"i - i want to explain, everything."
nanatili ang ngisi sa mga labi ni mark, habang si jungkook at tzuyu naman ay hinihintay ang susunod na sasabihin ko.
"i- it's all my fault, i planned it all." pag-amin ko at yumuko.
i saw jungkook clenched his fist. si tzuyu naman ay naguguluhan, pero nanatiling seryoso ang ekspresyon.
nagcross arms si mark oppa at nagsalita, "go ahead, rose. tell them."
i sighed, then nervously looked up.
"that day, i knew you were going to surprise him for his birthday."
"a- and, nalaman ko din malungkot siya nung mga panahon na iyon 'cause you weren't answering his calls."
"h- he was my friend, so he agreed nung sinabi ko sakanya na i can comfort him that time."
kitang-kita ko sa mga mata ni tzuyu na paiyak na siya. i felt so guilty. but i deserve this, gusto ko i-tama ang mga mali ko noon.
i started tearing up, "i- i knew you we're coming, so i made a plan."
"i put something in his drink and i seduced him."
"alam kong magiging ganun ang reaksyon mo, so sinadya ko talaga yun."
"i- i loved him so much, tzu. sobrang naiinggit ako sayo kaya galit na galit ako, k- kaya nagawa ko y- yun."
"i'm really really sorry."
lalapit na sana saakin si tzuyu para sampalin ako pero niyakap siya ni jungkook para pigilan siya.
"ANO, NGAYON MASAYA KA NA ?! BECAUSE OF YOU NANGYARI ANG LAHAT NG ITO. SELFISH KA KASI, ROSE ! SELFISH !" sigaw niya habang umiiyak.
napahagulgol nadin ako ng iyak. "p- please forgi- "
"NO !" nagulat kaming lahat nung sumigaw si jungkook, umiiyak narin siya.
"B- BECAUSE OF YOU, WE SUFFERED ! I FUCKING SUFFERED !"
"ARE YOU HAPPY NOW, HUH ?!" sigaw ni tzuyu. umalis na si tzuyu habang umiiyak.
"i- i'm really really s- sorry."
"i truly am, p- please."
"no." jungkook spoke.
"wag kang umasa na ganun kadali kitang mapapatawad, napaka-selfish mo, alam mo yun? nawala saakin ang babaeng pinakamamahal ko ng dahil sayo." malamig na sabi niya at nagmadaling umalis, para sundan si tzuyu.
napaluhod ako at napahagulgol sa iyak. sobrang sakit. ganito pala, ganito kasakit yung pinaranas ko sakanila noon. sobrang sama ko.
napatingin ako kay mark ng hilahin niya ako patayo at tinignan ng seryoso,
"give them time. maguusap pa yung dalawang yun, let them fix their own problem first at magpalamig ng ulo then try to apologize again."
tumango ako at humagulgol ulit. hindi ko namalayan na niyakap ko si mark, buti nalang ay hindi siya nagprotesta at hinayaan lang ako.
i'm really sorry, tzuyu and jungkook. i really am. sana mapatawad niyo ako.
__
btw, shoutout sainyoo
SamiraViray at Y-MXXIE
ginaganahan ako mag-update dahil sa support niyooo, sobrang thankyouu ♡
spoiler alert : less than 10 chapters nalang, malapit na matapos ~
