KAYBOLMUŞ SIR-TAMAMLANDI

|23.Bölüm|

Nefesten~

4 yıl. Koskoca 4 yıldır ne çocuklarımı ne de Tahirimi görebiliyordum. Şimdi 20 yaşında oldu eylül ve yiğit. Belinay'ım 16 olmuştur. Tahirim de 33 oldu. Benim öldüğümü zannediyorlar. Ama hiç biri bilmiyor ki kaçırildim. Hem de Yavuz tarafından. 4 yıldır bana tecavüz etti yine dövdü. Bu sefer ona karşı gelemedim. Tahirim gelmedi çünkü o beni öldüm zannetti.
Bana araba çarptığında doktor ölüm riskin var demişti. Meğer doktor yavuzun adamıymış. Acil de beni bayiltmislar. Tahirime öldü demişler. Nasıl yıpranmıştır şimdi.

Ben bunları düşünürken yerde yüzüm kanlar içinde yatıyordum.
O sırada içeri yavuz girdi.

Yavuz "Kalk yemek yiyelim hayatım."

Yavuz "Kalk." Diye bağırdı.

Kalkmadım aksine onun inadına herşeyi istediginin tam tersi yapıyordum.

Yine dövdü. Yine Tahirimi, çocuklarımı öldürmekle tehdit etti.
Onlara zarar gelmemesi için bana tecavüz etmesine bir şey diyememistim. Zorla yemek yedirdi. Ama yine dövdü ve bütün kapıları kilitleyip gitti. Kapıya da 4 tane adam diktirdi.

Tahirden

Her gece nefesimi özlemeye devam ediyordum. Evden kokusu yok olup gitmişti. Sabah olduğunda mezarına gittim. Biri mezarı kazıyordu

Tahir "Napiyon lan napiyon sen."

Çocukdu. Kirli üstü vardı.

Cocuk"Abi yapma."

Tahir "Sen napıyorsun niye kazıyordun lan mezarı. "

Çocuk "Abi mezar boş valla."

Tahir "B-Boşmu."

Çocuk "Evet abi yavuz. Yavuz diye bi abi var mezarda yüklü para var git kaz al dedi."

Tahir "Y-yavuz Yalçın mı."

Çocuk "Evet abi."

Tahir "Tamam koçum. Mezarı bırak. Ben sana para veririm. Yavuza kazdım de görürsen ve nerde yaşadığını öğrenmeye çalış ozaman sana 2 katı para veririm."

Çocuk 'Tamam abi."

Nefesim yaşıyordu. Ölmemişti. Ama o şerefsizin elindeydi onu bulmam lazımdı.

Gece dediğim çocukla mezarlıkta buluşacaktık. Çocuğu beklemeye başladım bi yandan da ağlıyordum. Nefesim onun eline düşmüştü.

Çocuğu gördüğümde yüzümü sildim.

Tahir "Eee koçum buldun mu."

Çocuk "Buldum abi. Ama."

Tahir "Ne ama."

Çocuk "Abi ben evine gittim. Yerlerde kan izleri vardı tek tek. Bekle beni gelicem deyip yukarı çıktı yukardan kadın ağlama sesleri geldi."

Tahir "Nefesim "

Çocuğun verdiği adrese doğru arabayı sürdüm.

Nefesten-

Yine beni dövdü. Yine ve yine darbe yemedik yer bırakmadı. Bugün kararlıydım kaçacaktım. Telefonum cüzdanım kimliğim hiç bir şeyim yoktu. Kendim kaçacaktım.

Bugün bildiğim kadarıyla evde olmayacaktı. Gece oldu saat 02.00 gibiydi. Yavuz evden çıktı yani ben öyle sandım bugün korumalar da yoktu kapıdan dışarı çıktım tam bahçe kapısından çıkacaktım ki yine yüzüme bi darbe yedim kaçamadım yakalamıştı. Beni olduğum yerde dövdü. Yüzüm kanlar içinde kaldı yine. O sırada kapıdan 2 tane araba girdi. Yavuz silahını çıkardı beni unutup kaçmaya başladı. Arabadan bir kaç kişi indi ama umrumda değildi. Son hızla koştum ve oradan kaçmayı başardım yavuz arkamdan gelir diye korktuğumdan hayla koşuyordum. Ayaklarım çıplaktı. Canım yanıyordu ama onun yaptıklarına değerdi. Koştum koştum yavaş yavaş bilincimi kaybediyordum. Ve ağacın bulunduğu yere düştüm ve gözlerim kapandı.

Tahirden

Yangazları da aldım 2 araba yavuzun evine gidiyorduk. İçeri daldık. Yavuz birini dövüyordu. Nefesim benim nefesimi. Arabadan bi hışımla indim. Nefes beni görmedi. Kaçmaya başladı. Yavuza bi kaç yumruk attıktan sonra yavuz depoya götürmelerini söyledim. Nefes ormana doğru koşuyordu bi an gözden kayboldu. Ormanda küçük sevgilimi arıyordum. Ama kahretsin ki yoktu yarim saattir ormanda arıyordum onu. Nasıl dövmüş benim severken canı yanmasın diye naifçe sevdiğimi nasıl dövmüş. Biraz daha yürürken beyaz bi elbise yırtığı gördüm. Nefesim beyaz giymişti. Biraz daha ilerleyince nefesin ağacın dibinde bayılmış olduğunu gördüm.

Tahir "nefes" yanına gittim heryeri kanlar içerisindeydi.

Tahir "Nefes, nefesim ben geldim meleğim. Ben sevdiğin geldi. Özür dilerim öldün sandım."

Nefes yavaşça gözlerini açtı. Gozlerini acar açmaz ellerimden kaçmaya çalıştı.

Tahir "Şşş sakin ol nefesim benim."

Nefes "Tahir s-sen "

Tahir "Nefesim."

Nefes "Geldin.'

Deyip bana sarıldı. Onu bulduğum için sevinmişti 4 yıl geçmesine rağmen.

Tahir 'Özür dilerim özür dilerim sevgilim özür dilerim gelemediğim için geç kaldığım için."

Nefes "Nerden bilebilirdin Tahirim. Ama bak buldun. "

Tahir "Artık seni ölüm bile benden alamaz.'

Tahir "S-sana neler yaptı.'

Nefes "Özür dilerim namusumu koruyamadım. Sizle tehdit etti."

Tahir "Dileme kurban olduğum dileme. Hadi kalk evimize gidelim çocuklarımız özledi annesini."

Yola kadar nefesi kucağımdan indirmedim araba yavuzun evinin önündeydi. Nefes oraya yaklaştığımızda ağlamaya başladı.

Tahir "Korkma nefesim korkma ona göstericem ben."

Nefes "Elini kana bulamak yok ama."

Tahir "Söz veremem."

Arabaya bindik nefes kucağıma geldi. Kokusunu nasıl özlemişim. Kanla karışık nefesimin kokusu geliyodu burnuma. Ne biçim Dövmüş piç.

Hellöö ben geldim biliyorum çok hızlı gelişiyor olaylar xjdjjdjxdj yorum ve vote vermeyi unutmayın lütfen

Bitti kestuk