kimi yaşamak için yaşar hayatı,kimi hedef belirler ve o hedefe gidene kadar tırnaklarıyla kazır hayatını,kimi yattığı yerden kazanır kimi çabalamasına rağmen hep kazançsızdır işte aslında mutlulukta böyleydi kimi mutluluk için uğraşmazken kimi mutluluk için tepinir dururdu,oysa ki mutluluk bile sadece içimizde yaratabileceğimiz bir duygu değil mi?
Gökhanın çekmesiyle ona iyice yaklaşmıştım ve ne kadar korktuğumu belli etmemeye çalışsamda titrememi zor gizliyodum,tekrar dudağıma hamle yapınca bir nebze olsun rahatladım çünkü Gökhanda ki o tuhaf adlandıramadığım hal beni korkutmuştu
Saniyeler sonra kendimi geri çekip kollarından sıyrıldım ,o an yaşadığım o gerilimle bir iki basamak merdiven çıkıp
"Gökhan,artık yukarı çıksak mı? zil çalıcak şimdi" gibi birşeyler geveledim allahtan uzatmadan çıkmıştı ama o ilk öpücük için çok üzülmüştüm hatta en yakın arkadaştan öte kardeşim gibi olan dostumdan Senemden bile saklamıştım bunu ve anlatmaya da korkmuştum.
Aklıma Senem gelince bütün düşüncelerimden sıyrıldım ve hayal kırıklığımı olduğu yere geri gönderdim
Senem eskiden daha sert mizaçlıydı fakat 7 senelik bir arkadaşlığımız vardı,ikimizde birbirimizin en yakınıydık,birbirimize hem Güzin abla hem yara bandıydık,dertlerimizi dinler yol gösterir akıl verirdik bu konuda Senem daha ağır basıyordu,beni dinler akıl verir ve ne olursa olsun sıkılmazdı hele ki eskiden daha bi Güzin ablaydı,taa ki aşık olana kadar,aslında Senemin aşık olmasına şaşırmıştım ama çok sevinmiştim artık hep ben anlatıp hep ben konuşmuyordum ve artık olaylara daha tecrübeli bakar olmuştu,eskiden hep ben süslü kız gibi olanken zaman geçtikçe Senemde hem güzelleşmiş hemde olgunlaşmıştı,onunla aramızda ki arkadaşlık hep kıskanılmıştı,Senem bu tür şeyleri fark etsede ses çıkarmadan işini alttan yüretendi ama ben bu tür konularda epeyi çirkefleşebiliyordum,aslınd tamamen farklıydık Senemle,belkide bu yüzden di bu sonsuz dostluğumuz,birbirimizi tamamlıyorduk,benim için Senem bir arkadaş değildi aile üyemdi hatta çoğu zaman onların bile boşluğunu tamamlayan kişi ve şuan onu ne kadar özlediğimi anladım,
Oturduğum koltuktan hızla kalkıp eşyalarımın bulunduğu odaya koştum ,telefonumu aradım bir süre en son valizin altından çıkardım,telefonu elime aldığım gibi kiludi açıp sin arananlarda en başta olan Senemin üzerine dokundum,adeta sevgilimi aramış gibi heyecan yaptım
Bir elimde telefon Senemin açmasını beklerken televizyonlu odaya doğru yürüdüm koltuğa yerleştiğimde hala açmamıştı,zaten bir çalışta açsa kafamı kırardım heralde o sırada televizyonun sesini yanımda duran kumandayla sonuna kadar kıstım,sonradan ananem sessizlikten bana odaklanır diye sesi birazcık açmaya karar verdim,bu sırada 3.arayışımdı ki Senemin o tatlıses tonuyla Özüm demesiyle gülümsedim
-Kuzum,napıyosun çok özledim diye adeta şakıdım kıkırdayarak
-İyiyim özüm ya napıyım asıl sen napıyon,nerelerdesin sen
sorduğu gibi cevap vermem gerektiğini anladım yoksa azara başlaması şüphesizdi
-Ya sorma Senem ya,Altaştayım hala
-Ne diyosun kızım sen bende burda tatildedir mutludur diye dert etmiyorum,şuan üzerine gelmicem ama buraya geldiğinde iyi bir fırça hakettin sen Dilara
Hep böyleydi Senem üzerime gelmezdi,zaten son yaşadıklarımdan sonra içime iyice kapandığımın farkındaydı ve özlesede sırf üzülmiyim diye sık boğaz etmiyordu,ama bi yandan endişelendiğinin de farkındaydım, bu yaz çok değişmiştim, ben Dilara Koyluk artık gezmek dolaşmak süslenmek gibi terimlerden 1 aydır uzaktım ,endişelenmesi gayette normaldi fakat yaşadığım olaylar hiç kaldırılası olaylar değildi,psikolojim tamamen maffolmuştu,çare olmak istiyordu ama sırf hatırlatıp üzmemek adına susup bi nebze olsun düzelmemi bekliyordu
Ne desem diye düşünürken yine dayanamadı iyi yüreklim
-Ee o zaman nasıl gidiyor yatmalı ve depresyonlu tatilin?
-Vallah yatıyorum kafa dinliyorum Senem,huzurluyum
diyerek birazda olsa inandırmaya çalıştım,tabi ne kadarını yediyse
-Anladım Özüm de ne zaman dönüceksin yada şöyle soruyım dönmeye hazır hissediyo musun artık?
Hissediyo muydum ,hazırmıydım o eve girmeye o anları tekrar tekrar yaşamaya kahrolmaya,üzülmeye ve güçlü rolü oynamaya,buraya geldim geleli bunu hiç düşünmemiştim sanki hep o eve dönmücekmişim gibi kalmıştım 1 boyunca,şimdi Senemin sorusuyla allak bullak olmuştum
Senemi daha çok bekletmek istemediğimden yutkunarak cümleye başladım
-Bilmiyorum Senem ,burada kaldım kalalı hiç düşünmedim bunu,şuan senin sorunla tamamen karamsarlaştım fakat hazırmıyım diye düşünmücem,daha ne kadar sürebilir ki böyle annemin aldığı kararıda sorgulamayı bıraktım Senem daha doğrusu sorgulamaktan bıktım o adamla yaşamak kendi kararı ses çıkramıcam zaten sınavı bitti o yüzden konuşucam ve oraya gelmek istediğimi söylücem
Çok uzun konuşmuştum,nefes alıp yutkundum,bu konuşurken aldığım bir karardı ve Seneme içimden ne geçiyosa söyledim.Biraz bekledikten sonra lafa girdi
-Haklısın Özüm fakat daha kötü olmandan korkuyorum,annene de sakın kin güdüme ,onun üzerine gitme o da çaresiz bi taraftan,hem onu hem kendini yıpratma istiyorum,sen güçlü bir kızsın neleri atlattın bunu da atlatıcaksın annen zaten sona geldi bak hala çabalıyo kendi ayakları üzerine basıcak,biliyosun ki senin de tek çaren hayallerimiz Özüm hayallerimiz
o da benim gibi açılmıştı biranda,ne diyebilirdim ki beni çok iyi tanıyordu ve tek dinleyeceğum kişiydi,başkasının söylediklerini karakterim gereği tam zıttını yaparken Senem be derse yapardım bazen ona hayır desem de çaktırmadan dediğini dinlerdim o da çözmüştü beni ve ona göre davranıyordu,Senem olmasa nasıl kaldırırdım onca şeyi bilmiyorum
Yutkunup konuşmaya başladım
-Sen benim herşeyimsin,bunu biliyosun dimi ,koca götlü nolcak işte
konuşurken bir taraftan gözyaşlarımı siliyodum
-Biliyom da ,az yiyom ya niye küçülmüyo şu götüm
ağladığımı anlamıştı kesin ama utandırmamak için yüzüme vurmuyordu,kolay kolay ağlamazdık ikimizde ,ağladıysakta yüzümüze vurmaz geçiştirirdik,şakaya vururduk hep ve genelde birbirimizin götüydü bu şakaların baş kaynagı,aslında öyle kocaman götlere sahip değildik benim ki biraz yuvarlak şekilliyken Senemin birazcık yanlara doğru genişti ama onun boyu ban nazaran uzundu,yüz hatlarımız ise tamamen farklıydı Senemin yüz hatları bana nazaran sertti kaşları daha ince yüzü daha büyüktü ama ikimizde bakımlıyken alımlı kızlardık
-Sanki benim ki küçülüyo aşk ya ,aman boşver ben dönünce sabahları koşarız
-Ahahaha buna inandım gibi gösteriyorum fakat inanmıyorum aşk
deli kız ya bu halimle bile güldürüyordu beni,en değerlimdi tek dayanağımdı hayatta
-Neyse aşk ben kapatıyorum öptüm en kocamanından
çok uzun süre konuşmuştuk,işi varsada kapatmaz o çatlak
-Tamam özüm öptüm bay bay
Telefonu kapatıp yanıma bıraktım ve yüzümde ki tebessümü farkettim herşeydi benim için adeta mutluluk gönderiyordu bana,o sırada evde tek olduğumu anladım ananem bahçeye yada komşuya çıkmıştı dedem zaten tatildeydi teyzemde sırf buraa gelmemek için yaz okulunda kalmıştı ,düşüncelerimden araba sesiyle sıyrıldım gözüm direk cam kaydı kapının önünde siyah bi bmv duruyordu,yerimden kalkarak kapıya yürüdüm,tahta kapıyı açıp arabaya baktım ,içinden inen kişiyi görünce olduğum yerde kala kaldım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umut
RomanceYaşadığı zorluklara ragmen umudunu hiç kaybetmeyen bir kiz dusunun surekli yere saglam basan ilerledikce darbeler alan,masumluktan uzak ama bir o kadar da temiz aşki aramayan ama bekleyen Dilaranin hikayesiydi bu ,Dilara ve nice Dilaralar için yazil...