Geçmişteki Gelecek•ChanSoo

Acınası Ruhum Sürünüyor Sensizlikle

1 Şubat 2019 07:23

Chanyeol

Sabah sabah buraya gelmek kadar kötüsü olamazdı. Uykumu alamamış olmamda bunu  daha kötü kılıyordu.

Ona doğru yaklaştım.

" Bana derhal yerini söyle. "

Karşımda gözlerini kısmış sinirle bana bakıyordu.

"Sence bunu yapar mıyım? "

"Düzgünce tekrar soruyorum, bana yerini söyle ya da ben seni yerin dibine sokayım."

Yumruklarımı sıkmış,bir cevap vermesini bekliyordum.

"Boşa vaktimi harcama artık. Yüzükleri ver ve ikimizde bu olaydan kurtulalım. "

Elini bana doğru uzattı. Ne yapacağım hakkında bir fikrim yoktu.

Yüzükleri verip Kyungsoo'yu bulmayı düşündüm. Cebimden kutuyu çıkarttım ve kararsız bir şekilde eline doğru uzattım.

"Hah şöyle işte! "

Kutuyu cebine attı ve bana bir kağıt verdi. Kağıdın üzerinde bir adres yazılıydı.

Hızlıca oradan çıktım. Adres buraya yakın sayılırdı. Yaklaşık on beş dakikalık bir uzaklıktaydı. Arabayı oraya doğru sürmeye başladım.

~

Geldiğim yer öyle ki hastane kadar bembeyazdı. Ya da bana öyle gelmişti.

Burası temizdi ama anılarımda bir o kadar kirliydi.

İçimdeki derin kuşkuyla etrafta yürümeye başladım.

Bana gerçekten olmuş bir şeyleri anımsatıyordu. Ama ben hatırlayamıyordum. Burada geçen anılarımın olduğunu biliyordum ama onları esas ruhumda tutuyor, beynim ise bu durum karşısında bocalıyordu.

Adımlarımı uzun gözüken koridora yönlendirdim. Yavaşça ilerledim. Bir kapının önünde iki adam duruyordu. Beni fark ettikleri anda üzerime gelmeye başladılar. Tabi yanımda kendimi savunacak bir şeyim yoktu. Birisi sıkıca beni tuttu ve diğeri de karşıma geçip beni dövmeye başladı.

Arkamdaki adama tekme atmaya çalışıyordum. Yediğim yumrukların ve tekmelerin verdiği acıyla arkamdaki adama sert bir darbe vurdum ve kollarından kurtuldum. Karşımdaki adamın da karnına bir tekme attım. Adam yerde kıvranırken diğer adama yönelip onu yumruklamaya başladım. Bayıltana kadar dövdüm. Onlar yerde acıyla yatarken bende hızlı bir şekilde koridorun sonundaki kapıya ulaştım.

Kapının kilitli olduğunu fark etmemle küfür savurmam bir oldu. Yine adamların yanına gidip üstlerini aradım. Birinin cebinde anahtarı bulunca zaferle gülümsedim ardından kapıyı açıp kendimi hızlıca içeri attım.

Kyungsoo karşımdaydı. Bunca zaman hasretini çektiğim beden karşımda duruyordu. Onun yanına ilerledim ve bağlı olduğu ipi zor bir uğraşın ardından çözdüm.

Gözleri kapalıydı ama nefes alıyordu. Tanrıya şükretmeyi unutmayıp Kyungsoo'yu yavaşça kucağıma aldım ve onu uyandırmamaya dikkat ederek buradan çıkarttım.

~

2 Ocak 2019 Sabah 11:09

Kyungsoo

Uykudan uyandığımda bulunduğum odada göz gezdirdim. İlk dikkat ettiğim ellerimin bağlı olmaması ve o yerde de olmamamdı.

Burası Chanyeol'ün odasıydı! 

Ben Chanyeol'ün evindeydim!

Yüzümde oluşan büyük gülümsemeyle evde Chanyeol'ü aramaya başladım. En sonunda bulduğumda ona sıkıca sarıldım.

Çok özlemiştim onu, yaşattığı hisleri ve her bir parçasını...

Ondan ayrılamazdım artık. Ne yaparsam yapayım hayatımın sonuna dek onunla olacaktım.

Eskiden nasılsak şimdi de öyleyiz.

•••

Biliyorum çok hızlı bitti, uzatmayı da istemiyordum.

Açıkçası bu bölümü pek beğenmedim.

Zaten uzun hikaye yazmak bana göre değil.

Gelecek bölüm fınal, haberiniz olsun.