Artık evime dönüyordum. 8 senedir yurtta kalmaktan bıktım. Liseyi de dışarda , yurtta kalarak okumuştum. Bu insanı yoran bir durum. Artık rahatım. Elimde diplomam. Biraz rahatlar sonra kendime iş bakarım ya da bir ev Bursa'ya gider kendime bir ev tutarım işimi ordan yürütürüm. Belki bir büro , ofis ?
Bunları düşünmek Harika.
Ben Kübra . Çok sorunlu bir çocukluğum bozuk ruhlu bir gençliğim oldu ama ne zaman sorsanız hep iyiyim. Mimarlık okudum.
Madem o kadar hayatın kötü neden eve gittiğin için mutlusun ? Kendime bunu her seferinde soruyorum. Belki de yurt gibi olmadığı içindir. Neyse neyse bunları anlatım olayı karamsarlaştırmaylım.
Evin kapısından içeri girip evdekilerde selamlaştık. Anneme ve kardeşime sıkı sıkı sarılıp babamı şöyle bir sende vardın değil mi düşüncesiyle kucaklayıp geçiyorum. Ne yaptın ne ettin muhabbetlerinden sonra yemeğe oturduk.
:eee şimdi evlilik ne zaman ?
Kendini mükemmel sanan babam dedi bunu .
-Ufuk'ta öyle bir görüntü Yok.
: bir an önce evlen benim mesuliyetimden çık .
Bunu diyen bir baba işte. Benim yaptıklarımdan dinen sorumlu olmak onu kasıyor. Kendi yaptığı günahlar çok hafif ve az ya benimkiler büyük etki eder.
;kız daha yeni geldi Cüneyt.
: olabilir . Ben diyeceğimi dedim.
-herhangi biri Yok hayatımda . Olmasınıda istemiyorum. Ben evlenmeyi düşünmüyorum.
:olur senin turşunu kuracağız.
;Cüneyt ! Nasip kısmet bunlar boşuna çenenizi yormayın.
-ben doydum. Ekine sağlık annecim. Ben eşyalarımı yerleştireyim .
Bu böyle gider. Bizim ev huzurlu olmaz. Olmadı. Hep bir sorun. Belki de bu yüzden evlenmek istemiyorum. Evlendiğimde çok huzurlu ve güzel bir yuvam olsun istiyorum. Olmamasından korkuyorum. Aynı şeyleri tekrar yaşamaktan korkuyorum.
Yerleşmem yaklaşık bir haftamı aldı. Arada ev işleri falan da derken zaman akıp gitti.
Annemle oturmuş kahvemizi içerken babam geldi. Yüzünde bir sırıtma bir sırıtma.
: müjdemi isterim. İsrafil abiyle konuştuk. Faruk için hayırlı bir kısmet arıyorlardı. Bende senin geldiğinden falan bahsederken. Akşam hayırlı bir iş geleceklerini söyledi. Kız seni istemeye geliyorlar.
Şok içindeyim.
-ne demem seni istemeye geliyorlar ya. Evlenecek kızım Yok diyemedin mi? Benim evlenmek istemediğimi bilmiyor musun baba ?
: aman sana kalırsa ooo. Hazırlanın akşama.
Elim ayağım titriyordu.
-anne bak lütfen sen konuş bari. Verir akşama bu Beni. İstemiyorum anne ben .
; tamam kızım bak şimdi sen git odana sakinleş. Ben geleceğim senin yanına .
Odama geçtim. Çıldıracağım ya . Adamın dediğine bak.
Bahsettiği kişi de yıllardan beri tanıdığımız baya zengin ve dindar olan kişinin oğluydu. Senelerdir ailecek tanışırız ama ben genelde konuşmazdım. Zaten eve binde bir geliyorum ne zaman göreceğim onları.
Annem içeri durgun bir yüzle geldi.
-anne nolur iyi haber ver.
; kuzum bak ben senin iyiliğini isterim biliyorsun. Konuştum konulmasına ama babanı biliyorsun.
- anne bunun bilmekle bilmemekle alakası Yok. Geleceğimden , hayatımı geçireceğim adamı ben seçemeyecek miyim ? Mesleğimi siz seçtiniz sesimi çıkarmadım , sizin istediğiniz gibi yaşadım ben bu güne kadar ama bu kadarı fazla anne ! Ben evlenmek istemiyorum.
; haklısın annecim ama elimden gelmiyor. Ben de yoruldum yıllardır.
Artık gücüm Yok yavrum. Bir şey diyemiyorum. Biliyorsun babanı.
Yıkılmıştım. Karşımda ağlayan anneme baktım.
Hayat , çok zorsun.
