8.BÖLÜM

891 33 3
                                    

.......

Alper’in bu sorusu üzerine hepimiz şaşırmış bir vaziyette ona bakıyorduk. Bir yandan da herkes Melis’in cevabını çok merak ediyordu. Ne arada bu kadar yakınlaşmışlardı? Biz olayın şokunu atlatamadan Melis Alper’e sarıldı.

M: Evet.

Hepimiz donuk bir şekilde onlara bakıyorduk. Sonra herkes onlara sarılıp tebrik etti. En sonunda kendime gelebilmiştim.

D: Hadi biz odalarımıza çıkalım.

T: Hadi gençleri yalnız bırakalım.

Tabi bu arada Melis domatese döndü. Biz de odalarımız çıktık. Uykum olduğu için direk uykuya daldım.

Gece gelen sesler ile uyandım. Arkamı dönünce Görkem’i gördüm. Hızlıca yanıma gelip bir bez ile ağzımı kapattı. Sonra beni dışarı çıkarıp bir arabaya bindirdi. Bir anda kendimi karanlığa bıraktım.

Uyandığımda depo gibi bir yerde olduğumu fark ettim. Bağırmaya çalışıyordum ama yapamıyordum. O ise karşımda bana küçümseyerek bakıyordu. Gözlerinden ateş çıkıyordu.

G: Beni öylece terk edip gideceğini ve benim sana hiçbir şey yapmayacağımı mı düşünüyordun. Ellerini de bağladım. Nasıl kurtulacaksın? Sevgili Doruk mu kurtaracak seni? Burayı asla bulamazlar. O kızı ile aramda bir şey yok yaptığım hataydı ama beni affetmek zorundasın.

Onun bu sözlerinden sonra hayır anlamında kafamı salladım. Asla onu affetmeyecektim. Bizimkilerin beni bulmasını umuyordum. Tek çarem buydu. Görkem’in ne yapacağı belli olmazdı. Sakin biri olmasına karşın böyle şeyler yapabiliyorsa her şeyi yapardı o.

G: Sen beni affedene kadar buradan çıkamayacaksın. Beni başka şeylere zorlama. Ben gidiyorum senin de düşünme fırsatın olur bu arada.

Diyerek depo dan çıktı. Sanırım başka bir bölümüne gitti. Benim bulunduğum yer bir odanın boyutundaydı. Üstümde  gece yatarken giydiğim kısa şortum ve sporcu atletim vardı. Ve üşümeye başlamıştım sabah olmak üzereydi. Bunu o küçük pencereden anlamıştım. Uykum olduğu için kendimi uykunun kollarına bıraktım.

SABAH DORUK’UN AĞZINDAN

Sabah kendiliğimden uyandım. Üzerimi giyinip aşağı indim. Bizimkiler oturmuş sohbet ediyorlardı. Günaydın diyerek selamladım herkesi.

ECEM: Daha uyanmadı mı bu kız yaa biz çok acıktık.

SELİN: Aynen ben bir ona bakıp geleyim.

Kızlar Derin’in odasına çıktı. 2 dk sonra hepsi endişe ile yanımıza geldi.

Sıradışı AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin