Third Person's POV
Ligtas na nakarating sina Peach sa Canada, dinala agad nila si Peach sa isang hospital at doon sya nagpapagaling,
Ilang araw
Linggo
Buwan
At taon na ang lumipas pero hindi parin ito nagigising.
3 years latter
CLOUD'S POV
*ringgggg*
Tita Pearl
Calling...
"Hello Tita?"
"Cloud si Peach gising na"
"Oh thanks God."
"You wanna come here? Ipapasundo ka namin"
"I would love that tita"
"Pumunta kana dun sa lugar kung saan kami sinundo ng plane nung paalis kami ni Peach"
"Ok tita, thank you"
Inayos ko ang gamit ko konti lang ang dinala ko it is May at wala pa kaming school ngayon, agad akong nag paalam kay mama mabuti ay pumayag sya pumunta ako dun kung saan ako susunduin. I will see you now my Peach.
PEARL'S POV
Nandito ako ngayon sa room ni Prach it's been three years and still she isn't awake, pero bilang ina alam ko na mabubuhay sya. Nakaupo ako at nakahiga sa kama ni Peach ng maramdaman ko ang pag galaw ng kamay nito, agad akong nagising at tumawag agad ng doctor para tignan sya. Maya-maya ay nagising si Peach chineck sya ng doctor.
"The patient is conscious but then we have to wait because it might be temporary" tumango ako
Si Peach gising sya pero tulala, hindi nagsasalita tanging ang mga daliri nya lang ang naigagalaw nya.
"Peach anak" still wala parin akong narinig na response.
Agad kong tinawagan si Cloud, I know na magiging masaya sya pag nalaman nya.
"Hello Tita?"
"Cloud si Peach gising na"
"Oh thanks God."
"You wanna come here? Ipapasundo ka namin"
"I would love that tita"
"Pumunta kana dun sa lugar kung saan kami sinundo ng plane nung paalis kami ni Peach"
"Ok tita, thank you"
Honestly, if I would choose kung sino ang gusto kong makatuluyan ng anak ko, I would choose Cloud. Mabait at Responsableng lalaki at binibigyan nyang importansya ang anak ko.
Pinapatakan ko ng tubig ang bibig ng anak ko, grabe ang pinagbago nya, pumayat sya 3 years ba naman humaba na din ang buhok nya, dilat ang mata nya pero tulala lang sya, ilang oras ang lumipas nakita ko ang pag pikit ng mata nya, akala ko matutulog sya but then nag flatline sya, agad agad kong tinawag ang doctor.
Pumasok sila ng kwarto at pinalabas nila, ang anak ko.
"Hello hon?"
"Hon bakit?"
"Ang anak natin, nag flatline sya"
"Hon, calm down okay? Papunta na ako dyan"
"Dalian mo please"
*call ended*
Nirerevive na nila si Peach, Diyos ko wag muna ngayon, hayaan nyung makasama ko pa ang anak ko ng matagal pa.
"Hon" dumating na ang asawa ko.
"Hon, si Peach" niyakap nya ako
"Hon, magtiwala lang tayo na magiging okay din si Peach"
Maya-maya pa nabuhayan ako ng loob ng makita ko na narevive sya, may ginawa pa sa kanya ang doctor at lumabas ito.
"Is my daughter okay?"tanong ng asawa ko
"She is still unconscious, as you observe earlier even though she is awake she can't move or even speak, their are some cases like that, she is still in coma, its been 3 years and she is not yet okay, aren't you going to surrender?"
"No. Even if we wait a decades we will not let her die just that, we have faith in God and we know that with him nothing is impossible!" Sabi ko
"I respect your decision, but then don't you think your daughter wants to rest? If you excuse me I have to go to the other patients" at umalis na sya
"Paano nga ba hon kung gusto na ni Peach na magpahinga?" Tanong ko
"Let's wait 2 years more hon, if she didn't get better after 2 years then isusuko na natin sya" niyakap ko sya, I can't lose my daughter.
CLOUD'S POV
After 1 day finally nandito na ako, papunta na ako ngayon sa hospital kung nasaan si Peach. Pag bukas ko ng phone ko sobrang daming missed calls galing kay tita Pearl! Dali-dali na akong pumunta ng hospital.
"Tita Pearl?"
"Cloud"
"I... I thought she woke up already?" Nandun parin si Peach nakahiga sobrang dami ng nakakabit sa katawan nya, her life support.
"She became unconscious after that, nagising sya pero tulala lang sya hindi nag sasalita at hindi gumagalaw tapos after an hour nag flatline sya, the doctor revive her and she's still in coma. She is still unconscious" niyakap ko si tita. Umupo ako sa upuan dun sa may kama ni Peach, I hold her hand
"Please wake up Peachy! Miss na kita oh alam mo ba na di ako nag girlfriend kahit sa sobrang gwapo ko at maraming naghahabol sakin? Hinihintay pa kasi kita eh, at sana sa pag gising mo ako na ang laman ng puso mo. I will wait for you Peachy eventhough I wait for a lifetime" i kissed her hand.
"Alam mo Cloud sana nga ikaw nalang yung minahal ng anak ko, I would be very happy and I would be very thankful if that's happened" sabi sakin ni tita
"Thank you tita" I smiled at her.
'I hope you'll love me like how you love Pip, Peachy'
-----
A/n: Yay! Nakapag update na din I am very sorry sa napaka slow update kasi naman exam week pero shocks gusto ko na kasing matapos to eh hahaha at ayoko na rin na mag hintay kayo.
Di naman ako tulad ng mga lalaking gusto nyu na hihintayin nyu tapos wala naman awts sakit diba? Hahaha.
Keep supporting guys luvyaaah!
BINABASA MO ANG
You Will Be Mine (SethLie X JonLie)
General FictionMay dalawang lalaki sa buhay ni Peach si Pip at si Cloud, sino nga ba ang kanyang pipiliin? Ang taong gusto nya o ang taong gusto sya?
