Way to the stars [Completed] Z+U

Part - 19 (Zawgyi)

Way to the stars - ၾကယ္ေတြဆီသို႔

"ဆြတ္ရိန္ ကြၽန္မရွင္နဲ႕ေဆြးႏြေးစရာရွိလို႔ အခ်ိန္ခဏေလာက္ ေပးနိုင္မလားဟင္ "

မိုးဖြဲဖြဲက်ေနသည့္ ေနတစ္ေန႕ ....။

ညေနခင္းတစ္ခု၌ ထိုစကားေလးတစ္ခြန္းနဲ႕အစခ်ီၿပီး ဆိတ္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းသည့္ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ႏုငယ္ေသြး ဆုံခဲ့မိတာပဲျဖစ္သည္။

"ဒန္နီရယ့္ကို ရွင္ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္လဲဆြတ္ရိန္"

ခါးသက္ပုံရတဲ့ ေအးစက္ျပဳေနၿပီ ျဖစ္ေသာေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ကိုေငးစိုက္ၾကည့္ေနရင္းႏုငယ္ေသြးက ထိုေမးခြန္းကို ကြၽန္ေတာ့္အားခပ္တိုးတိုးေလးေမးခဲ့တာ ျဖစ္သည္။

"ကြၽန္ေတာ္မေျပာတတ္ဖူး မႏုငယ္ေသြး ကြၽန္ေတာ္သိတာတစ္ခုက ဒန္နီရယ့္အနားမွာ ေနခြင့္ရသမွ်အခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ္ တြယ္ကပ္ေနခ်င္တယ္ သူခံစားေနရတဲ့ ေဝဒနာေတြကို ကြၽန္ေတာ္ပါ အတူလိုက္ ခံစားေပးခ်င္တယ္ သူ နာက်င္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုကြၽန္ေတာ္လည္း အလိုလိုနာက်င္လာတယ္ သူရဲ႕ေဝယ်ာဝိစၥႀကီးငယ္မေ႐ြးကြၽန္ေတာ္မၿငီးမျငဴလုပ္ေပးခ်င္မိတယ္ ေနာက္ ဆုံးဗ်ာ သူ႕ဘဝရဲ႕အဆိုးဝါးဆုံး အခ်ိန္ေတြကို ရင္ဆိုင္ရေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူ႕လက္ဖ်ားေတြကို မလႊတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး သူ႕အနားမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္အတူရွိေနခ်င္တာ "

အဆုံးသတ္မွာအဖ်ားခတ္သြားတဲ့ အနဲငယ္တုန္ယင္ေနတဲ့ အသံနဲ႕အတူ ဆြတ္ရိန္က ေရေပါက္ေရစက္ကေလးမ်ား တဖြဲဖြဲက်ေနသည့္ ဆိုင္ရဲ႕ျပတင္းမွန္ကေနတဆင့္ လမ္းမေပၚကို အၾကည့္လႊဲလိုက္သည္။

ႏုငယ္ေသြးကေတာ့ မ်က္စိေရွ႕က ေအးစက္စက္ေကာ္ဖီကို တႀကိဳက္မွ်ငုံ႕ေသာက္လိုက္ရင္း မ်က္ခမ္းစပ္မွာ ေဝ့သီလာတဲ့ မ်က္ရည္တစ္စကို မသိမသာ ခိုးသုပ္လိုက္သည္ ။

"ရွင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို မမဆိုဖီယာေျပာျပထားလို႔ ကြၽန္မသိသင့္သေလာက္ေတာ့သိထားတယ္ ရွင္ဘယ္လိုဆက္လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားထားလဲ ဆြတ္ရိန္ "

ႏုငယ္ေသြးက ကြၽန္ေတာ့္ကို သူမရဲ႕အညိုေရာင္မ်က္ဝန္းေတြကတဆင့္ စူးစိုက္ၾကည့္လာခဲ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ မ်က္ဝန္းေတြကို ေအာက္ကိုစိုက္ခ်ထားၿပီး ေခါင္းကိုပဲတြင္တြင္ငုံ႕ထားမိေလရဲ႕။