De Maangod

Hoofdstuk 2

Nick

Een week. Een hele week heb ik geen een meisje aangeraakt. De ergste week van mijn leven. Maar ik wil Aurora laten zien dat mijn hart niet puur zwart is. Wat denkt zij wel.

Maar nu word ik toch wel chagerijnig. En kleine Nick ook. Waarom is er nou niemand die zich vrijwillig aanmeld.

Ik loop door de pack met een sigaret in mijn mond. Ik zie Nathan met een paar kinderen spelen. Zijn eigen niveau. Loser. River kan zoveel beter krijgen. Zoals mij.

Ik gooi mijn peuk weg en ga sporten in het bos. Ik ren eerst een paar rondes om de pack heen. Dan trek ik me een aantal keer op bij een grote dikke tak. Na wat pushups doe ik mijn kleren en schoenen uit en leg mijn pakje peuken er bij. Dan spring ik het meer in

Het meer is voor vele een speciale plek hier in de pack. Je kan hier zwemmen. Kinderen kunnen hier spelen. Prooidieren komen hier drinken. En in de winter is iedereen hier aan het schaatsen. Ik ben verbaasd dat niemand het meer een vreemde naam heeft gegeven. En met iemand, bedoel ik dus Suraya.

Ik zwem een paar rondjes en zwem dan naar de rand. Dan zie ik een klein jongentje rennen. Alsof hij rent voor zijn leven. Hij ziet mij niet eens. Een paar seconden later zie ik wat grotere kinderen hem achterna rennen. 'Pak hem!' Roept een joch. Hebben die kinderen niks beters te doen dan mijn ochtend te verstoren?

Dan zie ik tot grote schrik dat een van de jongens in de groep op mijn pakje peuken trapt. Ik grom boos maar ze rennen gewoon door. Niemand. Maar dan ook niemand komt aan mijn peuken!

Ik klim uit het water en verander in mijn wolf. Dan ren ik achter ze na. Ik snij ze met een bocht af en zie dat het kleine jongentje valt. Ik spring over het jongentje heen en ga voor hem staan. Ik grom woedend naar de andere jongens. Ze schrikken hard. 'Het is Nick!' Roept een van de jongens en ze rennen angstig weg. Ik wil ze achterna rennen maar zie dan dat ze op Dean af rennen. De Beta.

Dean is naast Nathan de grootste loser die er is. Hij vind zichzelf heel wat en doet alsof hij overal de beste in is. Ook waarschuwt hij mij vaak en moet ik oppassen met wat ik doe. Anders zal ik met hem te maken krijgen. Nou boehoe. Wat ben ik bang zeg.

Maar ik heb geen zin in gezeik omdat ik dat joch afmaak. Want dat kan natuurlijk niet. Ookal heeft hij mijn peuken verneukt. Echt als ik Alfa was....

Opeens voel ik twee armen om mijn achterpoot. Het is dat kleine jongentje. 'Dankjewel Nick.' Glimlacht hij lief. Dan huppelt hij weg. Wat een raar joch.

Ik loop naar mijn kleren toe en verander terug. Ik trek mijn kleren en schoenen aan en raap mijn peuken op. Tot grote opluchting is er nog eentje heel. Ik steek hem aan en zie Dean op mij aflopen.

'Waarom viel je die kinderen lastig?' 'Ze vielen dat kleine joch lastig. Ik dacht, ik help hem.' Lieg ik en blaas de rook weg. 'Jij en iemand helpen. Pff. Dat is nieuw.' 'Heb jij geen knecht taken te doen? Alfa knechtje.' Hij gromt kort. 'Ik neem mijn BETA taak tenminste serieus.' 'Hey, er is geen rogue de pack in geweest sinds ik hoofdwachter ben. En ik help Eva soms met jagen. Dus zeur niet.' Zeg ik en ga met mijn hand door mijn natte haren. 'Als ik ook nog maar iets slechts hoor over jou...' Ik rol mijn ogen. 'Dan weet je mij te vinden. Bla bla bla. Ga iets nuttigs doen.' Zeg ik en loop van hem weg.

Ik loop de bakker in en kijk naar de broodjes, taarten en ook even naar de kadetjes van bakker Lyn. Als je begrijpt wat ik bedoel.

'Hey Nick.' Zegt ze schuw. Lyn is een van de eerste die ik heb gebruikt. Een lange tijd terug. Ze heeft nu een vriend genaamd Shado. Hij is geen weerwolf. Niemand weet eigelijk precies wat hij is. Dus ik wil er geen shit mee hebben. En zo goed was Lyn nou ookal niet. Ook al heeft ze een lekker lichaam. 'Wat wil je hebben?' 'Jou.' Grijns ik. 'Nick.' Gromt ze kort. 'Doe maar half bruin en twee bladerdeeg worstenbroodjes.' Ze knikt en pakt ze in. 'Ken jij trouwens een klein blond jongentje? Een jaar of 4.' Ze zet haar denk gezicht op. 'Nee, ik denk het niet. Hoezo?' 'Hij werd achterna gezeten door een groepje jongens. Ik weet niet waarom.' 'Ahw nee. Is hij oke?' 'Ja. De groep jongens zagen mij en rende gillend weg.' Grinnik ik. 'Wie niet.' Mompeld Lyn en geeft de bestelling aan mij. 'Tot de volgende keer schoonheid.' Zeg ik en geef haar nog een knipoog.

Ik loop de zaak uit en zie River bij de fontein zitten. Ik doe mijn haren nog een keer goed en loop dan naar haar toe. 'Hey schoonheid.' Zeg ik en ga naast haar zitten. 'Hey....Nick...' Zegt ze en kijkt twijfelend. 'Wat is er?' 'Sommige hebben gezegt dat ik voor jou moet opassen.' Ik grinnik en ga naast haar zitten. 'Ik weet al waarom.' Ze kijkt me vragend aan. 'Kijk, ik flirt graag. Veel meiden vallen daardoor als een blok voor mij. Ookal hebben ze een relatie. Dan maken ze het uit met hun vriendje om bij mij te zijn. Maar ik wil helemaal geen vaste relatie. Dus dan worden ze boos en dat zijn ze blijkbaar nog steeds.' 'Ow...' 'Maar wij kunnen gewoon vrienden zijn toch?' Ze knikt.

'Gelukkig. Wat dacht je van een drankje bij mij thuis?' Ze kijkt twijfelend om zich heen. 'Ik weet niet of Nathan dat oke vind...' 'Kom op, 1 drankje. Je moet als Luna je eigen keuzes kunnen maken.' Ze zucht. 'Waarom ook niet?' Glimlacht ze en staat op. Ik glimlach en ga ook staan. 'Mooi.' Heel mooi.