Kafasındaki düşüncelerle birlikte üzerini giyen Yoon Gi, aşağıya inip Hoseok'a dışarı çıkacağını söyledi ve kapıya yöneldi. Arkasından Hoseok;
-Nereye Hyung?
-Dışarı çıkıyorum Hoseok.
-Nereye gidiyorsun Hyung?
-Sıkıldım biraz dolaşıp hava alacağım.
-Ben-
-Hayır Hoseok! Sen otur ben yalnız dolaşacağım.
-Peki Hyung..
Hoseok yüzünü asarak salona geri dönmüştü. Ama aklında kötü planlar vardı. Yoon Gi ne kadar onu istemese de o gidecekti. Yoon Gi'nin haberi olmadan onu takip edecekti. Merak ediyordu nereye gittiğini. Hem oda sıkılmıştı evde durmaktan, hava almış olurdu ayrıca.
Kesin karar verip hemen odasına koştu. Üzerine eşofmanlarını geçirip hızlıca evden çıktı. Yoongi'nin yavaş yürümesinden faydalanarak onu bulmuştu ve takip etmeye başlamıştı.
Aradan geçen 10 dakika sonunda Yoon Gi Han nehrine gelmişti. Bir bankın önüne geçip, oturmuştu.
Güneş'in batmasına yaklaşık 1 saat vardı. Yoon Gi izleyecekti onu. Severdi izlemeyi güneşin batmasını.Hoseok biliyordu. Çünkü küçükken hep zorlardı ailesini gün batımını seyretmeye gitmeye. Bir zaman sonra yaşına güvenerek Hoseok'u da alıp kaçardı evden. Birlikte giderlerdi seyretmeye.
Ama Yoon Gi şimdi tek gelmişti. Eğer bir şeyler düşünecek ise veya aklına bir şeyler takıldıysa tek gelirdi.
Hoseok şu an ne düşündüğünü merak etti. Son sıralar hep düşünceliydi. Bir şeyler kafasına takılıyordu. Yüzünden belliydi. Ama Hoseok kendisinin de öyle olduğunu biliyordu.
Acaba aynı şeyleri mi düşünüyorlardı? Bunu en yakın zamanda öğrenmek istedi Hoseok.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Buddy | •SOPE•
Fanfiction▶Tamamlandı◀ -Gitme Hyung, beni burda yalnız başıma bırakma. Gitme Yoon Gi, sen olmadan nefes alamam Gitme Sevgilim, sensiz yaşayamam.