Dünkü yaşadığım şoku hala atlatamamıştım resmen melisin süt annesini tanıması bile garibime gitmedi bile değil sabah uyanır uyanmaz aklıma bunlar gelmişti ama bir yandanda iyikide gelmişti... Bu gün bir değişiklik yapıp kahvaltı etmeden evden çıkıcaktım direk melisi aradım ilk aradığım zaman bana cevap vermemişti tekrar aradım telefonu uykulu bir sesle açtı "Günaydın melis yarım saate hazırlan seni almaya geliyorum kahvaltıyı bu gün dışarda yiyelim " dedim ve ona cevap vermesine fırsat bırakmadan telefonu yüzüne kapattım ve yatağımı toparladım daha sonra ise dışarı arabaya doğru yöneldim arabayı çalıştırdım ve bu sıkıcı ve bitmek bilmeyen istanbul trafiğine çıktım neyseki kaza bela yaşanmadan melisin evine gelmiştim. Hemen telefonuma yönelmeye kalmadan bi ses " Ümit ümit penceredeyim buraya bak " diye birisi bağırıyordu emin olmak için arabadan dışarı çıktım ve ne göreyim melis camdan sarkmış bi şekilde beni yukarıya çağırıyordu hemen arabayı stop ettim telefonumu aldım yukarı çıktım kapılarının önüne geldiğimde ise telefonumun ön kamerasını açıp saçlarımı düzelttim ben saçlarımı düzeltmeye çalışırken bi anda kapının önünde melis belirdi ve bana ince bir tebessümle " Yakışıklısın yakışıklısın hadi içeri gir " dedi ve ben resmen utancımdan dona kalmıştım şaşkın şaşkın ve utanç bir biçimde melisin evine girmiştim gözüme ilk çarpan şey yemek masası olmuştu gözümle süzdüğümde ise bi kuş sütü eksikti direk melise bakarak " Hayırdır bu kahvaltılıklar ne arıyor bu masanın üstünde " dedim oda bana " Dışarı çıkmak istemiyorum ümit burda yesek olmaz mı? " dedi bende düşünmeden " Evet " cevabını yapıştırdım beni masaya buyur etti o sırada ise yanıma gelerek benden özür diledi bu özürü neden dilediğini sorduğumda ise " O gün mesajlarına cevap vermediğim için özür diliyorum " dedi bende " Önemli değil " dedim . Melise yönelerek " Sahi sen süt anneni nasıl tanıdın? " dedim oda bana " Biz önceden görüşüyorduk süt annemle ama son zamanlarda kendisiyle görüşemez olduk ilk önce emin olamadım bende hastane polisinden rica ettim ve kimlik bilgilerini aldım kontrol ettikten sonra emin oldum " dedi. Hemen konuyu değiştirerek " Hadi melis hanım hastalar bizi bekler " dedim hemen ortalığı toparladık ve hemen hastane yoluna koyulduk yolda ise bazı hastaların sağlık durumuyla ilgili tartıştık. En sonunda hastaneye varmıştık hemen üzerimizi değiştikten sonra melis süt annesini görmeye gitti ve bende acile indim acilde ise bazı hastaları muayene ettim ve işim en sonunda bitmişti direk melisi arayarak nerde olduğunu öğrendim ve yanına gittim süt annesinin durumunu sordum oda iyi olduğunu söyledi yavaş yavaş öğle molası vakti geliyordu bu sefer melise emir verir gibi bir tavırla " Öğle yemeğini baş başa dışarda yiyiyoruz itiraz istemem " dedim oda bana gülümseyen bir tavırla kafa salladı... Öğle molasına girmiştik ve araba atlıyarak güzel bir restoranta giderek karnımızı doyurmaya başlamıştık bu arada yemek yerken ise bir birimizi daha yakından tanımaya çalışıyorduk yemeğimizi yedik ve hastaneye tekrardan döndük ve çok sevineceğim bir haber almıştım haber ise şu gıcık gittiğim polis işten ayrılmıştı resmen moralim yükselmişti. Melisin ağzını arayacak şekilde bir soru yönelttim " Sence şu giden polis nasıldı ? " dedim oda bana pekte hoşnut olmayacağım bir şekilde cevap verdi " Bence iyi bir çocuğa benziyordu bana saolsun çok yardımı dokundu " dedi ve o yükselen moralim yüzümdende anlaşılacak bir şekilde düşmüştü oda bunu fark edip " Hayırdır daha demin çok neşeliydin şimdi ne oldu ? " sorusunu yöneltti bende ise " Hiç ya bir şey yok yorulmuşumdur da ondan dır! " dedim ve mesaimiz bitmişti melisi otobüs beklerken gördüm ve yanına giderek onu evine ben bırakmak istediğimi söyledim ilk başta kabul etmedi ama sonradan ısrar edince kabul etti günüm böyle geçmişti pek bir şey olmamıştı aklımda en büyük soru ise Yarın ne olacaktı ?...
