~SİNEM' DE SAKLI~

1.Bölüm

.
.
.
Koluma taktığım çantamı düzeltirken, buradan okula nasıl gideceğimi düşünüyordum.Yol o kadar karmaşıktı ki, adımlarım hızlansa da bu insanlar arasında kaybolduğumu hissediyordum.İri cüsseli bir adamın koluma çarpmasıyla birlikte dizlerimin üzerine düştüm.Kanayan dizimin sızısıyla acı bir feryat koptu dudaklarımdan.Ayağa kalkmaya çalışıyordum ki tam o sırada farkettim. Çantam ?
Gözlerim telaşla çevreye bakınırken, kalabalık arasında koşarak uzaklaşan adamı farkettim elinde çantamla birlikte kaçıyordu.

"Yardım edin,çantamı çaldı!"

Bana dönen bir kaç insanla birlikte uzaklaşan adamı işaret ettim.
"Lütfen yardım edin!"

Kalabalıktan delikanlı bir genç beni teselli edercesine omzuma dokundu.
"Merak etmeyin çantanızı size getireceğim."
Yol kenarına parkettiği arabasına bindi ve çantamla birlikte kaçan adamın gittiği yöne doğru ilerlemeye başladı.
Dizlerimin üzerine çöküp yaşadığım şoku atlatmaya çalışıyordum.
Hıçkırıklarım arasından yaşlı bir teyzenin bana hüzünle bakan gözlerine ilişti gözlerim.
" Ah be yavrum neden dikkat etmedezsin ki ? Gel şöyle iki soluklan inşallah getirirler çantanı, kızım polise haber verdi sen meraklanma."
İlerdeki bankı işaret ederek koluma girdi kızıyla birlikte banka doğru ilerledik.
Neden kalkışırdım ki zaten böyle işlere, ne işim vardı dışarda, tek başına hayata tutunmaya çalışmak neyime?

Gözlerimden akan yaşları elimin tersi ile sildim. Teyzenin uzattığı pet şişedeki suyu alıp titreyen ellerime aldırmadan içmeye çalıştım. Telefonum,cüzdanım ve bir çok değerli eşyam içindeydi.Ve mücevher kutumda.Eğer bulunmazsa ne yapacaktım ben böyle bir başıma sokakta?

"Değerli bir şeylerin var mıydı kuzum bari içinde? Yoktur inşallah."

Teyzenin üzgün suratına bakarak daha da artan gözyaşlarımın ardından söyleyiverdim."Teyzem çantam bulunamazsa büyük sıkıntıya girerim her şeyim içinde,cüzdanım telefonum falan değerli eşyalarım hepsi gitti"

Teyze elimi avucunun içine alıp üzüldüğü anlaşılır bi ses tonuyla
" Anneni falan arasak ya kuzum yada babanı, gelsinler böyle perişan oldun sen?"

Telaşla ayağa kalktım
" Yok teyze ben iyiyim aramayalım"
Teyze şaşkın bir halde bakmaya başladı o ifadesini görünce telaşa kapıldım tekrardan " Annem telaşlanır şimdi teyze olmaz eve gidince anlatırım ben ona zaten."

" Olur mu kızım? En azından haberdar edelim. "

"Teşekkür ederim teyzecim düşündüğün için ama dediğim gibi aramasak daha iyi."

Teyze peki anlamında başını sallarken, ilerden çantamla birlikte gelen adamla gözlerim parıldadı adeta.
Koşarak yanına ulaştım
"Bir eksik var mı kontrol edin isterseniz, beni görünce kaçmaya çalıştı sonra sıkıştığını anlayınca çantayı atıp kaçtı. Ama polise eşgalini verdim yakalarlar merak etmeyin."

"Çok teşekkür ederim" diyerek çantayı kontrol etmeye başladım. Her şey tamdı çok şükür."Bir eksik yok tekrardan teşekkür ederim."

Gülümseyerek"Rica ederim insanlık görevi."dedi.

Telefonumu aldığım gibi Funda'yı aradım.
Funda liseden kalan tek dostumdu. Onunla geçirdiğim zamanı hiç bir şeye değişmezdim.Kardeşimden daha yakın olmuştu bana, bu zamana kadar her şeyi birlikte yapmıştık.Her zorluğu beraber aşmıştık.

"Alo Funda, meydandayım beni alır mısın? Başıma çok kötü şeyler geldi iyi değilim."

"Sinem noldu neyin var?Geliyorum hemen. "