Koydu. Usulca Okşadı Sevdiği Kadının Saçlarını.

N: "Seni Seviyorum"
T: "Seni Seviyorum"
°
°
°
°
   Yayla Evi

Asiye, İlayda'yı Köşeye Sıkıştırmış Hesap Soruyordu.

A: "Nefes Ne Dedi?"
İ: "Konuşmadık"
A: "Yalan Atma Bana!"
İ: "Ya Yenge Konuşmadık Diyorum Rahat Bırak Beni!"
O Sırada Mert Bahçeden İçeri Girdi.

İ: "Mert! Kurtar Beni!"
A: "Mert Sakın Yaklaşma!"
Mer: "Noluyor?"
İ: "Ya Sorguya Çekti Bırakmıyor! Mert Kurtar!"
Mert Koşup İlayda'yı Belinden Yakaladı. Asiye'den Kurtarıp Kendine Çekti. Uzun Süre Bakıştılar. Sessizliği Bozan Asiye Oldu.

A: "Hadi Ben Kaçtım. Siz Rahat Rahat Takılın"
Mert, İlayda'yı Bırakıp Geri Çekildi.

Mer: "Şey Pardon Ben Kurtar Deyince"
İ: "Tamam Sorun Değil Teşekkürler Gerçekten Birazdan Ölecektim"
Mer: "Ne Sorgusu Bu?"
İ: "Nefes Ne Dedi Sorgusu"
Mer: "Bugün Hiç Görmedim Nerede?"
İ: "Abimle Birlikte. Dağ Evindeler"
Mer: "Hı Tamam O Zaman Gözüm Arkada Kalmaz"
İ: "Nefesle Çok Mu Yakınsınız?"
Mer: "Çok. Birbirimizden Hiç Bir Şey Saklamayız"
İ: "O Zaman Bu Sakladığı İlk Şey" Diye Sessizce Fısıldadı İlayda.

Mer: "Efendim?"
İ: "Yok Bir Şey. Hadi Bahçeye Çıkalım Bizde"
Birlikte Bahçeye Çıktılar. Hazırlıklar Başlamıştı Akşama Hep Birlikte Mangal Yapacaklardı.