Arkasını döndüğünde ona çarpan Yoongi'yi düşmesin diye belinden tutan Hoseok bir anda bu kadar yakınlaşmalarından dolayı utandı.
Ve kalbinin bu kadar hızlı atmasının normal olmadığını düşündü.
▶HOSEOK'TAN◀
Ahhh sanırım yüzüm kızardı.
Nasıl olurda böyle hissederim?
Hemde çocukluktan beri yanımda olan Hyung'uma karşı,
kendimden utanıyorum.
Ama çok iyi hissediyorum.
Onun beyaz teni tenimle buluşunca..
Bu, bu değişik ama güzel hissettiriyor.
Sanırım Hyung bu durumdan rahatsız oldu.
Acaba o nasıl hissediyor?
Benim gibi mi yoksa umrunda değil mi?
Bakışları umrunda gibi gösteriyor.
Aman tanrım şu an göz gözeyiz!
Asla bakışlarımı dudaklarına indirmemeliyim..
Bunu yapmamalısın Hoseok.
Bunu yapmamalısın.
Ah.. Nihayet Hyung diklendi.
Bu durumdan beni kurtardığın için teşekkürler Hyung.
Bir daha seninle bu duruma gelmek istemiyorum.
Seninle ben arkadaşız öyle değil mi?
Kendi kendine konuşan Hoseok, bir de Yoon Gi duyarcasına ona sorular soruyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Buddy | •SOPE•
Fanfic▶Tamamlandı◀ -Gitme Hyung, beni burda yalnız başıma bırakma. Gitme Yoon Gi, sen olmadan nefes alamam Gitme Sevgilim, sensiz yaşayamam.
