Unforgivable🌱 -- ( Namjin❁)

☆ﾐ deel 6🌼‎

>>Taehyungg<<

Ik voelde een warme hand op mijn schouder.

Ik begon heel erg in paniek te raken en schreeuwde het uit:"AAAAA BLIJF VAN ME AF JIJ VUILE KIDNAPPER WAT DENK Je... wel niet?"
In een reflex haalde ik mijn oortjes uit mijn oren.
"HOSEOK? JIJ PIZZA MET ANANAS JONGEN IK SCHROK ME DOOOD!"
hoseok stond stil en begon een beetje te lachen, "sorry ik wildde je niet bang maken"
ik had je namelijk al een paar keer geroepen, dus ik dacht dat je mij negeerdde.
Maar nu zie ik dat je oortjes in had.
hij glimlachdde.
"Het is al niet erg meer hoor". Een zucht verliet mijn mond en ik mompelde:
"Als het niet hoseok was, misschien werd ik wel een anti kidnapper ninja"
"Wat zei je?"vroeg hoseok
"O niks hoor"antwoordde ik
"Nou ja.....Gelukkig ben ik hier, in deze buurt wil je niet alleen zijn!"
Ik gaf een kort knikje en ik zei
"Ja, met z'n tweeën is veiliger"
"Eehh..Je bedoeld met z'n drieën"
en hoseok wees naar yoongi 1 meter achter hem.
Mijn hand ging naar mijn mond.
"O shit! ik had je niet gezien yoongi, sorry"
Ik liep naar hem toe en patte twee keer op zijn zachte haar.
Ik wist niet waar dat vandaan kwam maar ik had het gevoel dat yoongi het nodig had.
"T is oke, laten we maar gewoon gaan naar de bios"antwoordde yoongi
"Ja okeeee!!" Zei hoseok voor het laatst
En met zijn drieën liepen we verder.

"

Toen we aankwamen bij de bios zei yoongi:
"Daar zijn we dan"
Ik keek de bios rond.
de deur was aan de zijkant versierd met grote witte lampjes.
En binnen kon je de balie zien met aan de muur grote plaatjes van de filmen.
Het was best druk, een paar mensen stonden in de rij om te wachten om kaartjes te kopen.
de rest wachtte op een film die moest beginnen.
Ik had door dat ik te lang voor de ingang stond en ik stapte naar binnen.
Ik veegde mijn voeten af aan de rode deurmat.
Met mijn handen nog in mijn zakken keek ik rond, om in de hoop onze vrienden te zien.
Maar ik zag ze nog niet, dus waarschijnlijk zijn we eerder dan zij.
Hoseok stond naast mij en hij legte zijn hand op mijn shouder.
"laten we alvast maar gaan zitten"
"Ja goed idee"
En we liepen naar het zwarte bankje in de hoek.
Er was een akelige stilte, en ik wist eigenlijk niet waarom.. had ik soms een sheet gelaten?
Ik zat in het midden en mijn bruine jas hing over yoongi zijn knieën.
Om eerlijk te zijn misde ik jimin.. het liefst had ik hem nu naast me.
Het was nog steeds erg stil, al hoordde je op de achtergrond mensen kletsen en een paar kinderen gillen.
Ik wilde graag de stilte verbreken dus ik stelde een random vraag:
"Yoongi, waar heb je eigenlijk die jas gekocht? Want ja, hij is eigenlijk best mooi :D"
Ik keek even naar hoseok die aandachtig mee zat te luisteren.
Yoongi keek me aan.
"Om eerlijk te zijn ben ik het vergeten"
Ik ging weer recht zitten.
"Jammer" antwoordde ik.
We waren zo bezig met ons nutteloos gesprek dat we niet eens doorhadden dat de rest al was binnen gelopen.
Jin, met een opvalend roze overhemd. En Jimin & jungkook achter hem alsof ze jin's kleine kuikens waren.

HellloooooOoooooooOOoooooooo menseeeeeen!!! Riep jin.
Jimin achter hem lachte zachtjes en liep ook onze kant op.
Ik glimlachdde ook, niet omdat ik hem grappig vond.
maar omdat ik zag dat jin beter was geworden. De laaste tijd was hij nogal onaanwezig. Die ene namjoon maakte een hele draai aan zijn leven.
Ik ben natuurlijk ook nieuwsgierig wie die namjoon is, maar ik wilde jin niet verdrietig ofzo maken om over hem te vragen.
De gedachte ging uit mijn hoofd toen jin naast me kwam zitten.
De rest nam ook plaats op het zacht bankje.
"Heyy jin! goed geslapen?" Zei ik
Jin slikte "ja best goed hoor"
Ik zag dat jin twijfeldde maar ik ging door met praten.
"ik niet echt, of nouja mijn moeder verteldde dat ik aan het slaapwandelen was.
en ik rende zowat door het huis.
En natuurlijk viel ik uiteindelijk op m'n bek..
Het deed echt pijn.
Jin begon keihard te lachen.en zijn handen sloegen onderstussen op zijn been.
"HEYy JINNN!!!dat is niet echt grappig ik heb nog steeds pijn!"
Hij kreeg een bezorgde uitdruking op zijn gezicht.
"O sorry"
en hij keek naar de blauw plek op mijn voor hoofd.
Hij wreef over mijn hoofd en zei:"nu beter?
Ehhm niet echt...
"O.. misschien kan dit je opvrolijken"
En jin begon te vertellen
"Taehyung, weet jij hoe een koe lacht?"
Yoongi keek onze kant op, waarschijnlijk was hij ook nieuwsgierig.
Ik dacht even na en zei:"Nee"
Toen antwoordde jin
:"MOOooHAHHAH"
En hij begon zoals verwacht daarna om zijn eigen grap te lachen.
What mann??" Zei yoongi en hij draaide zich weer naar jk&jm
"Jin....."en ik begon een beetje te giechelen
Toen jin eindelijk was uitgelelachen zei hoseok dat hij ff popcorn ging halen voor ons allemaal.

💗>>Hoseok<<💗

Ik stond op en liep naar het popcorn kraampje, hij stond aan het eind van de lange gang.
Ik keek naar achteren en ik kon mijn vrienden niet meer zien,
dus dat betekende dat ik zoveel popcorn als ik wilde kon meenemen.
ik stond nu voor het kraampje en ik haalde alvast het geld uit mijn zak.
Terwijl ik vertelde hoeveel bakjes popcorn ik wilde,
keek ik naar het popcorn dat er echt heel lekker uitzag.
Met drie grote zakken popcorn zakken liep ik de gang uit.
Ik kon niet zien waar ik precies heen ging want er was teveel popcorn dat voor mijn ogen.
Misschien kon ik beter hulp gaan roepen, maar het was al te laat.
Iemand liep tegen me op.
"BAAAAF"
zijn schouder kwam tegen de mijne aan en ik viel op de grond met de popcorn in mijn hand.
Een hele zak was verspreid over de grond en mijn voet deed erg pijn.
De jongen die de popcorn ramp had gestart was ook gevallen en kwam weer omhoog.
Hij keek me aan en begon paniekerig te praten
"Sorry! echt, ik had je niet gezien.....ik zat namelijk op mijn mobiel en i-... ik ben ook zo dom"
Hij hielp me omhoog en schudde mijn hand.
"Ik ben jinyoung"

.....
Vvv

•Duurde het te lang?? 0:

•Dankje voor alle stemmen enzo💗❤💗❤💗ik had niet echt verwacht dat mensen mijn verhaal gingen lezen 0':