Unforgivable🌱 -- ( Namjin❁)

☆ﾐ deel 7🌼‎

💖>>Hoseok<<💖

Het was hem, en ik wist het nu heel zeker.
Hij was de jongen van volleybal, en het rare is dat ik zo blij was om hem te zien.
Het volleybal veld was groot genoeg om hem te kunnen zien maar nu ik tegenover hem stond leek de afstand kilometers kleiner.
Ik kon zelfs alle details op zijn gezicht zien.
En vergeet alles over toen ik zei de "knappe" jongen.
Want geloof me hij is echt knap.
Het beste van allemaal was dat hij mijn hand aanraakte.
Langzaam pakte ik mijn hand beet en ik wist niet of ik nog een keer wilde handen wassen.

Mijn mond viel open, toen ik realiseerde wat ik deed.
Shiiittt.
Het feit dat ik praatte over deze jongen alsof ik spontaan verliefd was maakte mijn hele lichaam stilstaan

Ik ben dus ehm.. nouja.. gay?
Ik keek op naar zijn gezicht en mijn lichaam begon te tintellen.

Agja, wat maakt het ook uit love is love.
Het maakt niet heel veel verschil toch?

"Ik ben hoseok"
en ik glimlachde lief.
Het duurde vast eeuwen voordat ik eindelijk wat had gezegd.
Maar hij bleek het niet erg te vinden, en stelde een vraag.

"Ben jij niet een van de leden van bangtan eagles of heb ik me vergist?

Zelfs zijn stem klonk zacht aan in mijn oren.
alsof ik een mooi slaapliedje hoordde ......
.....Oke ik geef toe dat klonk echt als een vieze player.

Ik knikte en zei:
"Jep dat is mijn team, en jij zeker van the lions?
Ik vroeg het, ookal wist ik alang, ik wilde gewoon niet als stalker overkomen
"Ja,
Trouwens ik hoorde van een vriend van me dat jullie naar een supergoed team kunnen gaan, Als jullie alles winnen! Ik hoop voor je dat je die andere verslaat" Zei jinyoung

ik dacht even dat ik hem zag knipogen.
Maar ik denk gewoon dat ik langzaam gek word en dingen ga verbeelden.

"Dat is waar, maar jullie zijn ook een supergoed team!
we hadden op het nippertje gewonnen."
Zei ik.

Ik voeldde de topjes van mijn oren warm worden.
Niet om mijn domme zin maar
het was gewoon raar om te bedenken dat ons eerste gesprek al perfect liep.
En ik genoot van het moment dat we alleen naar elkaar staardde.

We deelde een lange glimlach totdat jinyoung zijn excuses aanbood.

"Sorry van je popcorn....... ik kan nieuwe voor je kopen als je dat wilt?"

"O Nee, dat hoeft echt niet hoor! mijn vrienden eten toch niet heel veel" *kuch .. kuch*"

Jinyoung knipperde met zijn ogen.

"Dus je bent hier met je vrienden?"

Ik giegelde kort.
"Ik eet niet alles in mijn eentje op gekkie"

"Oojaa dat is waar"
en hij begon zacht te lachen

De manier waarop hij lachte maakte de vlinders door mijn buik vladderen.
Ik viel niet op jongens maar ik kon jinyoung niet uit mijn hoofd halen.
En het was moeilijk mezelf onder controle te houden.
Ik staardde nog iets langer totdat ik doorhad dat hij iets zei.

"Sorry, wat zei je?"

Net toen jinyoung wilde antwoordden, liep er een vrouw langs.
ze viel bijna over het popcorn heen en keek ons geirriteerd aan.
Jinyoung en ik keken elkaar aan en toen de vrouw voorbij liep begonnen we snel alles terug in de bak te doen.
We zaten bijden op onze hurken,
Terwijl ik aan de linker kant begon jinyoung aan de andere.
Ik strekte mijn hand uit om de laatste te pakken.
Maar ik had niet door dat jinyoung hetzelfde idee had, en zijn zachte hand landde op de mijne.
Mijn hart ging helemaal tekeer van de aanraking en ik trok terug.

"Sorry mijn fout" en ik krapte aan mijn achterhoofd.

We stonden beiden op, en ik probeerde zijn emotie te lezen.
Maar het was moeilijker dan een 12+ puzzel.
(Die vind ik nou eenmaal erg moeilijk)

"Hey als je wilt kan ik echt nieuwe voor je kopen, ik ben inmiddels degene wie tegen je aan is bebotst."
Zei jinyoung

"Dankje, maar het hoeft echt niet jinyoung. Laat het gewoon maar zitten het is geen wereld ramp ofzo."

Ik gaf hem mijn 'ik geef er geen flikker om' blik.

Maar hij keek me bezorgd aan alsof het popcorn had geleefd en hij had het zomaar verpletterd.
Tussen alle sorry's en dankjes door waren we steeds dichterbij elkaar gekomen.
Jammer genoeg niet super dichtbij, hehe.. maar ik geef hem wel wat tijd....
...Oke ik moest nu echt stoppen of ik werd echt een vieze player.

"Als je het echt niet wilt.. dan maar niet, maar als ik je nog ergens mee kan helpen dan zeg je het me oke?"

"Is goed"
Het gevoel in mijn buik werd zo sterk, en het werd er niet beter op dat hij zulke schattige kleren droeg.
Hij droeg een rode gebrijde trui met twee uitstekende puntjes van een overhemd aan de kraag.

Ik glimlachde breed naar hem totdat er Oppeens een meisje verscheen van ongeveer 6 jaar.
Nadat ze even stil stond greep ze jinyoung's benen vast, en hield het stevig bij haar.
Jinyoung schrok een beetje maar toen hij haar gezicht had gezien glimlachdde hij.
"De film begint zo!" Zij ze spontaan terwijl ze twee keer aan z'n broekspijp trok
"Ik weet het ik kom zo oke"
haar roze jurkje hing bol naar beneden.
Ze richte haar blik op mij en rende daarna terug van waar ze was gekomen.
En ik stelde de vraag die als eerste in mijn hoofd opkwam.

"Is dat je zusje?"

Jinyoung schudde zijn hoofd
"Nee, ze is mijn nichtje."
Ze kan soms irritant zijn, maar het meeste van de tijd is ze heel lief en schattig"

"Aaaaaw, ik wou dat ik zo'n schattig nichtje had" atwoordde ik

Nu was het jinyoung's beurt om vragen te stellen

"En jij, heb jij zusjes of broertjes?"

"ik? Ik heb een zus, we verschillen niet heel veel jaar dus we zijn erg close"

Ik liet snel mijn lockscreen zien.
Op de foto hadden we beiden een gezichtmaskertje aan.
Ik lach zachtjes van de leuke herinnering

"Cute " mompelde jinyoung

Cute..
cute?

Mijn hart sprong bijna uit mijn borst.
Zei hij nou dat ik cute was of mijn zus? Of allebei?
Maar helaas kon ik het niet van zijn gezicht af lezen.

Het was even stil totdat jinyoung begon.

"Hey maar ik moet maar eens gaan, de film start over een paar minuten"

Ik was waarachijnlijk lang weggeweest dus ik moest ook wel terug.
"Oja ik ook, m'n vrienden wachtten op me"

Jinyoung krapte aan zijn achterhoofd en zei:
"hey, het was een leuk gesprek misschien kunnen we weer eens een gesprekje maken volgende week?"

Ik stopte met bewegen
Een date? Met jinyoung?
Ik wist niet eens of het een date was maar vanbinnen speelde ik al mijn dansmoves af.

"Ja tuurlijk! Ik vond het ook gezellig"

Antwoordde ik tot slot.
Ookal was het niet erg gezellig want we praatte gewoon over de basic dingen...

Volgende week in het park?"
"Lijkt me prima"
De topjes van mijn oren kleurdde rood en ik zwaaide hem na, toen hij weg liep.

"Doei hoseok het was leuk je te zien!"

Toen hij op de hoek was zakte ik ineen.
Ik denk dat ik verliefd ben, en het ergste is dat ik het bijna zeker weet.

-----

Yeeeey!
Dankje voor de mensen die dit boek lezen!!
💗💗