Ήταν βιασμός?

6.7K 547 145
                                    

Την πειθαναγκάζω με βια να κάτσει φρόνιμα απο κάτω μου και με χτυπά όπως μπορεί.  Τα χεράκια της όσο και να τα έχει γυμνάσει δεν μπορούν να μου προξενήσουν πόνο. 

"Είμαι πιο δυνατός" το ξέρει και το ξέρω. Μπορώ να διεκδικήσω απο το κορμί της οτι μου γουστάρει.

"Κάτσε φρόνιμα" της γρυλίζω στο αφτί της και νιώθω τα νύχια της στο δέρμα της πλάτης μου.

"Δεν μπορείς να με πονέσεις" της λέω αυστηρά για να γλυτώσουμε απο μια μάταια μάχη. Εγώ θα την πηδήξω. Τέρμα οι μαλακίες. Αφού δεν γουστάρει να πηδήξω την Μαρία , θα γίνει μαζί της. Είναι γυναίκα μου κι έχω το δικαίωμα. Είμαι σίγουρος πως αν κάνουμε σεξ θα λύσουμε πολλά απο τα θέματα μας. Υπάρχει μεγάλη ένταση μεταξύ μας μήνες τώρα. Αφού δεν τα βρίσκουμε με τα λόγια , τα κορμιά μας θα το κάνουν. Είμαι καλός σε αυτό. Αρκεί να κάτσει μια γαμημένη στιγμή φρόνιμα.

Την ακούω να ουρλιάζει και να προσπαθεί να με διώξει απο πάνω της με όλη την δύναμη. Μάταιος κόπος.

"Μόνο στον Ρόμαν κάθεσαι φρόνιμη? γουστάρεις νταηλίκια?" τα μάτια της πετάνε σπίθες αλλά κι εγώ δεν πάω πίσω. Νιώθω το αίμα μου να βράζει, ο θυμός μου έχει πιάσει κόκκινο. Δεν ξέρει τι θέλει. Με έχει κουράσει να προσπαθώ να της αποδείξω την αγάπη μου. 

"Αφού δεν αντέχεις να πηδηχτώ με άλλη γιατί απλά δεν με αφήνεις να είμαι δικός σου? Θέλεις να γυρίσω πίσω στην Μαρία?" ναι την εκβιάζω αλλά είναι το μόνο αδύναμο σημείο της.  Ζηλεύει. 

"Αφού με συχαίνεσαι γιατί έκλαιγες όσο την πηδούσα? γιατί δείχνεις πληγωμένη? γιατί δεν με αφήνεις να ηρεμήσω? γιατί δεν φεύγεις απο το κωλόσπιτο αυτό?"

"Θα έφευγα αλλά με σταμάτησες"  έχει κοκκινήσει απο την προσπάθεια να μου ξεφύγει. Δεν με ενδιαφέρει. Δεν την αφήνω. Τέλος με αυτό.

"Μήνες τώρα μπορούσες να φύγεις, δεν σε έχω κλειδωμένη, ήρθε η ώρα να γίνω άντρας σου με το ζόρι" σκύβω και την φιλάω στο λαιμό , το κορμί μου τρέμει, τρέμει για εκείνη γαμώ, την θέλω σαν τρελός, την θέλω , την αγαπάω και με εξοργίζει . Θέλω να την συντρίψω ως άντρας να την κάνω να πονέσει. Μέχρι να ουρλιάξει απο κάτω μου οτι με θέλει κι εκείνη. 

"Με βίασες"

Τραβιέμαι ελάχιστα απο το πρόσωπο της . Κοιτάω τα μάτια της. Με κοιτά θυμωμένα. Είναι η πρώτη φορά που μου το λέει. Αν το σκέφτηκα κι εγώ ..πολλές φορές..εκείνο το βράδυ .Τι ακριβώς έγινε τότε? Πολλές φορές , πολλά βράδια έφερα το μοναδικό μας βράδυ που σμίξανε τα σώματα μας. Παίζει μέσα μου σαν κασέτα η στιγμή που μπήκα μέσα της συνέχεια. Και κάθε φορά η ίδια ερώτηση γυροφέρνει μέσα μου. Την βίασα όντως?

H ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΥΛΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙOnde histórias criam vida. Descubra agora