Beauty And the Beast [Book 1]

Κεφάλαιο 12

«Είσαι καλύτερα σήμερα παιδί μου;»
«Ναι Έβελιν... όλα καλά»
«Ο Τζακσον μου είπε ότι έρχεται από εδώ»
«Ναι μου το είπε και εμένα» είπα και έβαλε καφέ στην κούπα.
«Ξέρεις Κάιλι θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο για αυτά που βλέπεις στον ύπνο σου... κάτι την μαμα σου»
«Έχεις να μου προτείνεις κάτι για να σταματήσω να την βλέπω; Γιατί να έχεις καλύτερα να μου το πεις... θα το εκτιμούσα» είπε αδιάφορα και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ της.
«Όχι δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό»
Σταμάτησε.
«Ήρθε ο Τζακσον... τα λέμε μετά» της είπε.
«Μα πρέπει να.......μιλήσουμε» δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει... η Κάιλι είχε ήδη φύγει.
Πήγε να αφήσει τις κούπες στην κουζίνα όταν η πόρτα χτύπησε. Υπέθεσε ότι θα ήταν η Κάιλι... θα είχε ξεχάσει πάλι τα κλειδιά της... αλλά... έκανε λάθος.
«Πίτερ;» Είπε έκπληκτη όταν τον είδε.
«Σου έλειψα αγαπητή μου;»
«Θα ήθελα να πω ναι αλλά δυστυχώς δεν μου ελειψες καθόλου»
«Με στεναχωρεις»
«Θα σου περάσει»
«Μην είσαι σκληρή μαζί μου... έχω έρθει για καλό»
«Εσυ και για καλό... λίγο δύσκολο... η οικογένεια σου μόνο κακό έχει κάνει στην δίκη μου... για αυτό... φύγε σε παρακαλώ»
«Αν και ήσουν ευγενική θα σου πω ότι δεν θα φύγω.. εμείς οι δυο πρέπει να μιλήσουμε»
«Τι ακριβώς έχουμε να πούμε εμείς οι δυο;»
«Να μιλήσουμε για την Κάιλι... για την Έρικα... θυμάσαι την Έρικα... την αγαπημένη σου αδερφή που της άρεσαν τα παιχνίδια;»
«Μην πιάνεις στο στόμα σου την αδερφή μου»
«Μα γιατί; Εκείνη δεν έπαιζε; Εκείνη δεν φιλούσε τον αδερφό μου και ταυτόχρονα πουλούσε αγάπες και έρωτες σε κάποιον άλλον που ξέρουμε και οι δυο ποιος είναι... και τώρα υπάρχει και ένα παιδί... που ένας θεός ξέρει πιάνου είναι.... αλλά να μην τα λέμε στα όρθια»
«Καλά είσαι και εκεί... πες ότι είναι να πεις και φύγε»
«Όπως θες λοιπόν... κάποτε σε είχα ρωτήσει ποιος είναι ο πατέρας της... σε ξανά ρωτάω και τώρα... και θέλω μια απάντηση»
«Αν και δεν ξέρω την απάντηση δεν μπορείς να μου κανεις τίποτα Πίτερ.. είμαι μέσα και εσυ είσαι έξω»
«Πράγματι.... αλλά μπορώ να κάνω πολλά στην αγαπημένη σου ανιψιά η οποία είναι έξω μαζί με τον Τζακσον και απολαμβάνει τον καφέ της»
«Δεν θα πειράξεις την μικρή»
«Όχι... αν μου δώσεις την απάντηση που θέλω»
«Δεν έχω την απάντηση... δεν ξέρω... άφησε με ήσυχη επιτέλους»
«Δεν έχεις πολύ χρόνο Έβελιν... και εγώ δεν έχω πολύ υπομονή»
«Έχει πεθαίνει ο πατέρας της» του φώναξε.
Την κοίταξε λοξά.
«Τι με κοιτάς; Σου είπα έχει πεθάνει... ήταν ένας συμφοιτητής της... δεν ζει πια... πέθανε πολύ καιρό πριν από την Ερικα... πήγαινε ταξίδι και έπαθε τροχαίο... δεν πρόλαβε καν να του πει η Έρικα ότι ήταν έγκυος»
«Αυτό ήταν όλο; Έκρυβε την Κάιλι από έναν νεκρό;»
«Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι έκρυβε την Κάιλι από την πατέρα της;»
«Τότε από ποιον;»
«Από κάτι τέρατα σαν εσένα... για να μην μπλέξει το παιδί μαζί σας όπως εκείνη... αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να την απομακρύνω από εσάς αλλά θα κάνω τα πάντα στο ορκίζομαι»
«Αρκετά για σήμερα πήρα τις πληροφορίες που ήθελα... αλλά θα τα ξανά πούμε.. δεν τελειώσαμε»
«Ανυπομονώ» του είπε ειρωνικά και εκείνος έφυγε.
Την είχε πιστέψει; Κανεις δεν ήξερε... μόνο εκείνος... αλλά ακόμα και να την είχε πιστέψει θα ξανά ερχόταν... σίγουρα θα ξανά ερχόταν... έπρεπε να προστατέψει την Κάιλι με κάθε τρόπο.
Έπιασε το κινητό στα χέρια της και πληκτρολόγησε έναν αριθμό.
«Έλα... η Έβελιν είμαι... θέλω να σε δω τώρα... έλα άπο το σπίτι... τώρα που λείπει η Κάιλι»

——————

Ο Ντέρεκ ξαφνιάστηκε παρα πολύ με το τηλεφώνημα της Έβελιν.. όμως πήγε από το σπίτι της.. ήταν πολύ περίεργος να ακούσει τον λόγο που η Έβελιν τον καλούσε στο σπίτι της. Ήταν εκεί πολύ γρήγορα. Η Έβελιν τον κάλεσε μέσα και του έκανε νόημα να καθίσει.
«Ομολογώ πως με ξάφνιασε πολύ το τηλεφώνημα σου»
«Μην το παίρνεις πάνω σου ακόμα πιστεύω ότι σκοτωσες την αδερφή μου... και δεν θα σε καλούσα εδώ αν δεν ήταν σοβαρό»
«Για άλλη μια φορά θα σου πω ότι η Έρικα ήταν ήδη χτυπημένη όταν πήγα εκεί... αλλά μάλλον δεν θες να κάνουμε ξανά αυτή την κουβέντα»
«Όχι... δεν σε φώναξα εδώ για την Ερικα αλλά για την Κάιλι»
«Τι συμβαίνει με την Κάιλι;»
«Αρχικά αν καταλάβω ότι παίζεις με την Κάιλι θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια... και ξέρεις ότι μπορώ να το κάνω»
«Δεν μπορείς να κανεις τίποτα Έβελιν... δεν είσαι τόσο δυνατή όσο νομίζεις»
«Είναι όμως η Κάιλι... και δεν θα μπορεί να το ελέγξει όταν αναπτύξει όλες τις δυνάμεις που έπρεπε να είχε αναπτύξει από τότε που ήταν παιδί»
«Αυτό το ξέρω... αυτό που δεν ξέρω είναι γιατί δεν της μιλάς... πες της την αλήθεια... μην με αναγκάσεις να το κάνω εγώ»
«Δεν θα τολμήσεις» είπε και με την μαγεία της του προκάλεσε πόνο. «Μπορεί να μην είμαι τόσο δυνατή αλλά έχω και εγώ τα κόλπα μου... για Αυτό στο θέμα μας» είπε και την άφησε. «Θέλω να μείνεις μακριά από την Κάιλι... και εσυ και η οικογένεια σου... αν μείνεις εσυ μακριά θα μείνει και εκείνη».
«Αυτό που μου ζητάς είναι αδύνατον»
«Αν την αγαπάς θα το κανεις... μεινε μακριά... μόνο έτσι θα είναι ασφαλής»
«Δεν κινδυνεύει από εμένα»
«Όχι... όχι από εσένα... κινδυνεύει όμως από τον πατέρα της»
«Ξέρεις ποιος είναι»
«Φυσικά και ξέρω... αν δεν ήξερα δεν θα μπορούσα να την προστατεύσω»
«Ποιος είναι ο πατέρας της Έβελιν»
«Ορκίσου στην ζωή της Κάιλι ότι δεν θα το πεις ποτε και πουθενά... ούτε καν στα αδέρφια σου»
«Δεν θα μιλήσω... έχεις τον λόγο μου»
Τον πλησίασε και του είπε κάτι στο αυτί... Έμεινε στήλη άλατος... έχασε την γη κάτω από τα πόδια του...
«Δεν μπορεί να είναι...»
«Κι όμως... για αυτό σου λέω... φύγε... προστάτευσε την... μόνο εσυ μπορείς να βρεις τον πατέρα της και να τον πας μακριά από εκείνη»
«Θα το κάνω... έχεις τον λόγο μου... δεν θα αφήσω κανέναν να της κάνει κακό»