Beauty And the Beast [Book 1]

Κεφάλαιο 19

Το πήρε απόφαση και δεν της τηλεφώνησε ποτε ξανά... Τον είχε ξεχάσει ήταν πια σίγουρος.... Ήθελε τόσο πολύ να γυρίσει πίσω... να την αγκαλιάσει... να της πει ότι την αγαπάει... ότι ποτε δεν ήθελε να φύγει.. ότι δεν ήθελε να την αφήσει... αλλά δεν μπορούσε... έπρεπε να κάνει αυτό που υποσχέθηκε στην Έβελιν... έπρεπε να την κρατήσει ασφαλή.

———————

Στο μεταξύ η Κάιλι περνούσε πολύ καλά αυτούς τους τελευταίους μήνες στο πλάι του Τζακσον ο οποίος ήταν όλο εκπλήξεις... Ήταν ευτυχισμένη κοντά του... Περνούσε καλά... γελούσε ξανά.... Ζούσε. Κατάφερε να τον ξεχάσει... Δεν τον σκεφτόταν πλέον... ήταν ανάμνηση ότι πέρασε μαζί του... μια ωραία και ταυτόχρονα άσχημη ανάμνηση.
«Σελέστ» είπε και κοίταξε τα βιβλία στα ράφια...
Είχε πάει στον χώρο που δίδασκε για να την συναντήσει.
«Ορίστε» της είπε καθώς ξεφύλλιζε ένα βιβλίο χωρις να σηκώσει τα μάτια της από πάνω του.
«Όλα αυτά τα ξόρκια... στο βιβλίο που μου έδωσες.... μπορώ να τα κάνω;»
«Δεν είναι απαραίτητο» της είπε και τώρα σήκωσε τα μάτια της από το βιβλίο.
«Τι εννοεί;»
«Εννοώ ότι κάποια ξόρκια δεν είναι απαραίτητα να γίνουν.... τα κανεις μόνο όταν υπάρχει ανάγκη... όπως το ξόρκι εντοπισμού... δεν σου χρειάζεται αν δεν θες να εντοπίσεις κάποιον.»
«Γιατί δεν μου τα έμαθες αυτά;»
«Σκοπός μου Κάιλι δεν ήταν να σου μάθω να κανεις τα όλα τα ξόρκια απ έξω.... σκοπός μου ήταν να μάθεις να χρησιμοποιείς την μαγεία σου κάτι που κανεις πολύ καλά... τώρα είναι στο χέρι σου... ότι ξόρκι δεν μπορείς ακόμα να κανεις θα το διαβάζεις από το βιβλίο που σου έδωσα... περιέχει μόνο όσα πρέπει να ξέρεις»
«Γιατί υπάρχουν και αλλά που δεν πρέπει;»
«Φυσικά... στην σύναξη μας υπάρχουν και ξόρκια που είναι απαγορευμένα»
«Αλήθεια;»
«Φυσικά... όταν με την χρήση τους αποτελείς κίνδυνο τα απαγορεύουν»
«Τι μαθαίνει κανεις»
«Έχεις πολλά να μάθεις ακόμα Κάιλι.. είναι πολύ νωρίς ακόμα»
Είπε και για λίγο δεν μίλησε καμία από τις δυο... «άντε πήγαινε τώρα γιατί έχω δουλειά σε λίγο... άντε»
«Καλά καλά.... θα φύγω» της είπε καο γέλασαν «θα τα πούμε» είπε και έφυγε για το σπίτι.
Πριν γυρίσει όμως στο σπίτι της πέρασε και από την Φρέια... Αυτή την φορά της άνοιξε η Ρεμπέκα.
«Κάιλι... πως και αυτό το ξαφνικό;»
Έδειχνε φανερά χαρούμενη που την έβλεπε.
«Μπορεί να έχουν συμβεί διαφορα ανάμεσα σε εμένα και τον Ντέρεκ αλλά σας έχω συμπαθήσει όλους πολύ.... μου είναι αδύνατον να μην έρχομαι να δω έστω πως είστε»
«Καλά έκανες... πέρασε» της είπε και μπήκε μέσα και μαζί πήγαν στο σαλόνι.
«Κοιτα ποια ήρθε» είπε στην Φρέια που καθόταν στον καναπέ.
«Βρε καλώς την.... καιρό έχεις να περάσεις»
«Ναι το ξέρω.... τώρα τελευταία έχω πολλά στο κεφάλι μου»
«Πως τα πας; Μαθαίνω από την Σελέστ ότι τα πας πολύ καλά όλον αυτό τον καιρό και ότι μαθαίνεις»
«Ναι όπως σου έχω πει είναι ακόμα καινούργια για εμένα όλα αυτά... αλλά έχουν και την πλάκα τους... μ αρέσει αυτό που μπορώ να κάνω... και πράγματι μαθαίνω κάθε μέρα και κάτι καινούριο»
«Ξέρεις Κάιλι ποτε δεν σου είπαμε συγγνώμη που δεν σου είπαμε ποτε τίποτα για όλα αυτά»
«Φρέια Σταματα... δεν ήταν δίκη σας δουλειά να μου πείτε τίποτα... Δεν είχατε κανέναν λόγο να μου πείτε το οτιδήποτε. Δεν σας κατηγορώ... εξάλλου ήσουν δίπλα μου όσο μπορούσες σε αυτό... και σε ευχαριστω»
«Ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω για εσένα Κάιλι»
Η πόρτα χτύπησε πριν προλάβει να απαντήσει η Κάιλι.
«Πάω εγώ» είπε η Ρεμπέκα και σηκώθηκε να ανοίξει.
«Τζακσον; Τι θες εδώ;»
«Θέλω να μιλήσω στην Φρέια»
«Δεν είναι καλή ιδέα» του είπε προσπαθώντας να την εμποδίσει.
«Είναι μια παρα πολύ καλή ιδέα.... μην ανακατεύεσαι Ρεμπέκα»
«Δεν είναι εδώ»
«Τη ακούω να μιλάει»
«Έχει δουλειά φύγε Τζακσον» του είπε αλλά δεν άκουσε και πήγε στο σαλόνι.
Τότε ήταν που αντίκρισε την Κάιλι.
Καθόταν μαζί με την Φρέια και συζητήσουμε...
«Τζακσον» είπε έκπληκτη η Φρέια και η Κάιλι γύρισε και τον είδε.
Σηκώθηκε από τον καναπέ και τον πλησίασε.
«Τζακσον; Τι κανεις εδώ;»
«Θα ρωτούσα το ίδιο εσένα... τι κανεις εδώ Κάιλι»
«Εγώ ήρθα να δω την Φρέια και την Ρεμπέκα»
«Αυτό ήταν που τελείωσες με αυτή την οικογένεια;»
«Ποτε μου δεν είπα ότι σταμάτησα να συναντάω την τα κορίτσια... είναι φίλες μου ασχέτως την οικογένεια στην οποία ανήκουν.... αλλά ας δούμε τι έχεις να πεις εσυ για την παρουσία σου εδώ» του είπε αλλά δεν απάντησε σύντομα.
«Λοιπόν; Σε ακούω» του είπε αφού είδε ότι αργούσε που απαντούσε.
«Θα ήθελα να μιλήσω με την Φρέια.... ιδιαιτέρως... για θέμα που δεν σε αφορά»
«Ωραία λοιπόν... μείνε να μιλήσεις με την Φρέια.... αλλά να ξέρεις... την επόμενη φορά να μην μου ζητήσεις τον λόγο όταν θα έρθω και εγώ να μιλήσω ιδιαιτέρως με την Φρέια η την Ρεμπέκα» του είπε καο έφυγε από το σπίτι θυμωμένη. Ήταν η πρώτη φορά που τσακώθηκαν... γιατί τσακώθηκαν... Έλεγε ότι δεν ήξερε καλά την οικογένεια... ότι τους γνώριζε ελάχιστα και τώρα τον βλέπει στο σπίτι τους... Και αυτός ψέμματα; Και αυτός μυστικά;