Czarne Kruki

Ból

Szara istotna siedzi w pokoju i płacze.
Słyszy to jedna osoba. Jej "przyjaciółka" wchodzi do pokoju.
- Nie płacz, uśmiechnij się. Nie jest tak źle, inni mają gorzej.
Istota poruszyła się. Zaczął wypełniać ja gniew. Tak plugawe były dla niej te słowa.
-Znasz to uczucie kiedy jedna z najbliższych osób rani cię w tak perfidny sposób? Czy znasz to uczucie kiedy płaczesz ,bo On wolał inną i nikt tego nie zauważył? Czy znasz to uczucie kiedy zakochujesz się kolejny raz i kolejny raz cię boli? Czy znasz to uczucie kiedy twoje serce nie jest tylko ryśnięte ale popękane na milion drobnych kawałków? Znasz to uczucie kiedy marzysz o kimś kto nie istnieje i wiesz że nigdy nie będzie istniał?
Czy znasz to uczucie kiedy twój smutek jest tak wielki że już nawet nie możesz płakać. Wiesz jak to jest chcieć komuś to powiedzieć ale nie umiesz? Czy wiesz jak to jest gdy ten ból który codziennie odczówasz zabija cię kolejny raz ale i tak żyjesz. Czy wiesz jak to jest żyć z tym każdego dnia ,a jednak mieć nadzieję? Nie? No właśnie! Więc zamknij ryj! I już nigdy nie mów ,że mam bajkowe życie! Nigdy nie mów ,że mam się nie smucić bo inni mają gorzej! Przecież to to samo co powiedzieć nie ciesz się bo inni mają lepiej! I napewno nigdy nie mów że wiesz co czuję! Bo nie masz kurwa pojęcia jak to jest być mną i cierpieć tak jak ja!- To właśnie chciała powiedzieć. Ale tego nie zrobiła. Jedynie otarła łzy spływające po policzkach i założyła maskę uśmiechu.