Bu Son Şansımız

Tesadüf değildir belki de bir plandır

Aklım hâlâ istanbul gibi koskoca bir şehirde bir başıma beş parasız ne yapacağımdaydı  kalacak bir yerim yoktu tanıdığım  kimse yoktu ne yapacağım hakkın da da hiç bir fikrim yoktu karşımda Meriç diye bir ukâlâ var kötü birine benzemiyor ama bilmiyorum gerçi ben neyi biliyorum sonra sesiz ortamı -İSTABULDA NE YAPACKTIN? diyerek meriç bozdu
Sinirden ağlamaya başladım çünkü çaresizdim aklıma gelen hiç bir şey yoktu pes etsem mi diye düşünmedim değil başladığım bu yola hiç girmeseydim bile dedim Meriç yanlış bir şey mi dedim diyerek kendini sorguluyor ne olduğunu niye ağladığımı soruyor benim bunu söyleyecek kelimelerim yok mesela anlatacak halim yok sonra sustum sadece bilmiyorum dedim Meriç ne olduğunu bilmiyordu belki aklından bu sakatla niye tanıştım ki bile diyordur . Aslında pek haksız da sayılmaz uçağımın anonsu yapıldı önce ona baktım o da bana tanıştığıma menun oldum seni üzdüysem özür dilerim kendine iyi bak dedi . Yüzüne bakamadım yere baktım Sen de diyebildim ve sonra ayrıldık yaşananlar çok saçma geliyordu ama daha da saçma bir şey vardı yaşayacaklarım ...
Uçağa bindim çantamı üst bölmeye koydum tek yapmak istediğim biraz uyumaktı kemerimi taktım ve gözlerimi kapattım tam dalmıştım ki hızlıca koltuğa biri oturdu pek önemsemedim gözünü açma gereği duymadım uyumaya çalışırken kulaklıktan bir şarkı geliyordu love on the brain şaşırmıştım hafifçe tek gözümü araladım yine mi sen ? AA BEN
Ne yapabilirim tamam seninle tanışmak benim seçimimdi ama senle oturmak tamamen şans dedi umarım diyebildim gözlerimi kapattım yanımda o varken nasıl uyuyabilirdim ki sonra yaklaşık 10 dakika geçti ve uçak kalkmak üzereydi gözlerimi açtım çok ürkütücüydü meriçin  inlemeleriyle kendime geldim canım acıyor dedi zor Olsa da idrak ettim elini tutuyormuşum .özür dilerim ben cidden çok özür dilerim. Sorun yok sadece tırnakların kesmelisin fena tırmaladın dedi nezaketen tamam dedim ve yine sessizlik 1 kaç dakika sonra neden ağladın dedi senin gibi normal istanbul yolcusu bir kız istanbulda ne yapacaksın sorusuna yapacağı şeyi söylerdi ağlamazdı dedi.
Önce bir iç geçirdim masmavi deniz görüyordu herkes sonsuzluk kim bilebilirdi ki balıkların ne yaşadığını
Vay dedi
Rezillik ben bunu içimden söylemiştim dedim beynini okudum dedi ve güldü sonra ee sen o zaman deniz oluyorsun değil mi dedi sonsuzluk masmavi denizdin dedi
Şaşkınlıktan güldüm hayır ben balık oluyorum dedim
Yine sesizlik ve yine Meriç bir ev bulana kadar bende kalabilirsin dedi
Nasıl dedim?
Bende kalabilirsin dedi
O kadar belli mi oluyor dedim
Yani dedi ve gülümsedi
Teşşekkür ederim  ama gerek yok ben başımın çaresine bakarım dedim
Hı yani gururunu konuşturacaksın dedi
Alakası yok teklif için teşekkürler ama gerek yok dedim
Peki Sen bilirsin dedi.
Ve sesizlik sesizlik sesizlik bu sefer asla soru sormadı bekledim bekledim çıt yok sonrasını hatırlamıyorum uyumuşum uyandığımda 10 dakika sonra inecegimizi öğrendim ona baktım ama o bana bakmadı sonra hostes gerekli konuşmaları yaptı aynı zamanda uçağın reklamını da ve iniş bu sefer elini tutmamaya dikkat ettim ayağa kalktım o da kalktı çantamı aldım hoşçcakal demesini bekledim ama demedi çantamı aldım ve çıktım uçaktan indiğimde derin bir nefes aldım içime çektim ve yürümeye başladım artık havaalanından çıkmıştım ellerimi açtım hadi başlayalım dedim tam o anda arkamdan biri beni tutu hadi başlayalım dedi Önümüze gelen arabaya bindirdi beni imdaat dedim sus nefes dedi. -  MERİÇ
Başımın belasımısın sen yaa ne yapıyorsun?  dedim Hâlâ işin ciddiyetinde değildi tatlı belayım dedi
Hem sen sus ben istediğimi Kaçırırım dedi aman canım banane kaçır beni dedim ayy bende iyice manyaklaştım anlaştık dedi Neyde anlaştık hiç bir fikrim yok ben sadece gülüyordum ne olduğunu anlamıyordum Ama hoşuma gittiği kesindi . Meriçe döndüm ve neden? dedim neden daha hiç tanımadığın birini evine alıyorsun.  Kendinden emin bir şekilde tanıştığımızı zannediyordum dedi. Tanıştık mı o sadece bir fragmandı dedim. Diyorsun dedi . Kaçamak bir bakış attı . Gülümsedim sen her kızı böyle evine alıyor musun dedim . Bir düşündü hmm genellikle  dedi . AA bak şuna ben o kızlardan değilim yalnız indir beni dedim otobanda mı dedi ? Zaten sen farklısın evime gelmek istemeyen tek kız ve ilk kaçırdığım kızsın
Sonra 2 saniye bakışma pencereyi açtım ve havaya sordum bu kadarı da tesadüf mü ? Bağırdı kim bilir belki de bir plandır...