Carpe Diem

Bölüm -1.

Tek başıma bir bar taburesinde oturmuş etrafı izliyordum. Dans pistindekilere bakıp biramdan bir yudum daha aldım

'Bu kız sürtük gibi dans etmeye çalışıp bu çocuğu etkilemeye mi çalışıyo Tanrım bu nasıl saçma bi fikir biraz kendini ağırdan satsa bu gece yatağına atmıştı' iç sesimle birlikte insanları eleştirirken yanımdaki taburenin çekilmesiyle ona baktım. Yavaşça sandalyeye oturdu barmene baktı ve başını salladı sanırım tanışıyorlar. Barmen hemen içkisini uzattı.

" Daha ne kadar beni izliceksin ?"

" Ah dalmışım pardon " dedim . Rahatsız oldu heralde diyip önüme döndüm bela sevmezdim. Ama o seviyo heralde

"Adın ne? " Diye bir soru yöneltti. her zaman yaptığım gibi sonuçları önemsemeden " Jessie Megan James, ya senin ?" dedim . "Harry Edward Styles." Dedi ve bir sessizlik oldu ama aramızda bardakiler hala son ses müzik eşliğinde eğleniyorlardı. Kolumdaki saate baktım 02.02 ' acaba kim senin gibi bi salağı düşünüyor 'dedi iç sesim artık kalmalıyım dedim kendi kendime . Biramın sonunu kafama diktim va ayağa kaltım. Yanımdakine bakmaya tenezzül bile etmeden çıkışa yoneldim. Kapıdan çıkınca soğuk bir hava dalgası yüzüme vurdu derin bir nefes içime hava çektim barları severdim ama gerçekten kötü kokuyorlar. "Yalnız mı gidiceksin ?" Diye bir ses duyunca kafamı sesin geldiği tarafa çevirdim az önceki çocuktu. "Evet?" Daha çok soru sorar gibi çıkmıştı sesim."Bende yalnızım birlikte yürürüz diye düşündüm kafa kıza benziyosun." 'Kafa kıza benziyomuşum hıım daha önce hiç duymamıştım bu iltifatı (!) " Aynı yönde gidiyosak olabilir." Bunu söylerken siyah deri ceketimin fermuarını çektim saçlarımı tek elimle sadece sol omzuma gelicek şekilse düzelttim ve yola koyuldum ne bide onu mu beklicektim. düşüncelerimi anlamış olmalı ki beni takip etmeye başladı. Yerdeki taşı ayağımla sürerek yürümeye başladık. İkimizde konuşmuyorduk, boş sokakta sadece bizim ayak seslerimiz vardı. Biraz tırsım açıkçası az önce barda tanıştım bir erkekle ıssız bir sokakta yürüyorduk ne bekliyorsunuz? Ana caddeye çıkınca rahatladım bir şey yaparsa en azında bağırsam duyacak kadar esnaf vardı. "Ne düşünüyorsun " dedi. Şaşırdım ben böyle yürürüz sanıyordum. " Barda tanıştığım adı dışında başka bir şey bilmediğim bir adamla eve yürüme fikrinin ne kadar mantıklı olduğunu." dedim. Ve onun mükemmel kahkasını dinlerken elimde olmadan gülümsedim. 'Gamzeleri varmış bendede var kesin çocuğumuz da gamzeli olucak , dişleri ne kadar düzenli sanki tel takılmış gibi ayrıca gözleri renkli hıım yakışıklıymış fiziğide iyi onlar karın kasımııı?? ' diye iç sesimle bir incelemdden (!) sonra gözlerine baktım. "Lise'ye mi gidiyorsun ?" dedi "Evet sen ? " okuldaki herkesi tanımak gibi bi iddam yoktu ama popülerdim en azından o beni tanırdı. "Evet ve hayır yani arkadaşlarımla buraya yeni taşındık ve yarın başlicaz aybı lise sanırım ." Dedi "olabilir " dedikten sonra karşıya geçtik . Büyük sokağımıza gelince mutlu oldum. Sıralı ağaçlar, güzel bahçeli evler, sokağımı severdim . sıradan üçüncü evin önüne gelince durdum. " Yolculuğumuz buraya kadarmış tanıştığıma memnum oldum Harry umarım aynı okuldayızdır." dedim 32 diş gülümseyerek. "Umarım aynı lisedeyizdir üstelik komşuyuz iyi geceler." dedi göz kırpıp karşı eve yürüdü. Şaşkınlığıma atlatınca evime yürüdüm , arka cebimden anahtarı alıp kapıyı açtım. Eve girince hızla üst kata çıktım ve üstümdekilerü umursamadan yatağıma yattım. Merhaba bu benim ilk hikayemin ilk bölümü umarım beğenirsizin :)