Zor zamanlar

886 5 1
                                    

Bugün odama vuran güneş ışığıyla uyandım.. İçimden o perdeyi kapatmadığım için kendimi söverken alarm çalmaya başladı.. Normalde alarm kurmazdım şaşıraraktan telefonu elime aldım.. Tarihe bakınca bir şok geçirdim bu gün Almanyaya gidicektik.. İki saat sonrada uçak kalkıyor ve ben daha hazır değilim bavullarımda öyle.. Uzun bir zaman orda kalıcaz hatta yerleşebilirizde neyse çabuk bir duş almam gerekiyor. 

on beş dakka sonra çıktım ne giysem diye düşünen birisi olmadığımdan elime geleni giyip bavulu hazırlamaya başladım.

BİR SAAT SONRA: Sonunda bavullarım bitti ve bende bittim. 12 bavul hazırladım zor tabi. Neyse ben kendimi tanıtıyım adım Açelya Çağlar. Saate bakmamla koşmam bir oldu tabi yere yapışmamda. Hızlıca kalkıp şöförü çağırdım yarım saat sonra uçak kalkıcak.. Alel acele bavulları yerleştirip kendimi arabaya attım. annem beni amerikada bekliyor o önceden gitti işleri varmış. bide kardeşim var oda onla gitti şimdi babamıda merak edersiniz babam iki sene önce vefat etti. Zor zamanlar geçirdik ama toparlanmayı başardık aslında toparlanmak denemez sadece kendimizi bir şeylere adayarak oyalanarak vakit geçirmeye çalışıyoruz. Arabanın durmasıyla o meşhur beni mutlulukla uçuracak havalimanına geldik. Gerçek anlamda mutlulukla uçuracak çünkü uçağın adı mutluluk. Neyse biraz daha konuşursam kesin o on iki bavulun altında kalcam ben en iyisi uçağın yolunu tutıyım..

Uçağa bindik sonunda bir sürü bize göre gereksiz pilota göre gerekli olan duyurular oldu falan filan derken sonunda birisi ağzını bantlamayı düşündü diye geçirdim çünkü pilotun sesi kesildi.. neyse ben cam kenarımın keyfini çıkarmayı düşünerekten kafamı cama yasladım. sonra yavaş yavaş gözlerim kapandım hadi size iyi geceler....

Zengin ile FakirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin