Hey superstar!

Chapter 4: Mr. Nice guy

a/n: I know. Failure po ang first three chapters. Patawad. T^T

Magpapaliwanag po ako. Pwede naman yun di ba? He-he-he… Dedicated po kasi talaga yung umpisa sa meet the characters. Bawi-bawi din sa next chapters.

--

Peach’s POV

First activity:

10:30 AM – 12:00 PM : Vocal lessons

Second activity:

1 PM – 4 PM : Songwriting lessons

Pareho pang voice related yung activity ko ngayong araw. Kasasabi lang din ni Tristan oppa to not sing. I have to sing!! >3<

Music is my life tapos kukunin lang sa’kin? Mga wala ba kayong puso? Hindi ba kayo naaawa sa’kin?

Pumunta na ko sa room namin. Nandun na si oppa and as always, napapalibutan ng girls. Tsk. Tsk. Pasalamat siya hindi selosa si Zuelaica eonnie [ older sister ]. I took a seat and pretended to care to today’s lesson. Kahit naman kasi makinig ako, parang may magbabago. Nag-enroll pa ko dito kung hindi ko lang din magagamit yung boses ko. I should’ve dropped earlier when I can. It’s too late now. -_________-

“Miss. Bago ka dito?”

“Huh?” humarap ako sa parang kumakausap sa’kin… OMO! Jal saenggi syonneyo! [ A good looking man! ] And I should know. Madalas kong makasama mga gwapo’t magaganda. “Ako ba?” turo ko pa sa sarili ko

“Oo. Bago ka dito?”

“Oo.”

“Kaya pala ngayon pa lang kita nakita. Ako nga pala si Lorenz. Ikaw?”

“Peach.”

“Cute name. Parang yung prutas.”

“No… Parang yung kulay. I’m named after the color peach. Not the fruit.”

“Ah… Bagay pa din naman. Cute. Parang ikaw.”

“Mr. Torres! Ms. Sebastian! What is the commotion about?!”

Ha? He? Sino daw? Ako ba? Sebastian ako. May kausap ba kong Torres?

“Sino yung Mr. Torres?” bulong ko kay Lorenz

“Ako. Lorenz Wyne Torres. Sebastian ka?”

“Oo. Tayo yung sinisigawan ni miss. -_______-”

“Ms. Sebastian! Here! In front!”

“Me?!”

“Why?! Is there any other Sebastian here?!”

“Sorry miss…”

Tristan’s POV

Tch. Sabi ng wag magpabibo eh. Ang kulit talaga ng Peach na to. Nakuha pang makipagdaldalan sa katabi. Yan. Nakukuha mo. Pinatayo sa harap. Naghahagikgikan na yung iba kong kaklase. Ang nerdy daw kasi ni Peach. Shut up fools! Wala kayong alam.

“Ms. Sebastian. Since you love using your voice talking, let’s hear it once again. But…sing. Sing for us.”

O__________________o

WTF. Lagot. Bawal kang kumanta Peach! Marinig nila boses mo! Mapapagtagpi nilang ikaw si Dan Bi!

“Po?”

“Sing. You can sing…right?”

“S-Sige po. *eh-ehemm*”

Sht. Eto na. She opened her mouth… Peach… No…

♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪♫♪

@_______________@

Sobrang off-pitch siya. Papalakpakan ko siya kung hindi lang nagpapaltig yung tenga ko ngayon. Ang galing mo Peach!

“What the hell was that Ms. Sebastian?!”

“I…was…singing?”

“You call that singing?! Eh mas magaling pa yata kumanta yung alaga kong aso kesa sa’yo. You have the worst voice I have ever heard in my entire life! Take a seat and listen to real singing.”

Nakayukong bumalik si Peach sa upuan niya. Kawawa naman yung dongsaeng [ younger sibling ] ko. Napahiya sa harapan ng maraming tao. Kung alam lang ng teacher namin, ginawa niya yun on purpose. Di ko man lang mapagtanggol si Peach. Tch.

“Oppa, geokjeong hajima. Jeon gwenchanayo." [ Don’t worry. I’m fine. ] bulong sa’kin ni Peach pagdaan niya sa upuan ko. She said she’s fine but she’s near tears. Nawalan din siya lalo ng interes sa lesson. Kahit ako din. Tch. Bakit kasi pinahiya ng ganun si Peach?!

Peach’s POV

Off-pitch daw ako sabi niya. Worst voice daw sabi niya. Well sabi ko, kaya kong kumanta ng maayos at maganda. Mas pinahahalagahan ko lang yung promise ko kay oppa.

“Peach.” Si Lorenz. Nangangalabit pa.

“Sorry. Kasalanan ko pa kaya napakanta ka sa harap.”

“Di mo kasalanan. Tsaka ayos lang yun.” He’s just being nice to the new girl. Di niya naman talaga kasalanan.

“Ah. Eto oh.” Inabutan niya ko ng marshmallow lollipop! Omo! Gwiyeoun! [ Cute! ] “Sorry.”

“Kamsahamnida!” [ Thank you! ]

“Kamsahamnida? Pff. Hindi ko napansin ah. Koreana ka pala?”

O____________o

KAMSAHAMNIDA?! What did you just say Peach?! Nadulas ka! Bawiin mo! Baka ma-relate ka sa Korea! Baaaawal! >___<

“H-Ha?! Mukha bang Koreana ako? Ang fluent ko sa tagalog oh. Koreana ka diyan…” please maniwala ka Lorenz. Maniwala ka pakiusap lang!

“Oh? Eh bakit may ‘kamsahamnida’? Wag mo sabihing…”

>________________<

Ulp. Eto na. Eto na yata talaga. Palusutin niyo naman po ako. Ngayon lang naman.

“…k-popper ka?”

O___________________o

Ano daw? HAHAHA! Nakalusot ako! Ang swerte nga naman! Naniwala siya sa’kin! Hahaha! Hinigpit ko yung hawak sa cute na marshmallow lollipop. Baka may swerte to. Mapa-frame nga! XD