Geri Dönüş

Arkadaşlar bu hikayeyi bir arkadaşımla birlikte yazacağız Betül wattpad'de kullanıcı adı MaybeLovee  ben Gökçe bu arada daha önce hikaye yazmıstım hala devam ediyorum benim kullanıcı adım GkeNurGl 

İyi okumalar Umarım beğenirsiniz :)) 

Sabah uyandığımda ter kan içerisinde kalmıştım. Her gece annemle babamın ölümü gözümün önünden gitmiyordu. Kimseye güvenemiyordum. Anne sana verdiğim sözü tutacağım..

İlk önce kendime iş bulmam gerek 1 yıldır ne dışarı çıkıyorum ne bir şey yapıyorum. Kıyafetlerime bakılırsa mm.. Hepsi eski. Babam öldükten sonra mirası bana kaldı onlarla gidip bir kaç kıyafet alsam iyi olur. Ama burada hiç bir yer bilmiyorum.

Üstüme eskiden kalan kıyafet giydikten sonra dışarı çıktım. Güneş'in ışıkları ne kadarda güzelmiş. Güvenebileceğim 1 kişi lazım bana. 

Kulubeden dışarı çıktığımda önüme çıkan bir kaç market gördüm. Tanrım! Dışarıda ne kadar çok insan varmış. Hepsi bana beni yiyecekmiş gibi bakıyor. Ağh! Sanırım buna alışmalıyım. 

Bir kaç dakika daha yürüdükten sonra başımı eğip yürüdğüm için sadece insanların ayaklarıın görüyordum. Ki birine çarpana kadar. Başımı kaldırıp adama baktığımda yaşı 20 lerindeydi. Ve bana gülümsüyordu. 

Ona karşı hiç bişi yapmadım.

" Ö-Özür dilerim." kekelemiştim. Korkunca kekelerim.

" Özür dilemene gerek yok güzel kız." Bana güzel mi demişti? 

Ona baktığımda hala bana bakıp gülümsüyordu. Zar zor bende gülümseyip gidecekken " Bekle bir dakika." Diye sesi geldi. Arkamı döndüm ve gözlerinin içine baktım. 

" Kaybolmuşa benziyorsun?" Bu söylediği cümle beni gerçekten sinirlendirmişti. Bazen sebepsiz yere sinirleniyorum. Bunların hepsi annem ve babamın ölümünden sonra oldu.

Kaşlarıım çatıp " Hayır! Sadece annem ve babamın ölümünden sonra kendimi küçük bir klubeye kapattım. Ve tam 1 yıldır o klubede duruyorum. Ne dışarı çıkıyorum nede birileriyle konuşuyorum. Sebepsiz yere sinirleniyorum. Ve şu anda ilk defa 1 yıldan sonra dışarı çıkıyorum bu yüzden kaybolmuş gibi gözüküyorum!" Her şeyi anlatmıştım ve rahatladım.

Demek bunca zaman birileriyle konuşmaya ihtiyacım varmış. 

" Mmm. Sana yardım edebilirim? " 

Gözlerimi açarak ona baktım ve " Nasıl?" 

" Kolay neye ihtiyacın olduğunu söyle."

" Arkadaş ve çalışmam için bir yer."

Gülümsedi ve " Arkadaşın olurum ve benim yanımda çalışabilirsin. " 

Dediği şeye gözlerimi irice açarak bakakaldım. " T-Teşekkür ederim." Bu seferde kekelemiştim ama heyecandan.  " Birde şey buralarda mağaza filan var mı?" Diye sordum kıyafetlerimi göstererek.

" Tabi kide peki paran varmı?" Tabiki de

Kafamı evet anlamında salladım ve " Babam öldükten sonra mirası bana kaldı." Dedim ve burukça gülümsedim. " Hmm. Peki gel benimle." Dedikten sonra peşine düştüm.

Durduğunu görmediğim için yürümeye devam ettim ve sırtına çarptım. " Bu arada adın ne?" Diye sordu doğru ya adını bilmiyordum.

" Eva.. Eva senin?" 

" Daniel." Dedi ve gülümsedi.

Ona karşılık bende gülümsedim.

*****

Biraz yürüdükten sonra beni bir mağazaya getirdi şaşkınca mağazaya bakarken Daniel'in kıkırdamalarını duymazdan geldim. Şu anda ne  kadar komik bir durumda olduğumun farkındayım ama ilk defa bu kadar büyük bir mağaza görüyorum.

Kendine gel Eva! Rezilsin gerçekten. İç sesimin haklı olduğunu düşünerek bir şey ağzımı kapattım. Yanıma baktığımda Daniel AVM yerine bana bakıyordu. Ona gülümseyip

"Hadi gidelim." 

Beni onaylayıp hemen yürümeye başladı bende onun arkasından tabii. 

İçeri girdiğimizde şaşkınlığımı belli etmemeye çalıştım. Başardım mı? Evett! 1 2 görevli yanına gelip beni gösterdi. Bir şeyler konuştular ama dinlemedim.

" Merhaba." 

Duyduğum sesle irkildim. Yanımda ki kıza baktığımda bana sıcak bir gülümsemeyle bakıyordu. Ona karşılık bende zar zor gülümsedim.

" Ne tür kıyafet istiyorsunuz?"

Kıyafetin türüde mi varmış? Cidden artık kafayı yemeye başladım. 

Benden cevap beklediğini hatırlayarak " Mmm. Pantalon, tişort , şort ve elbise almak istiyorum." Umarım anlamışsındır. 

" Peki efendim. Anladım." dedi ve gitti. Askılıklardan bir kaç kıyafet çıkarttıktan sonra yanıma geldi ve beni kabine doğru götürdü. 

"Bunu deneyin." Dedi ve elime birçok kıyafet verdi. Sanırım bunları giyene kadar 1 saat geçer. Kafamı tamam anlamında salladım ve kabie doğru yürüdüm.

*****

Arkadaşlar bu bölüm biraz sıkıcı oldu ama diğer bölümler böyle olmayacak :)) Umarım begenmişsinizdir -Gökçe