Απαγορευμένος Καρπός

Χορεύοντας με δαίμονες και αγγέλους

Το σπίτι του Ντάϊμον ήταν μία τεράστια μονοκατοικία με πολλά παράθυρα" Το σπίτι σου ειναι πανέμορφο" είπα καθώς άφησα τις βαλίτσες  στην άκρη ενός τραπεζίου"Χαίρομαι που σου αρέσει" είπε και έκλεισε την πόρτα. Είχα μείνει άφωνη από την κομψότητα του χώρου. Ήταν ένας ενιαίος χώρος με λευκούς τοίχους και κάδρα , εκτός από το σαλόνι το οποίο ήταν γαλάζιο με εκρού καναπέδες και μια τεράστια ξύλινη βιβλιοθήκη" Αλήθεια ο χώρος είναι υπέροχος Ντάϊμον" είπα και πέρασα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του " Και είναι όλος δικός σου " είπε και με φίλησε. Με σήκωσε απαλά από τους μηρούς και ανεβήκαμε τις σκάλες για να βρεθούμε στον δεύτερο όροφο ο οποίος ήταν βαμμένος με μία ανοιχτή απόχρωση του πράσινου και ήταν στολισμένος με αφίσες από παλιές ταινίες " Και γίνεται και καλύτερο" είπα και τον φίλησα στο μάγουλο" Αμ Φέϊτ θα μπορούσες να ανοίξεις την πόρτα; " είπε και την ανοιξα αμέσως " Ωωω συγνώμη... " είπα και δεν πρόλαβα να τελείωσω την προτασή μου γιατί άρχισα να παρατηρώ το δωμάτιο του Ντάϊμον. Ένα τεράστιο διπλό κρεβάτι με γαλάζια σεντόνια, άσπρους τοίχους, ένα ξύλινο γραφείο με μία μικρή πράσινη λάμπα γραφείου, μια σχετικά μικρή κλειστή άσπρη βιβλιοθήκη, πίνακες ζωγραφικής και ένα τεράστιο μπαλκόνι με λεπτές κουρτίνες που έμοιαζαν να είναι φτιαγμένες από ριζόχαρτο " Ντάϊμον; " είπα και με άφησε στο κρεβάτι " Τι δουλεία κάνεις ; Είσαι μήπως διακοσμητής; " ρώτησα με μία δόση ειρωνείας και εκείνος μόρφασε " Μα πώς σου ήρθε αυτή η ιδέα; " ρώτησε με απορία " Εεε να οι χώροι είναι πανέμορφα διακοσμημένοι και όλα ειναι σε αρμονία " είπα και παρατήρησα ότι υπήρχε μια τσαγέρα με φλιτζάνια πάνω στο γραφείο " Θες τσάι; " ρώτησε και μου έδωσε ένα φλιτζάνι " Καλά, αλλά δεν απαντάς στην ερωτησή μου " είπα και ήπια μία γουλία " Δουλέυω σε μια τράπεζα και το σιχαίνομαι" είπε και κάθισε δίπλα μου με ένα φλιτζάνι στα χέρια του " Όμως μου αρέσει να διαβάζω " είπε με ένα περίεργο ονειροπόλο βλέμμα " Το κατάλαβα " είπα και τότε μου ήρθε μία ιδέα " Περίμενε μισό λεπτό" είπα και σηκώθηκα από το κρεβάτι απότομα " Πού πάς ; " ρώτησε και αυτόματα απάντησα " Θα δείς" αναφώνησα και κατέβηκα γρήγορα της σκάλες και κάθισα πάνω στα γονατάμου κοντά στις βαλίτσες Κάπου εδω μέσα πρέπει να τα έβαλα σκέφτηκα και άνοιξα μία από τις βαλίτσες και βρήκα την στοίβα με τα βιβλία και ανέβηκα τις σκάλες. Άνοιξα την πόρτα και έτεινα τα βιβλία προς τον Ντάϊμον " Αυτά ειναι για εσένα! Ελπιζω να σου αρέσει η αγγλική λογοτεχνία" είπα και τα άφησα πάνω στο κρεβάτι" Ναι πάρα πολύ ευχαριστώ " είπε και με φίλησε " Σου αρέσει και εσένα να διαβάζεις; ρώτησε και δεν μπορούσα να κρύψω από τον εαυτό μου ότι λάτρευα όταν έπαιρνε αυτό το βλέμμα απορίας, το γαλάζιο χρώμα των ματίων του έδειχνε πιο σκούρο " Λίγο , βασικά δουλεύω ως βιβλιοθηκάριος σε ένα βιβλιοπωλείο κοντά στο σπίτι μου και αρχικά τα είχα πάρει για την μητέρα μου, αλλά εσυ θα τα εκτιμήσεις περισσότερο " είπα και άρχισα να τον φιλάω, μου φαινόταν περίεργο που με δέχτηκε τόσο εύκολα και που τον δέχτηκα τόσο εύκολα, αλλά έδιωξα αυτές της σκέψεις μακρία και έβγαλα το πουλόβερ μου και το πέταξα στο πάτωμα,σειρά είχε η μπλούζα του Ντάϊμον και την τράβηξα απότομα προς τα πάνω, ίσως η κινήσεις μου ήταν πολύ βεβιασμένες σε αντίθεση με τον Ντάϊμον που είχε απαλά αφαιρέσει την φούστα μου και κοιτούσε τα μόβ εσωρουχά μου " Κρυώνω " είπα και χαμογέλασα " Τότε μπες κάτω απο τα σκεπάσματα δεν θα ήθελά να μου κρυώσεις " είπε και μπήκε μαζί μου κάτω από τα ξεπάσματα και συνεχίσα με να φιλίομαστε..