Crushes (EDITING)

Chapter 22

Chapter 22: I can finally meet you.

Katrina's POV.

"Thank you sa pag hatid"

"I'm sorry, kung naging emotional ako-"

"it's okay, you're valid" I said and then tap his shoulder, agad ko din iyon inalis at umiwas ng tingin.

I just feel awkward now, lalo na dahil sa nangyari kanina.

"Can you promise me one thing?" he asked. nangunot ang noo ko at binigyan siya ng nagtatanong na tingin.

"Let's not be awkward" He added, that made me laugh a bit.

"At sino naman nag sabing naiilang ako sayo?" Natatawa kong sambit, well naiilang talaga ako simula nang nalaman kong may gusto siya saakin, hindi ko lang alam kung paano hindi ipaparamdam iyon.

"See, mas maganda ka kung nakangiti, kaya smile lang lagi" Seryoso nitong sabi habang nakatingin diretso sa mga mata ko, sandali kaming natahimik ngunit binasag niya rin agad.

"Pumasok ka na, dumidilim na din" Sambit niya.

"Mauna ka na, hintayin kita maka alis" Sagot ko naman, sabay kaming natawa nang ma-realize na nag-tuturuan kami.

"Go ahead, hintayin kita" He said, tumango nalang ako at nginitian siya bago nag paalam, ngunit napahinto din nang magsalita ulit siya.

"W-wait ah-won't you mind if I pick you up tomorrow?" He asked

"Ow, I have my own car naman" I responded, pero feeling ko wala naman sigurong masama kung hahayaan ko siyang sunduin ako hindi ba?

"Ah yeah, well I guess I'll see you tomorrow?" Nakangiti nitong sabi.

"Pero sige, you can pick me up, hintayin kita ah, mag ingat ka!" Sambit ko, lumawak naman agad ang ngiti nito kaya napangiti na rin ako.

"Really? aha, okay okay! see you, I'll pick you up!" I laughed inside because he looks cute dahil sa reaction niya, para siyang batang napag-bigyan ng magulang, nagpaalam pa muna ako ulit bago tuluyan umalis.

I somehow feel better around him, I just met him but he is a nice guy, he looks so pure and natural, but I just can't feel more than that right now, I want to start with process, process of getting to know each other more, am I ready for that?

Naka pasok na ako ng bahay ng maabutan ko si tito na sa living room, he is talking to someone through phone.

"Is that really you? I miss you so much" rinig kong sambit nito, lumapit ako sakaniya habang nakatalikod ito.

"I'll try to be there....No please don't be mad...I will make time sweetheart" Who is he talking to? Mukhang tapos na ang linya dahil binaba nito ang telepono at tumalikod papaharap sa direksyon ko, gulat naman ito ng makita ako.

"Sino po kausap niyo?" I asked straight ahead, he sighed before smiling at me and step closer.

"I found her" He said which made me frowned, he find who?

"Nicole, that was her" Sagot niya, nanlaki ang mata ko sa gulat at nakaramdam ng bilis ng pag tubok ng puso ko, simula ng malaman ko kung sino siya ay palagi na siyang nasaisipan ko, iniisip kung dadating ba ang isang araw na makikilala ko siya.

"And she's asking for a help, her mom was at the hospital, battling for cancer-" Natahimik naman ako ng marinig iyon.

"Are they suffering financially? We can help right?" Agad kong tanong sakaniya.

"No no, it's not like that, she wants me-" Nahinto siyang mag salita ng mag ring bigla ang phone ko.

*Unknown number is calling;

Nagtaka ako kung sino iyon ngunit sinagot ko rin, nag paalam pa muna ako kay tito.

"Hello?"  I answered the call.

"Hey, Nakauwi na ako" Sagot nito sa kabilang linya

"Lucas?"

"Yes ma'am!" I laughed

"Nakauwi ka na? Ang bilis naman, pinalipad mo ba ang kotse mo?" Taas kilay kong tanong kahit hindi naman niya iyon nakikita.

"Grabe siya! Magka bilang village lang kase tayo, kaya nakauwi na rin ako agad" Sagot niya

"I see, bakit ka nga pala napa tawag?" Tanong ko.

"I told you I just got home, that's why, and to say good night"

"May pa update na ngayon? Speed ka yata masiyado sir" natatawa kong sambit, rinig ko naman na natawa rin siya.

"HAHAHA matulog ka na nga, matutulog na rin ako, Goodnight kat, I'll see you tomorrow"

"Goodnight lucas, see you tomorrow"

*End call.

Napailing din agad ako ng mapagtanto ko ang sariling ngumiti, this can't be! Sinave ko ang number niya sa contacts ko bago bumalik kay tito.

"Is that lucas?" Nakangiti nitong tanong.

"Yes po" tipid kong sagot.

"He is a nice kid, don't worry" Sambit niya, makikita mo talaga iyon kay lucas, na mabait siyang tao.

"I can tell that tito" nakangiti kong sinagot, ngumiti lang din ito hanggang sa baguhin ang pinaguusapan.

"I set up date to meet her, won't you mind coming with me?" He asked, he probably referring to Nicole.

Binalot ako ng kaba sa sinabi niyang iyon, matagal kong hinintay itong araw na to, na makita siya, there's something about her that makes me want to get along with her, to meet her, interesado ako kung sino man siya.

"Will that be okay with her?" Kabado kong tanong kay tito.

"She's nice girl kat, she will probably glad to meet you" nakangiti nitong sabi, and that assures me, gumaan ang loob ko at naniniwalang maganda ang mararamdaman niya saakin.

"Yes, sasama po ako" Iyon nalang ang naisagot ko, ngumiti ito.

"Great! I'll send you the details tomorrow, for now you can rest" He tap my shoulders before he left in the living room.

Nicole, I can finally meet you..

To be continued....