The One I Love [COMPLETED]

Chapter 22

Chapter 22

(Jett's Point Of View..)

Kinakabahan ako! Di ko alam kung bakit pero kinakabahan talaga ako!

"JETT!" Sinapak ako ni Tim sa mukha.

Galit na galit siya ngayon.

Ano bang problema niya?!

"What the hell! What's your problem dude?!" Bulyaw ko sakanya Pero sinapak niya uli ako.

"WHAT THE HELL DID YOU DO TO RAIN?!" He shouted.

What?! I didn't do anything to Rain! I just said my feelings.

"I didn't do anything okay? Sinabi ko lang sakanya na hindi niya na ako mababawi at nasasaktan niya ko! What's wrong dude?!" Bulyaw ko sakanya.

Alam kong hindi siya nanapak pag walang dahilan.

"NA SA HOSPITAL LANG NAMAN SI RAIN NGAYON AT DAHIL SAYO! MAY SAKIT SIYA REMEMBER?!" Parang binuhusan ako ng malamig na tubig.

Dahil saakin?!

"WHAT HAPPENED?! IS SHE OKAY NOW?!" Kinakabahan na Tanong ko sakanya.

Di ko kakayanin pag may nangyaring masama sakanya! I can't!

"She's in coma Jett! She's in coma!" Umiiyak na Sabi ni Tim.

Comatose? No! Hindi PWEDE! HINDI!

Nag-drive agad ako papunta sa hospital kung saan naka-confine si Rain at nakita sila Eugene sa labas ng ICU..

Agad akong sinapak ni Eugene at Lawrence. At isang sampal ang naabot ko kay Kellie.

Tinignan ko lang sila at pumasok ng ICU.

"Kapal ng apog mo Jett ah! Ikaw ang may kasalanan nito kay Rain!!" Shouted Kellie.

Inirapan ko na lang sila at pumasok na.
Nakita ko si Rain na nakahiga sa kama at may inhaler. Umupo ako sa upuan sa gilid ng kama niya.

Bumuhos na ng tuluyan ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan.

Hinawakan ko ang kamay niya at dinikit ko sa pisngi ko.

"Rain gumising ka agad ah. Di ko kasi kaya pag may nangyaring masama sayo eh."

"Sorry na Rain please... sorry dahil nakalimutan ko na may sakit ka at di kita naalagaan at nasaktan pa kita.." hinalikan ko ang kamay niya.

"Di ko natupad ang promise ko sa parents mo na aalagaan kita habang nasa ibang bansa sila. Sorry! Sorry! Sorry dahil na-comatose ka dahil saakin..." Pinunasan ko ang mga luha ko.

"Sorry na oh.. gumising ka na pleasee!" Umupo sa tabi ko si Tim na umiiyak.

"LETSENG PAG-IBIG YAN! KAKAINIS!" I shouted.

"Can we talk? Sa Rooftop.." Sumunod ako sakanya at umupo sa bench sa Rooftop..

Nang maka-upo siya sa tabi ko, nag-umpisa na siyang kausapin ako.

"Sorry dahil sinisi kita kanina Jett.. Di ko lang na-control galit ko eh.." Tumango na lang ako.

"Ako naman talaga may kasalanan eh. Bakit kasi kailangan nating masaktan?!" Sabi ko.

"Sabihin na natin na pag nagmamahal katambal nito ang masaktan, kasi hindi naman kasi dapat puro saya lang ang nararamdaman, kasi di kumpleto pag ganun." Hinayaan ko lang siya magsalita.

"Magpakasaya ka pero wag mo masyadong seryosohin ang mga bagay bagay okay? Pero tandaan mo na sa buhay na to, may malungkot, may masaya.."

"How can we stop this sh*t called Love? Can we stop it?" Umiling siya.

"We can't stop love, actually no one can. Lets just enjoy the ride of our life.." iniwan niya akong nakatingin lang sa kawalan.

Sorry Rain.....

End of Chapter 22

-----

MESSAGE- Eyy guys so don't forget to comment and Vote Labyuu!!

#TOIL