GÖREV

136 3 0
                                    

AYAZIN AĞZINDAN:

Kendime geldiğimde açelya hala uyuyordu yada baygındı hiç bir fikrim yok..

Allah'ım nasıl bir iş bu ya.. Önce babası şimdi kendisi ölücek. aslında ikisininde ölümleri farklı birisi kanserden diğeri ise cinayetten öldü..

Telefonun sesiyle düşüncelerimden arındım.. Patron arıyordu yani babam.. Baba demeye bile tiksiniyorumm. teleofumu açtım bekletmeden yoksa derimi soyardı ki bir çok insana bunu yaptı yani işimi sağlama almam gerekiyor.

PAtron: Heyy oğlum durumları öğrendim açıkçası kötü olmuş hani senin şu görev tek şansındı ya elinden kaçırmışsın.

Ayaz: TAnrım neler diyorsun sen benim babam olduğundan eminmisin.

PAtron: Benle düzgün konuş bide seni almaya geliyorlar hadi bekletme onları.

Diyerek kapattı suratıma telefonumu.

 seneden beriAçelyayı araştırıyorum uzaktan takip ediyordum hiç yüzünü görmemiştim.BUraya taşındıkları zaman artık görev sonlancaktı beni zorunda bırakmıştı bu görevi yapmassam açelyanın babasını öldürdüğü gibi benide öldürecekti.. Görevim zor değildi ama açelyayı görmek zorlaştırdı bu işi. Açelyayla sevgili olmamı sonrada onu kaçırıp babasının ödüyemediği parayı bulup bize vermesini istiycektim.

Gerçekten bu babamın zoru ne. Okadar parası varken neden yapıyor bunu..

O Güzelliğe kıyılamaz ki kan içindeki halini düşünmek bile istemiyorum.. NAsıl çıkıcam bu işten hiç bir fikrim var.. 

Korna sesiyle ayağı kalktım tam çıkacakken açelyayı son bir kez bakmak istedim çünkü olanları ona anlattıktan yüzümü bile görmek istemiycekti. YAnına gidip son kez öptüm onu. Ondan uzak kalmak gerçekten zor olucak belkide babamın beni öldürmesine izin vermeliyim en azından acı çekmem neyse diyerek aşağı indim arabaya bindim ve yola koyulduk..

______________________________________________________________________________

Açelyanın ağzından :

Tanrım Ayaz neler dedi öyle gerçekten babamı onlarmı öldürdü.. Yani onun babası.. YAa nasıl olurda bir baba bu kadar acımasız olabilir. HEle giderken beni öpüşü sanki son kez öpüyordu.. Belkide gerçekten öyledir sonuçta görev benim kanser olmamla bitti ve babası onu öldürebilir dediği gibi. Bide ondan nefret edebileceğimi düşündü manyak mı bu çocuk nasıl nefret edebilirim ki ondan.. 

KApının açılmasıyla annemle nazlının üstüme çökmesi bir oldu neler oluyor derken kafama dank etti Tanrım ben ayazı düşünürken asıl gerçeği unuttum ben kanserim..

___________________________________________________________________________

Zengin ile FakirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin