"Παρακαλώ αφήστε την να κοιμηθεί. Σε μια ώρα θα έχει συνέλθει. " Η νοσηλεύτρια μου κάνει νόημα να φύγω απο το δωμάτιο της.
Την κοιτάω. Έχει γυρίσει πλευρό και κοιτάει το λευκό τοίχο.
"Ναι . Θα περιμένω απέξω Παρασκευή"
Δεν μου απαντά. Αλλά θέλω να ξέρει πως είμαι κοντά της. Δεν ξέρω πως σκατά καταλήξαμε έτσι. Δεν ξέρω ποιός έφταιξε περισσότερο. Λίγη σημασία πια έχει αυτό.
Ενάμισο χρόνο πριν
Έχω να την δω έξι μήνες απο εκείνο το βράδυ . Όσο και να προσπάθησα να της μιλήσω απο τότε δεν τα κατάφερα. Και το προσπάθησα πολύ. Επιχείρησα να πάω απο το σπίτι της πολλές φορές. Ο πατέρας της με έδιωξε. Ξέρω οτι όταν είδε το βιντεάκι την χτύπησε πολύ. Ευτυχώς μετά απο λίγο καιρό καρφώθηκε το αυτοκίνητο του στο γκρεμό. Αλλά εκείνη δεν νομίζω να βρήκε ηρεμία. Η μάνα της λένε οτι έχει αποτρελαθεί τελείως. Την έχει μέσα στο σπίτι κλεισμένη και η Παρασκευή είναι άφαντη. Ακόμη και με εκείνον νεκρό δεν μπόρεσα να την δω. Αλλά δεν είχα καταλάβει απλά με ποιό τρόπο έπρεπε να την πλησιάσω. Η μητέρα μου είχε την ιδέα και συμφώνησα κατευθείαν μαζί της. Αν πρότεινα να την παντρευτώ η μάνα της δεν θα έλεγε όχι. Μπορεί να μην θέλει να με βλέπει μπροστά της αλλά ξέρει πως είναι προς συμφέρον της να δείξουμε σε όλους πως είχαμε σχέση και πως κατέληξε σε γάμο. Στο χωριό αυτά μετράνε.
Σε λίγη ώρα επιτέλους θα την δω. Θα την δω επιτέλους . Ξέρω πως τα έκανα όλα σκατά. Αλλά θα τα διορθώσω. Έστω και με αυτό τον τρόπο. Έξι μήνες τώρα δεν μπορώ να την βγάλω απο το μυαλό μου. Με έχει στοιχειώσει. Το κορμί και το νου μου. Δεν περίμενα ποτέ να αντιδράσει έτσι εκείνο το βράδυ. Ένιωσα οτι με ξευτέλισε ..αλλά ..το επόμενο πρωί..απλά δεν μπορούσα να την βγάλω απο το μυαλό μου. Δεν πέρασε πολύς καιρός όταν συνειδητοποίησα πως δεν ήταν η ενοχή εκείνη που με έκανε να νιώθω έτσι. Όχι. Την σκεφτόμουν συνέχεια για πολύ διαφορετικούς λόγους. Μου έλειπε ως γυναίκα. Δεν περίμενα να νιώσω έτσι για εκείνη. Τίποτα δεν περίμενα απο αυτά που συνέβησαν.
Οι γονείς μου έβαλαν τα καλά τους. Μέχρι και η μάνα μου ήρθε. Είναι ακόμη αδύναμη απο την εγχείρηση αλλά επέμενε να έρθει. Έχουν ήδη μιλήσει με την μάνα της Παρασκευής . Μου είπε πως τα κανόνισαν όλα και πως απλά το θέμα είναι να δεχτεί κι εκείνη.
Μας ανοίγει την πόρτα η μάνα της. Φοράει φόρμες και μας κάνει νόημα να περάσουμε μέσα. Το σπίτι μυρίζει κάτι άσχημο και γύρω υπάρχει ακαταστασία. Καθόμαστε και οι τρείς σε ένα μικρό σαλόνι και μας σερβίρει γλυκό. Κανένας δεν τρώει. Υπάρχει αμηχανία. Όχι απο εμένα. Όσο βρίσιμο ήταν να μου ρίξει η μάνα της μου το έριξε. Πιστεύω πως πια έχει ηρεμήσει. Αν και αποφεύγει να με κοιτάξει στα μάτια. Δεν με νοιάζει. Εγώ θέλω να τελειώσω την δουλειά μονάχα και να πάει να γαμηθεί και αυτή και το κωλόσπιτο της.
