KAYBOLMUŞ SIR-TAMAMLANDI

|22.Bölüm|

Dicle denen kadın bana aylin senin kardeşin demişti. Nasıl olur?  Evet birbirimize çok benziyorduk ama kardeş olmamız imkansızdı bu durum beni sarstı. O sıra açık kapıdan yiğit ve eylül'ün servisi gelmişti.

Tahir "Ben çocukları alıyım bekle."

Tahir servisten çocukları aldı. Ben de onlara böyle gorunmememk için yüzümü sildim.

Nefes "Hoşgeldiniz çocuklar."

Eylül "Anne yiğit bugün düştü. "

Nefes "Ne iyi misin annem."

Yiğit "İyiyim anne hem eylül abartıyor."

Tahirle onların kavgalarına gülmüştük. Akşam oldu çocukları uyuttuk ve salona geçtik.

Nefes "Tahir "

Tahir "Nefesim"

Nefes 'Herşey üstüte geldi. Benden sıkıldın mı ?"

Tahir "O nasıl söz öyle ben senden sıkılır miyim da.,"

Nefes " Seni seviyorum."

8 yıl sonra

8 yıl geçmişti hayatımın şokunu yaşayalı. Tabi size anlatmadim degil mi. Aylinin ikizim olduğunu öğrendikten sonraki gün tahirle kavga  ettik. Çok büyük bi kavga değil Tahir kendimi çok yordugumu söylemişti eski konular açılmıştı. O sinirle evden  çıkmıştım ve araba çarpmıştı bana. Şimdilik İyi olmuştum ama büyük bi hasar bırakmıştı. O hasarın da hayatı riski varmış. Yani çok zamanım kalmamış ölebilirmişim. Bunu Tahir ve cocuklarim duyunca yıkıldılar. 8  yıldır hep birlikte vakit geçiriyoruz. Güzel anılar bırakıyoruz. Bu hasarın bi tedavisi yokmuş. Yani çocuklarım da Tahir de öleceğimi biliyor ama hepsi bana ölmeyeceksin diye teselli veriyor. Günler geçtikçe kendimi kötü hissediyordum. Yiğidi, Eylülü, Belinayı, Tahirimi bırakıp gidersem onlar ne yapardı. Belki Belinay ve yiğit alışırdı ama Tahir ve Eylül 2.kez daha birinin onları bırakıp gitmesini kaldıramazdı ki.

Sabah tahirin saçımla oynaması ile kalktım.

Nefes "Hayatım."

Tahir "Karım. Günaydın. "

Nefes "Günaydın sevgilim."

Tahir "Eee bugün ne yapıyoruz."

Nefes "Tahir Ben sizi bırakıp giders-"

Tahir "Şşş. Sen bizi bırakmayacaksın. Lan biz daha yaşlancaz. Saçlarımız bembeyaz olcak. Sen üşüyünce ben sana battaniye getircem torunlarımızı sevicez. "

Nefes "Lan ne ya hödük."

Beraber güldük. Aşşagı inip Tahirle kahvaltıyı hazırlamaya basladik. 

Nefes "Tahir seni çocuklarımızı çok seviyorum."

Tahir "Bizde seni nefesim."

O an gözlerim karardı. Ve yere düştüm.

Tahir "Nefeees"

Tahirin kucağına düştüm.

Nefes "Eğer ölürsem. Kendine ve çocuklarımıza iyi bakacağına söz vereceksin."

Tahir "Şşş. Bir şey olmayacak sana "

Tahir hızla nefesi arabaya bindirdi. Deryayı arayıp yiğitlere gitmesini söyledi.

Tahir "Nefes sen de bırakıp gitme bizi nolur nefes bırakma bizi.'

Nefes "B-brakmam ki."

Tahir "Nefesim."

Tahir deli gibi ağlıyordu. Son hızla hastaneye yetiştik. Nefesi acile aldılar.

O sırada kaleliler geldi.

Saniye "Uuu Tahir  noldii"

Tahir "Karım. Karım ölüyo ana."

Asiye "Uuu o bizi bırakmaz ."

Tahir "Aylin de öyle demişti. Ben sizi bırakmam demişti. Sen de o bizi bırakmaz daha çok kavga edicez demsitin. Ama o da gitti."

Asiye "Paşam etma"

Tahir 'O beni bırakırsa ölürüm. '

Mustafa "Koçum nefes bacım çıkacak ordan he"

Saniye "İnşallah. "

(Saniye hanım nefesi 8 yıl içersin de sevmeye başladı)

O sırada doktor açılın kapisindan çıktı.

Dr" Başınız sağolsun. Hastayı kaybettik."

Tahir "Şaka dimi eveet şaka. Lan doktor ameliyata almadın karımı acile aldın lan acile. Nasıl başınız sağolsun." Deliğini bağırıyordum.

Tahir "İnanmıyorum göster bana karımı. "

Doktor "Şu an mümkün değil. Morga kaldiricaz. "

Tahir doktora kafa attı.

Tahir "Sikerim belanı senin karım nerede gösterin bana lan"

Tahir yere çöktü.

Tahir "O beni bırakmaz kıyamaz bize ki. Nefesim nolur bırakma beni bizi. Nefeeeeees." Diye ciğlik attım.

4 yıl sonra

Yiğit ve Eylül 20 Belinay 16 yaşındaydı. Nefes bizi bırakmıştı. Ama onun için çocuklarımız ve kendime iyi bakıyordum. Sevdiğim 4 yıl önce bizi bırakıp gitti. Ama onu hiç suçlamadım. Aksine hep onun için dualar ettik çocuklarım ile.

Bitti kestuk