Ölüm nasıl bir his? Hiç düşündün mü?
Yaşarken ölmenin,ölümün içindeki uğultuyu,ölüm içindeki dirilmeyi...Düşündün mü?
~~~~~~~•••~~~~~~~
VERONİCA KALK ARTIK!!
Annemin bağırmasıyla yataktan yuvarlandım.Annemin beni sevdiğini düşünmüyorum.
VERONİCA!!
GELDİM TAMAM YAH!!!!
Ondan nefret ediyorum çünkü o benim üvey annem babam beyin kanaması geçirip ölmeden önce -Annem Fransa'da yaşayan insanlar tarafından yapılan bir ritüelde öldürüldü -bu garip görünümlü karga sesli kadınla evlendi. Babama ve anneme hiç benzemiyordum.HEM DE HİÇ!!
~~~~~~•••~~~~~~~
Aşağı indim ve kardeşim Will ile masaya oturduk~Will öz kardeşim~O sırada ablam Sarah geldi. ~O da öz~ Benimle sürekli "Moronica" diye dalga geçiyor.Lanet olası üvey annem geldi ve karga gibi sesiyle 'YEMEKLERİNİZİ BİTİRMEZSENİZ ODANIZA KAPATIRIM SİZİ!' Diyerek bağırdı.
~~~~~~•••~~~~~~~
Okula gittiğimde sıramda bir çocuk oturuyordu.Çok yakışıklıydı.Sanırım ona aşık olmuştum.
'Merhaba ben Veronica Seafoam ya sen?
Çocuk bana baktı:
Owen Won memnun oldum...
Yanına gelebilir miyim?
Tabikki!
~~~~~~•••~~~~~~
Ders başladı sürekli Owen'a bakıyordum.Dersle alakam bile yoktu.En sonunda zil çaldı.Owen bana dönerek'Dolanmak ister misin?'diye sordu.
Kızarmıştım.Tamam dedim ve bahçeye çıktık.
~~~~~~~•••~~~~~~~
Okul bitmişti.Owen'i düşünmeden edemiyordum.Çok tatlıydı.İkimizin resmini çizmeye başladım o kadar güzel resim çizemezdim...
~BÖLÜM SONU~
(Arkadaşlar bu benim ilk hikayem umarım beğenirsiniz🤗🤗)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*Ölümün Kolları*
HorrorBazen gördüğün şeyler gerçek olur,rüya zannedersin.Ama ölümün kollarına düştüğünde hepsi herşeyin aslını görmüş olursun.
