Yıllar Sonra Gelen Umudum

28.Bölüm: Kabullenememek

Kaybolan neşemi şarkıda, sazda,
Bulmayı denedim, sensiz olmadı.
Felekten bir gece çalıp biraz da,
Gülmeyi denedim, sensiz olmadı...

Hasreti herkesten çok tanıyorum,
Bu zehrin üstüne yok sanıyorum,
Islak gözlerimden utanıyorum,
Silmeyi denedim, sensiz olmadı...

Doğmanı bekledim battığın yerden,
Dönmeyi bilmedin gittiğin yerden,
Beni sarhoş diye sattığın yerden,
Gelmeyi denedim, sensiz olmadı...

                                              Cemal Safi

Tahir'den

Ne kadar süre oldu bilmiyorum, şahsen umrumda değil. Yoğum bakımın kapısında Nefesim'i bekliyordum. Uyanacaktı, umudu kesmek yoktu biz umutla, inatla bağlanmıştık birbirimize ayrılmamız için çok erkendi.

Murat sürekli yanındaydı Nazar'dan bilgiler alıyorduk ama değişen hiç bir şey yoktu.

'Abi'

'Söyle Murat'

'Doktor seninle görüşmek istiyor.'

'Ne oldu? Nefes iyi mi?'

Soru sormuş olmama rağmen Murat'ın vereceği cevabı beklemeden doktorun odasına girdim. İçimden dualar ederken sandalyeye oturdum.

'Tahir Bey bunu konuşmak benim içinde çok zor ama'

'Direk söyleyin doktor bey motive edilecek durumum yok'

'Yaklaşık 2 haftadır Nefes Hanım komada'

İki hafta mı? Demiştim ya süreyi bilmiyordum umrumda değildi. Sadece bana bir ömür geliyordu.

'Yani doktor bey açık olun'

'Yanisi şu bakın sizin için zor biliyorum ama artık Nefes Hanımın beyin ölümünü kabul etm-'

Doktorun söyledikleriyle dellenmiştim.

'Asla! Duydunuz mu asla! Nefes uyanacak, elbet uyanacak'

'Tahir Bey'

'Hayır dedim! Nefes'in beyin ölümü gerçekleşmedi hem daha iki haftacık olmuş sanki iki yıl olmuş gibi davranmayın.'

'Bakın eğer ufacık bir umut olsaydı size bunu söylemezdim.'

'Umut her zaman var! Ben ömrümü feda eder beklerim!'

'Bakın hastamız-'

Odaya giren hemşire konuşmamızı bölmüştü.

'Doktor bey yoğum bakımdaki hastamız makinalarla boğuşuyor.'

Doktor şaşkınlıkla ayağı fırladı.

'Nefes Hanım mı?'

Ben duyduğum isimle şok yaşarken hemşire kafasını sallamıştı.

Hangi ara yoğum bakıma geldik, hangi ara doktor Nefes'in yanına girdi bilmiyorum. Camdan Nefesimi izlerken doktorun gülümsemesiyle çatılan kaşlarımı gevşettim iki dakika önce bu adam 'beyin ölümü' gerçekleşti demeye çalışıyordu. Yoğum bakımdan çıkıp yanıma geldi.

'Bu inanılmaz bir mucize eğer siz umudunuzu kesmiş olsaydınız şu an çok farklı olurdu. Sizin umudunuz sayesinde-'

Sözünü kestim çok bilmiş doktorun! Ona kinliydim hepte öyle olacaktım az daha sevdiğim kadını öldürecekti.