|21.Bölüm|

1.5K 74 0
                                    

Artık kendimize ait evimiz vardı. Tahir herşeyi düşünmüştü. Her şey okadar güzeldi ki. Tatil planımızı ertelemiştik. Tahirin işleri yoğunlaşmıştı bu aralar.

Nefes "Tahir herşey o kadar güzel ki."

Tahir "Çocuklarımız ve senin için."

Nefes "İyiki varsın."

Tahir 'Sen de meleğim. "

Nefes "Şey tahir beni yavuzun kaçırdığı gün. Onu dövdün sonra ne oldu ona. Tahir bişe yapmadin demi.'

Tahir "Yapamadım. Tam onu aldım ıssız bi yere getirdim vuracaktım ki. Ali geldi. "

Nefes "Çok şükür."

Tahir 'Ne şükür-ü nefes"

Nefes 'Sen olmasaydın çocuklarımız ne olacaktı."

Tahir "Tamam bırak şimdi bunları. Hayde yemek yiyelim."

Kahvaltıyı hazırladım ve yedik. Tahir işe gitti. Eylül ve Yiğiti okula götürdü. Ben de belinaya bakıyordum.

Nefes 'Annem biliyor musun. Baban çok iyi biri. O hayatımda gördüğüm en iyi insan."

Belinay "Bab-ba"

Nefes 'Sen konuştun mu oy ben senin ağzını yerim ağzını. "

Belinay'ın ilk kelimesi baba olmuştu.
Belinay'ı yatirdiktan sonra koltuğa oturdum bugün yorulmuştum. O sırada kapı çaldı.

Nefes "Buyrun kime bakmıştınız."

X "Tahire."

Nefes 'Ben Tahirin karısıyım. Ne vardı söyleyin. "

X 'Tahir gelince anlarsın.'

Orta yaşlarda makyaj yüzünden yüzü görünmeyen bi kadındı. Hayır sen insan misin lan. Eve daldı.

Nefes "Pardon da ben içeri girmeniz için izin vermedim. "

O sırada Tahir kapıdan girdi.

Nefes 'Hoşgeldin. tahir bu kadın kim?"

Tahir "Dicle!"

Dicle "Hah tahir sen mi geldin."

Tahir "Ne işin var burda."

Dicle 'Bir kaç bir şey söyleceğim."

Nefes 'Söyle artık.'

Dicle "Nefes hatırlar mısın bilmem. Senin ikizin vardı. Adı Hayat."

Nefes "Kardeşimle ne alakası var."

Tahir "Ne. Kardeşin mi.'

Dicle "Hah işte. Sen 18 veya 20 yaşlarındayken okula gidiyordun. Sonra hayat geldi. Seni arkandan çağırdı ve seni kalbinden vurdu. Silahla. Bunu da hatırlıyorsun sanırım."

Nefes "E-evet ama bunu nerden biliyorsun.'

Dicle "Ben bilirim. Ve kardesin o günden sonra bi daha da sana görünmedi değil mi. Sen o kişinin kim olduğunu biliyor musun nefes."

Nefes "Kkim."

Dicle "Aylin. Senin ikizin."

Nefes "Ne!"

Bi an gözlerim karardı. Düşecek gibi oldum tahir tuttu.

Tahir " Dicle sen nerden biliyorsun uydurmadigin ne malum. "

Dicle "Nefesin üvey annesiyim ben. Bana baban anlattı kimse bilmemeli bilirse hayatım biter demişti. Ve baban olacak adam beni bırakıp gitti. Ve ben de gelip sana bunu açıkladım. Bi kaç tl atabilirsin hayatını değişecek şeyler söyledim sonuçta."

Tahir "Defol git burdan.

Dicleyi gönderdim. Nefes merdivenin basında oturmuş ağlıyordu.

Tahir 'Nefesim."

Nefes "O benim kardeşim mi.'

KAYBOLMUŞ SIR-TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin