Sabah namazını kıldıktan sonra her zamanki gibi koşmaya çıktım. Aklımdan bu koşuda da Faruk la karşılaşsak diye geçmiyor desem yalan olur. Tuhaf bir şekilde yanında olmak istiyorum. Nedenini bilmiyorum. Koşmaya devam edip geçen denk geldiğimiz yerde yine kendimi çimleri üzerine attım. Bir süre gökyüzünü izledim. Sonra yattığım yerde oturur vaziyete geçip sağıma soluma bakındım. Baktığımda da Faruk'un gülerek yanıma geldiğini gördüm. Bende ona gülümsedim. Kulağımdaki kulaklığı çıkardım.
-günaydın
Günaydın. Yine karşılaştık
-evet ama ben kalkıyordum.
Bana kahvaltı hazırlamak için mi?
Bu dediğine güldüm.
-evdekiler daha kalkmaz. Sessiz olmak şartıyla kahvaltım da bana eşlik edebilirsin.
Daha önce böyle bir kahvaltı teklifi duymamıştım ama neden olmasın. 40dk sonra kapıdayım o zaman diyerek göz kırptı. Bende tebessüm edip kulaklığımı takarak eve doğru koşmaya başladım. İçim öyle değişik ki size anlatamam.
Eve gelince hemen duş alıp üzerime bu gün için hazırladığım kıyafetleri giydim ve şalımı bağladım. Hızlıca mutfağa geçip güzel ve özenli bir kahvaltı hazırlamaya başladım. Daha anca kahvaltılıkları koymuştum ki kapı çaldı.
Kapıyı açtım. Faruk her zaman ki gülümsemesiyle ve jilet gibi takım elbisesiyle karşımdaydı.
-hoş geldin. Buyur mutfağa geç
Hoş buldum güzelim diyerek beni belimden tutup kendine çekti ve yanağıma bir öpücük kondurdu. Ben olayın şokuyla dona kalırken o mutfağa geçti. Kendime gelmem beş on saniyeyi aldı kapıyı kapatıp mutfağa geçtim. Utancımdan kalbim deli gibi çarpıyordu. Olayı olmamış gibi saymaya çalışsam da dilim tutuktu.
Ee nasılsın?
-i-iyiyim sen nasılsın hay dileme ya bu heyecan niye ki şimdi. Sakinim sakinim. Hayır hiçte değilim. Of.
İyiyim bende.
-omleti peynirlimi seversin ıspanaklı mı?
Ispanaklı daha önce hiç denemedim.
- o zaman ilk denemen benden olsun.
Yapılacak var mı yardım ederim?
-yok sadece omlet yapacağım. Sormadım ama çay içersin değil mi?
Tabiki de
Titreyen ellerimle omleti pişirin tabaklarımıza bölüştürdüm. Bu sırada Faruk çayları doldurdu. Karşılıklı oturup kahvaltıya başladık. Şimdi burda heyecan yok mu? Yok tabi. Yemek yerken dünya durur benim için.
Neden şirkette çalışmayı kabul etmiyorsun?
-eğer beni diğerleri ile eşit tutacaksan kabul ediyorum.
Ben senin yanımda olmanı istiyorum. Ay Allah'ım yemekte boğazımda kalacak.
-benim tek şartım bu. Hem şimdi iş buldum ki. 3'te başlıyor eğer 5'te falan başlasaydı belki şirketine başvuru yapardım.
Neden diğerleri gibi başlamak istiyorsun?
-daha geçmişim bile yok. Hangi derecedeyim nasıl iş yapıyorum bilinmiyor.
Mimar sinan'dan dörtle mezun olan biri nasıl olabilir?
Gözlerine baktım.
-Sen nerden biliyorsun bunu?
Faruk gözlerini kaçırdı.
Bir arkadaştan duymuştum.
-kim arkadaşın?
Tanımazsın
-o beni bildiğine göre bende onu bilirim herhalde
Benim çayım bitti çay alabilir miyim
-Faruk kıvırma!
Bende oradan mezunum alt sınıflardan da arkadaşlar vardı öyle birincilik muhabbeti açılınca söylediler.
Pek inanmasam da olabilir diyerek ayağa kalkıp çay koydum.
